Deze Duitse bewapende trawler die in 1944 door Britse vliegtuigen voor de kust van Guernsey tot zinken werd gebracht, heeft de aandacht van JOHN LIDDIARD getrokken. Illustratie door MAX ELLIS
AUGUSTUS WRAK TOUR IS EEN MOOI kleine bewapende trawler met een verschil. De Dr. Rudolf Wahrendorf was in Duitse dienst met Kriegsmarin-registratie V209, en begeleidde een konvooi toen het werd aangevallen door Britse vliegtuigen, dat zonk in de nadering van St. Peter Port in Guernsey, op de Kanaaleilanden.
Lees ook: Boven 18 meter: Bouley Bay in duikjersey
Het wrak ligt zo dicht bij St. Peter Port dat u bij de havencontrole moet navragen of het veilig is om te duiken en de instructies moet opvolgen.
Het hoogste punt van het wrak en het startpunt van onze tocht is het dekhuis aan de achtersteven. De pijler (1), bevestigd door dit dekhuis en erboven reikend, is feitelijk de steun voor een luchtafweergeschutplatform.
Achter het dekhuis op het hoofddek op 28 meter hoogte bevindt zich de sleeplier (2). De romp en het dek aan bakboord zijn gebroken, maar direct achter de lier is het versterkte dekgedeelte intact.
Deze leidt naar een ronde poort (3) zodat sleepkabels zonder schuren over het achterschip kunnen glijden. Oorspronkelijk gebouwd in Finland als visserstrawler Prince RupertIn Duitse militaire dienst zouden deze lier en poort gebruikt zijn voor mijnenveegkabels.
Onder de achtersteven, het roer (4) wordt naar stuurboord gedraaid en gedeeltelijk in het zand begraven op 33 meter hoogte. De propeller is geborgen en laat de gebruikelijke asstomp achter.
De stuurboordzijde van de romp is in betere staat. Terug op het hoofddek wordt de romp gekoloniseerd door roze zeewaaiers en rode vingers, een dunnere verwant van de bekendere witte en gele dodemansvingers, met een rode slurf en roze tot witte poliepen.
Een paar paaltjes (5) bevindt zich achter een opening in het dolboord. De muren van het dekhuis zijn deels verrot, waardoor je naar binnen kunt kijken, maar iets verder naar voren is een open deur (6) biedt een gemakkelijkere manier om een hoofd naar binnen te steken en een kijkje te nemen.
In deze deuropening is een conische pin-mount gevallen voor een kleiner kanon, misschien iets ter grootte van een machinegeweer.
Een andere kleine lier overspant het voorste uiteinde van het dekhuis. Direct daarvoor ligt de motor begraven onder het puin, hoewel sommige delen van de bovenkant ervan zichtbaar blijven. Aan bakboord is het dek en de zijkant van de romp opnieuw gebroken (7), waaruit blijkt dat de luchtaanval vanaf de bakboordzijde van het schip kwam.
Het volgende gebouw naar voren zijn de overblijfselen van de stuurhut (8), gemakkelijk toegankelijk omdat de zijkanten grotendeels vergaan zijn. Binnenin is het roer tussen het puin gevallen, de gedeeltelijk gebroken spaken en de naaf van het scheepswiel zitten er nog aan. Een gat in het dek met een stalen frame bevat een ladder die naar de machinekamer leidt.
Direct voor het stuurhuis wordt nog een lier gemonteerd, daarna een kleine luikhoofd (9) op het hoofddek biedt een smalle toegang tot het voorste ruim.
Over dit kleine gedeelte van het intacte dek ligt nog een conische kanonpen die plat op het dek is gevallen, en vervolgens een versterkt platform waarop nog een groot luchtafweergeschut zou zijn gemonteerd. (10), die is geborgen. Vóór dit, het overeenkomstige pistoolschild (11) ligt met de afbeelding naar beneden op het dek.
Onze tocht heeft nu de boeg bereikt. In dienst werd dit afgedekt door een schuildek. Het enige dat hiervan overblijft is een brede boog van staal (12), wat zorgt voor een leuke kleine doorzwem.
De ankerlier ligt gedeeltelijk beschut onder de achterkant van het shelterdek. Vervolgens daalt in het midden een buisvormige voet voor de voorste mast door het hoofddek.
De bakboordzijde van de boeg is op hoofddekniveau goed gebroken (13), wat slechts een puinhoop is en een thuis biedt aan een aantal grote zeepalingen. Er zijn geen ankers op hun plaats of op de zeebodem, dus ook deze zijn hoogstwaarschijnlijk geborgen.
Terugkerend naar achteren langs de stuurboordzijde van de boeg, treden (14) die tot aan de bovenkant van het schuildek zou hebben reikten, zijn vergaan en naar beneden gegleden om halverwege het schot te rusten.
Kleine verticale gaten zijn door de stalen romp tussen de ribben verrot, waardoor ze iets groter zijn geworden en een veel grotere breuk zijn geworden (15) net vóór de stuurhut. Bij alle aanvalsschade aan de andere kant van de romp is deze breuk waarschijnlijk een gevolg van het vastzetten van de verzwakte romp op de zeebodem.
Terug op het hoofddek kunt u de resterende tijd besteden aan het gedetailleerder bekijken van de stuurhut of het motorafval (16), voordat je terugkeert naar de shotlijn om op te stijgen.
Dicht bij de haveningang is het van cruciaal belang voor de veiligheid om op de schietlijn te blijven. Je zou niet willen afdrijven in het pad van een groot schip, een hogesnelheidsveerboot, of zelfs maar een van de hordes jachten of jeneverpaleizen die op een mooie dag de toegang tot de haven verdringen.
GEBOMBARD DOOR DE BRITEN
DR. RUDOLF WAHRENDORF, gewapende trawler. Gebouwd in 1928, GEzonken in 1944
GEBOUWD IN 1928 door G Seebeck op de werf in Wesermunde in Duitsland als stoomtrawler voor Finse eigenaren, dit schip werd te water gelaten als de Prince Rupert. Maar de Finnen verkochten haar al snel aan de Duitse Grundmann Groschel uit Geestermunde, die haar naam veranderde in Dr. Rudolf Wahrendorf, gaf haar het officiële visnummer PG383 en registreerde haar thuishaven als Bremerhaven, schrijft Kendall McDonald.
De trawler van 381 ton, 148 meter lang, een breedte van 25 meter en een diepgang van 12 meter, vertrok vervolgens, aangedreven door een driecilinder stoommachine, voor een succesvolle visserijcarrière die duurde tot het begin van de Tweede Wereldoorlog.
De Duitse Kriegsmarin nam de stoere trawler op kerstavond 1939 over. Door haar te bewapenen met een 40 mm kanon aan de boeg en een 20 mm kanon aan de achtersteven, werd ze een Verpostenboot (wachtschip) met het officiële scheepsnummer V209.
In juli 1944 was ze een gewapende escortetrawler, gestationeerd in St Peter Port in Guernsey. Ze was uitgerust met grotere achterstevenkanonnen, maar zoals de meeste Duitse schepen na D-Day reisde ze nooit alleen in het Kanaal, of bij daglicht.
Als ze werd gezien, was ze meestal de leidende escorte van kleine koopvaardijschepen en hield ze gezelschap van twee of drie andere gewapende trawlers.
Op de avond van 24 juli 1944 waren vijf Grumman Avenger-vliegtuigen van 850 Squadron van de Fleet Air Arm, 19 Group Coastal Command uit Perranporth in Cornwall, op anti-scheepvaartpatrouille. Hun vluchtplan voerde hen in de vroege avond over de Kanaaleilanden en passeerden vlak boven Guernsey.
De driekoppige bemanning van deze grote Amerikaanse torpedobommenwerpers zag hoe drie kleine koopvaardijschepen door drie gewapende Duitse trawlers uit de haven van St. Peter Port werden geëscorteerd. De Dr. Rudolf Wahrendorf ging voorop en de anderen zorgden voor een nauwe escorte naar de achterkant van het kleine bevoorradingskonvooi.
De Avengers doken onmiddellijk laag om hun bombardementen te beginnen. Ze hadden geen torpedo's aan boord; in plaats daarvan bevatten de baaien elk vier bommen van 500 pond.
De eerste twee bommenwerpers vielen aan Dr. Rudolf Wahrendorf en het koopvaardijschip erachter. Enorme flitsen lieten voltreffers zien.
Het tweede schip in de linie, een koopvaardijschip van ongeveer 1000 ton, werd ook getroffen en er werden bomflitsen op haar dek gezien. Ze werd al snel bedekt met rookwolken en de vlammen schoten 60 meter boven haar uit. Ze zag eruit alsof ze langzaam aan het zinken was.
Latere rapporten zeiden dat dit schip ten noorden van de haven was gestrand.
Er bestond geen twijfel over het lot van Dr. Rudolf Wahrendorf. Ze was verdwenen van het oppervlak en, afgezien van twee lichamen die in een plas olie dreven, was er geen spoor van haar te bekennen. Guernsey-rapporten zeiden dat 26 van haar bemanningsleden omkwamen.
In mei 1970 ontdekte het Plymouth Clearance Diving Team het wrak en verwijderde honderden 20 mm en 40 mm granaten, samen met een twintigtal 4 inch granaten. Duikers hebben de boeg- en achterstevenkanonnen opgetild, en deze zijn nu te zien buiten het Guernsey Underground Occupation Museum.
De andere Avengers vielen de twee overgebleven gewapende escortetrawlers aan, die een gordijn van luchtafweergeschut optrokken toen ze zich terugtrokken in de beschutting van de haven. Eén Avenger werd geraakt en dacht verloren te zijn.
De volgende dag meldde het echter dat het beschadigd was geland op een Amerikaans vliegveld in Normandië. De bemanningsleden waren allemaal veilig.
GIDS
ER KOMEN: Condor Ferries van Weymouth, Poole of Portsmouth tot Guernsey, 0845 609 1024.
HOE U HET VINDT: GPS-coördinaten zijn 49 27.381N, 002 31.046W (graden, minuten en decimalen).
GETIJDEN: Stilstaand water is één uur na hoogwater en één uur na laagwater St. Peter Port. Bij doodtij zijn er lange broeken. De duiktijd kan verder beperkt worden door het scheepvaartverkeer (zie hieronder).
DUIKEN & LUCHT: Guernsey: Richard Keen, 01481 265335, richardkeen@cwgsy.net. Sark: Sark-duikdiensten, 01481 832565.
INRICHTING: Guernsey: Auberge du Val Hotel, 01481 263862. Bezoek Guernsey. Sark: Sark-duikdiensten. Sark-toerisme..
Kwalificaties: Redelijk eenvoudig wrak voor PADI Geavanceerd open water met een Deep Speciality, of BSAC Sports Divers.
LANCERING: Uitstappen bij St Peter Port in Guernsey.
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 3654, Guernsey, Herm & Sark. Voor duikveiligheid in de omgeving van de haven kunt u contact opnemen met de Havendienstfunctionaris 01481 712422 tijdens kantooruren om duikplannen te bespreken en voor volledige details van duikprocedures. Bevestig vervolgens bij de havencontrole op VHF-kanaal 12 voordat u gaat duiken. Het havenverkeer is meestal vroeg in de ochtend en laat in de avond het laagst.
Pluspunten: Zeer handig voor een snelle reis heen en terug van straat Peter Port.
Nadelen: Gelegen in de toegang tot de haven, dus duiken kan beperkt zijn door scheepvaart- en veerbootverkeer.
DIEPTEBEREIK: 20-35m
Met dank aan Mike Rowley en Richard Keen.
Verscheen in DIVER augustus 2009
