Eindelijk, huil je, een groot zeilschip waar we onze tanden in kunnen zetten! En deze, bij Falmouth, is ook ondiep genoeg om iedereen te laten proeven, zegt JOHN LIDDIARD. Illustratie door MAX ELLIS
HET KAN MOEILIJK ZIJN OM EEN WRAK TE VINDEN van een zeilschip dat voldoende details behoudt om het een geheel waard te maken Wrak Tour allemaal vanzelf. Eind vorig jaar hebben we het gat enigszins kunnen opvullen met een dubbele rondleiding langs een paar minder gedetailleerde wrakken van zeilschepen, de Thracisch en Hoogland Thuis, maar daarvoor was het zes jaar geleden dat we door de Oregon in Zuid-Devon (Tour 31, september 2001).
Hoe je het ook bekijkt, een nieuwe volledige rondleiding op een zeilschip had al lang moeten duren. Daarom toeren we deze maand door het wrak van de viermastbark Hera, begin 1914 vergaan achter Gull Rock ten oosten van Falmouth.
Op 16 meter diepte ligt de Hera is een ideaal wrak voor beginners en opleiding duiken. Je kunt er vrijwel bij elke getijdenduik duiken, maar het is ook een geweldige tweede duik om een dieper offshore wrak op kalm water te volgen.
Toen ik dook op de Hera, werd een boei aan de kiel vastgemaakt (1), dus onze tour begint aan de westelijke rand van het wrak, dicht bij de kiel.
Vanaf hier gaan we naar achteren, waarbij we de kiel op onze linkerschouder houden totdat deze breekt (2). Onderweg zijn er voldoende gaten in het metaalwerk en spleten onder de rompplaten die een kijkje binnenin de moeite waard zouden kunnen maken voor het gebruikelijke wrakleven, zoals kreeften en zeepaling. Bovendeks zijn er altijd lipvissen om de duikers gezelschap te houden.
Net voordat de romp breekt, liggen aan de overkant van het wrak een paar kaapstanders (3) en (4). Deze zijn tussen de hoofd- en bezaanmast geplaatst, de tweede en derde van de vier masten in totaal. Vanaf hier, de Hera is in tweeën gesplitst (5).
Er is verder niets langs de bestaande lijn van de kiel, en om het andere deel van het wrak te vinden moet je een spoor van rondhouten en masten volgen over een opening van ongeveer twintig meter tussen de twee delen van het wrak. Om de weg naar de overkant te vinden, keert u terug naar de stuurboordkaapstander (4)en lokaliseer een dubbele ligger die uit de stuurboordzijde van het wrak komt (6).
Deze ligger kruist een buismast (7). De positie tussen de wrakstukken komt ongeveer overeen met de locatie van de bezaanmast, maar dit is ook het grootste deel van de mast, dus het kan zijn dat de hoofdmast uit positie is gedumpt omdat de Hera brak zijn rug.
Het volgen van de mast eindigt met een stap naar het volgende mastdeel (8). Dit eindigt al snel in een verstrooiing van gebroken secties (9) die naar het achterste deel van het wrak leiden.
De Hera moet tijdens het zinken in tweeën zijn gebroken, omdat de twee delen van de gebroken romp tegenover elkaar en bijna evenwijdig liggen. Om dit te bereiken zonder totale verwoesting moet het achterstevengedeelte vrij van de zeebodem zijn gebleven toen het door de zee werd rondgeduwd en met het gezicht naar het boeggedeelte tot stilstand kwam.
Volgend over de breuk in het achterste deel van het wrak richting de kiel, dichtbij de rand van het ingestorte dek, bevindt zich een gebied met tegels van de badkamervloer (10).
Het algemene patroon van de dekken bestaat uit roosters van ribben die houten dekken zouden hebben ondersteund. Omdat het hout bijna helemaal is weggerot, blijven de roosters op elkaar liggen terwijl de dekken zijn ingestort.
Gebruik het raster om verder naar achteren te navigeren, een kleine uitmonding (11) zou hoogstwaarschijnlijk bedekt zijn door een dakraam met een houten frame, of misschien een kleine knuffel of dekhuis om de toegang beneden te bewaken. Daarnaast staat een van de boortorens. Een originele foto van de Hera laat dit zien aan de voorzijde van het verhoogde achterdek.
Aan bakboordzijde van het dek bevinden zich de overblijfselen van de treden tussen het hoofddek en het achterdek (12)
De romp van dit gedeelte is niet zo ver ingestort als die van het voorste gedeelte. Op sommige plaatsen is de kloof groot genoeg om naar binnen te gaan en mee te zwemmen, maar zoals altijd als je in een wrak zit, vooral als het is ingestort, moet je voorzichtig zijn om verdere instorting te voorkomen en ervoor te zorgen dat je niet gedesoriënteerd raakt of vast komt te zitten.
De romp rond het achterdek staat iets hoger, nog steeds ingeklapt naar stuurboord, met de roerstijl en een deel van het stuurmechanisme (13) direct aan de achtersteven. Onder de roerstijl, het roer (14) is intact, het onderste deel begraven in het zand.
Om terug te keren naar het voorste deel van het wrak, een spoor van mastdelen en rondhouten (15) leidt een onsamenhangend pad over het zand en grind en ontmoet de boeg ruwweg bij een paar kleine meerpalen (16) en de ankerkaapstander.
De Hera werd gebouwd in 1886 en had een bemanning van 24 man om een schip van 2084 ton te beheren, dus het is mogelijk dat er ergens een kleine ezelketel stond om stoomkracht te leveren aan een deel van de machines, hoewel ik niets op het wrak heb gevonden dat dit bevestigt .
Het raamwerk voor de boog (17) staat aan de stuurboordzijde en steekt ongeveer 4 meter boven de zeebodem uit. De individuele frames zijn bedekt met een aantal mooie groepen pluizige anemonen, waardoor dit het meest fotogenieke tafereel op het wrak is.
Aan de voorkant van de boeg, het onderste deel van de boegspriet (18) steekt ongeveer 2 meter boven de zeebodem uit. Ringen langs de bovenkant van de boegspriet geven aan dat deze oorspronkelijk verlengd zou zijn, met een houten ligger die hem aanzienlijk langer maakte.
Onze route draait nu naar achteren langs het dek. Na een paar rechtopstaande spanten en een korte overspanning van het bekende raster van de afgeplatte dekken, is het volgende belangrijke kenmerk een luik dat uit het voorste ruim komt. (19).
Direct achter de ruimkammen bevindt zich de voet van de hoofdmast (20), met een groep rondhouten verspreid van het wrak, hoewel geen spoor van de mast zelf.
Naast de mastvoet staat een handbediende pomp, een verticale klodder met daarin een mooi ijzeren handwiel met gebogen spaken (21) aan één kant ervan gemonteerd.
Als opmerking voor alle wannabe spidge-verzamelaars: wees alsjeblieft niet dom genoeg om dit te verwijderen. Dit oude ijzer dat in zeewater heeft gelegen, valt pas uiteen zodra het uitdroogt.
Onze tour heeft nu vrijwel het hele wrak bestreken. Een paar bolders aan bakboordzijde van het dek (22) geef het punt aan waar u de romp moet oversteken en naar de boeilijn moet terugkeren om op te stijgen.
Als alternatief, zonder stroming of deco, en ervan uitgaande dat er geen bootverkeer is, kan de Hera is een van de weinige wrakken waar het vrijwel overal veilig kan zijn om op te stijgen.
FLUITEN IN DE WIND
HERA, vrachtzeilbark. Gebouwd in 1886, GEZOND 1914
WAAR IEDEREEN VAN GERED IS de 2084 ton wegende Duitse zeilbark Hera was volledig te wijten aan het feit dat twee matrozen op het zilveren fluitje van de Mate blazen, terwijl ze zich hoog in het want van een van de vier masten van hun zinkende schip bij Cornwall's Nare Head vastklampten op 31 januari 1914.
Slechts vijf van de 24 bemanningsleden werden gered door de Falmouth-reddingsboot, die door het donker naar het 280 meter lange wrak werd geleid door de schrille roep van dat fluitsignaal. schrijft Kendall McDonald.
De Hera werd in 1886 op een Duitse werf gebouwd, maar toen ze te water werd gelaten, kreeg ze een naam Richard Wagner en voer onder Britse vlag.
Na jaren van succesvolle lange reizen voor de Britse compagnie werd ze verkocht aan een Duitse compagnie, Rhederei Aktien Gesellschaft uit Hamburg, ter vervanging van de Pindus. Dit was een ander zeilschip met vier masten dat verloren was gegaan toen het in februari 1912 bij Coverack zonk.
De reis die zou plaatsvinden HeraHet laatste betekende dat ze op weg was naar Falmouth voor orders, omdat ze in Pisagua zwaar beladen was met Chileens nitraat, dat in haar vrachtlijst wordt beschreven als salpeter.
Het nitraat was geen populaire lading, hoe de naam er ook voor werd gebruikt, omdat de zeelieden wisten dat het in werkelijkheid de uitwerpselen van miljoenen zeevogels waren, en naar de hemel stonk!
Er waren 91 dagen van ruw weer, mist, tegenwind en hevige regenbuien voor nodig Hera om dichtbij Falmouth Bay te komen. Kapitein Lorentz verwachtte de Lizard of St Anthony Lights te zien, maar dagen van gegist bestek navigatie lijken hem in de steek te hebben gelaten.
Uren gingen voorbij zonder enig teken van land terwijl het weer steeds slechter werd. Om middernacht riep een uitkijkpost: “Land-ho!” en zo was het – recht vooruit. Een poging om te keren had tot gevolg dat het schip met geweld neerstortte in Gull Rock in Veryan Bay. Er werden noodraketten afgevuurd en de boten werden bemand Hera rolde van de rotsen af en begon snel bij zijn hoofd te zinken.
De boot van de kapitein kapseisde, waardoor hij en drie bemanningsleden verdronken. De rest verliet de boten en klom in het want terwijl het schip onder hen zonk.
De eerste stuurman glipte de ijskoude zee in, net als de tweede stuurman, maar niet voordat hij zijn zilveren fluitje had doorgegeven aan de matroos in het want boven hem. Toen hij niet meer kon blazen, gaf hij het door naar boven.
Uiteindelijk vond de reddingsboot het wrak en redde vijf mannen uit het tuigage. Binnen een paar uur staken alleen het voorzeil en de topmast nog boven de golven uit. Dagen later waren ze nog te zien, toen het wrak van de Hera werd voor £ 205 verkocht aan Harris Brothers uit Falmouth.
GIDS
ER KOMEN: Als u Falmouth nadert, volgt u de borden naar de haven om het stadscentrum te omzeilen. Cornish Diving bevindt zich aan Bar Road, een paar honderd meter verwijderd van de jachthavenstrook.
HOE U HET VINDT: De GPS-coördinaten zijn 50 12.015N, 4 54.275W (graden, minuten en decimalen). Het wrak ligt in tweeën gebroken, met zowel de boeg als de achtersteven naar het noorden. Vaak is er een kleine boei aan het wrak vastgebonden.
GETIJDEN: De Hera is duikbaar bij elke getijdentoestand.
LANCERING: Uitglijden bij de jachthaven in Falmouth.
DUIKEN & LUCHT: RIB of hardboot met Cornish duiken, 01326 313178. Lucht, nitrox, trimix en volledige verhuur van uitrusting zijn verkrijgbaar in de winkel.
INRICHTING: Bunkhouse gunstig gelegen naast de duikwinkel.
Kwalificaties: Leuk en gemakkelijk duiken voor mensen met een basiskwalificatie voor open water.
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 1267, Falmouth naar Plymouth. Ordnance Survey-kaart 204, Truro, Falmouth en omgeving. Duik Zuid-Cornwall door Richard Larn.
Pluspunten: Er kan bij elke getijdenstand gedoken worden. Een ideaal wrak voor beginners en voor opleiding.
Nadelen: Sommige delen van het wrak kunnen later in het seizoen worden uitgegraven.
DIEPTEBEREIK: -20m
Met dank aan Steve McEwan.
Verscheen in DIVER maart 2008
