Wraktour 172: The Newent

Deze Victoriaanse collier, die pas onlangs positief is geïdentificeerd en die voor de kust van Sussex is gezonken, is nog niet veel gedoken, zegt JOHN LIDDIARD, maar pas op voor mogelijk slecht zicht. Illustratie door MAX ELLIS

HET WRAK VAN DEZE MAAND is er nog een waar ik voor het eerst in dook toen het nog onbekend was. Schipper Dave Ronnan markeerde het eenvoudigweg als JR1 Onze-W’s plotter, en zo heb ik de duik in mijn logboek laten vastleggen.

Op een gegeven moment de Stanhope werd voorgesteld en vervolgens geëlimineerd omdat er niet genoeg ketels waren, maar het wrak werd toen vaak "Not the Stanhope" genoemd.

De Stanhope werd vervolgens in 2011 geïdentificeerd door Tunbridge Wells Sub-Aqua Club (TWSAC) en gekenmerkt als Wraktocht 163 afgelopen juni.

Andere ontbrekende wrakken die ooit in overweging werden genomen, waren de Horst Martini en midden Surrey. Vervolgens traceerde TWSAC-duiker Ian Davies in maart 2011 het schip vanaf het kenteken van de motorfabrikant "John Dickinson nr. 260 1882", en identificeerde het als het stoomschip van 994 ton. Newent, hoogstwaarschijnlijk verloren gegaan bij een aanvaring met een Noorse bark in 1909.

Zoals gewoonlijk begint onze tour met een schotlijn die door de enkele ketel over het wrak wordt gehaakt (1), wat destijds het directe bewijs leverde dat dit beslist niet het geval was Stanhope. Aan weerszijden van de ketel bevindt zich een kolenbunkerruimte in een typische zadelconfiguratie.

Een dikke stoompijp (2) vanaf het achtereinde van de ketel leidt naar een mooi voorbeeld van een tweecilinder compoundmotor (3), hoog tussen het puin dat aan weerszijden van de machinekamer is gevallen. Een intact schot scheidt de machinekamer van de achterste ruimen, die nu vol liggen met slib.

Als we de stuurboordzijde van het achterdek volgen, bedraagt ​​de diepte nu 33 meter. Een gebogen buisdeel dat op het dek ligt, is een van de bootdavits (4).

Halverwege de zijkant van het ruim staat een klein paar bolders (5) en dan een dunnere stoompijp (6) leidt over het dek tussen de achterste grepen naar de bevestigingen voor een lier. De lier zelf (7) is in het achterste ruim gevallen.

Achteraan aan stuurboordzijde van het dek bevindt zich een haspel met kabel (8)Dan, halverwege het achterruim, nog een paar kleine bolders (9).

Nu aan de achtersteven (10), is het meteen duidelijk dat het achterdek gelijk lag, zonder verhoogd achterdek. De zijkanten van het dek en de romp zijn iets naar buiten gespreid waar ze vergaan zijn.

De besturing gebeurde met een eenvoudige helmstok (11), ooit door kettingen van het roer verder naar voren getrokken.
Het laten vallen van de roerpaal, het roer (12) staat gedeeltelijk vrij van schuren in het slib met, op het moment van mijn duik, een enkel blad van de propeller zichtbaar op 41 meter.

De slibbanken verschuiven echter, vooral bij de sterke getijden van Beachy Head, en duikers hebben vervolgens gemeld dat drie bladen van de propeller zichtbaar zijn.

Als we naar voren terugkeren langs de bakboordzijde van het dek, is de indeling van de dekbeslag nu bekend, met een paar kleine bolders in het midden van het ruim (13), een kabelhaspel tussen de ruimen (14) en nog een paar meerpalen in het midden van het volgende ruim (15).

Aan het achtereinde van de ketel een rechthoekige plaat (16) ligt scheef aan bakboordzijde van het dek. Het heeft de juiste maat voor een luikdeksel, maar er zijn geen duidelijke openingen waar het uit zou kunnen vallen.

Voor de ketel over het wrak heen, verscholen in de voorste stuurboordhoek van het stokwerk bevindt zich een rechtopstaande watertank (17).

Onze tour is door het wrak gegaan, omdat het volgens mij hier echt interessant wordt. De stuurboordzijde van de romp is naar binnen gestoken, in de duidelijke V-vorm van de boeg van een zeilschip, hoewel een beetje rafelig.

Een verder bewijs van de inslag is het feit dat het schot lichtjes is opgevouwen en in het midden gebroken, als gevolg van het naar binnen duwen van de romp vanaf de stuurboordzijde.

Onderaan de V-vormige scheur en een eindje in de romp bevinden zich een paar kleine ankers (18), die gemakkelijk uit de boeg van de bark had kunnen komen.

Een andere dunne stoompijp leidt uit het puin en langs de stuurboordzijde van de romp, langs het nu bekende paar kleine meerpalen (19) naar het dek tussen de voorste ruimen (20).

Hier werden de ruimen bediend door twee lieren. De achterste lier is nu aan bakboordzijde van het dek omgevallen (21), terwijl de voorwaartse lier (22) blijft op zijn plaats.

Net als bij de achterste ruimen, zijn beide voorste ruimen vol slib. Het dek is hier een paar meter dieper dan op de achterste helft van het wrak, maar niet genoeg om ernstig te zijn kwestie met duikprofielen.

Opnieuw in het voorste ruim bevinden zich aan weerszijden een klein paar bolders (23). Net als aan het achterschip ligt het boegdek vlak, zonder verhoogd voorschip.

De ankerlier (24) en een paar bolders worden van het dek afgebroken en naar stuurboord verschoven. De toppen van de ankerkabelbuizen (25) blijven op hun plaats, waarbij de eigenlijke pijpen naar binnen zichtbaar zijn door een opening waar rompplaten vanaf de bakboordzijde van de boeg zijn gevallen.

De zeebodem onder de boeg wordt opnieuw afgeschuurd tot 39 meter, hoewel het in deze fase van de tocht weinig zin heeft om af te dalen. Nu het tij bij Beachy Head aantrekt, kun je het beste stijgen door een vertraagde SMB los te laten voor een drijvende decompressie.

GIDS

HOE ER: Neem vanaf de A27 de A259 door Pevensey richting Eastbourne vanuit het oosten. Sovereign Harbor ligt aan de linkerkant. Sla linksaf bij de rotonde richting Asda en het retailpark en ga vervolgens rechtdoor over de minirotonde naar de parkeerplaats die het dichtst bij de opstapponton ligt.

HOE U HET VINDT: De GPS-coördinaten zijn 50 40.970N, 000 15.580E (graden, minuten en decimalen). De boeg wijst naar het oosten.

GETIJDEN: Slap water is essentieel en is 5.5 uur vóór hoogwater Dover, en opnieuw 30 minuten vóór hoogwater Dover.

AIR: Onze W heeft een ingebouwde compressor en een beperkte toevoer van zuurstof voor het mengen van nitrox. Als u grote hoeveelheden zuurstof of helium nodig heeft, kunt u dit het beste van tevoren regelen. Het dichtstbijzijnde commerciële luchtstation is Duikcentrum Newhaven, 01273 612012,

DUIKEN Onze W / Duik-125, 07764 585353.

ACCOMMODATIE: Veel hotels en B&B's bedienen de kust en de jachthaven van Eastbourne tot Pevensey. Kamperen is ook mogelijk op Pevensey. Voor een duikbudget raadt Dive 125 het Cambridge Guest House aan, 01323 721100.

LANCERING: Aanlegplaatsen bij Sovereign Harbor (Eastbourne) en Newhaven. Kwalificaties BSAC Dive Leader of PADI Deep specialiteit gecombineerd met een decompressiekwalificatie van een van de technische bureaus. Net binnen het bereik van een BSAC Sports Diver bij laag water.

VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 1652, Selsey Bill tegen Beachy Head. Admiraliteitskaart 536, Strandhoofd naar Dungeness. Ordnance Survey-kaart 199, Eastbourne & Hastings, Crowborough, Battle & Heathfield.

PROS: Een minder vaak gedoken wrak, omdat de identiteit tot vorig jaar onbekend was.

CONS: Het wrak ligt op een slibbank, dus het zicht is vaak slecht, vandaar de moeilijkheidsgraad van 4.

DIEPTE: 35m - 45m

MOEILIJKHEIDSBEOORDELING:

Met dank aan Dave Ronnan en Sylvia Pryer, Jamie Smith, Tunbridge Wells SAC.

Verscheen in DIVER april 2013