Duikers van in de veertig, vijftig en zestig die medicijnen tegen erectiestoornissen gebruiken, moeten zich ervan bewust zijn dat als ze dat vóór het duiken doen, dit zeer waarschijnlijk het risico op decompressieziekte vergroot, zegt CAREN LIEBSCHER. Wanneer het medicijn daarentegen na het duiken wordt ingenomen, kan het een remedie zijn...
WANNEER ONDERZOEKERS BESLISSEN Om knaagdieren met medicijnen te behandelen en ze in een hyperbare kamer te laten duiken, zullen duikers zich realiseren dat het de bedoeling is om een remedie tegen decompressieziekte (DCI) te vinden. Een dergelijk onderzoek zal echter zeker bredere aandacht trekken als het medicijn in kwestie Viagra is, een van de bekendste namen in de farmaceutische sector.
Minder bekend is echter de werkzame stof van Viagra, sildenafil, die oorspronkelijk werd getest als medicijn om hoge bloeddruk te verlagen. Het gunstige effect ervan voor het mannelijke deel van de mensheid was min of meer een neveneffect, en het was dit dat vervolgens op grote schaal op de markt werd gebracht door Pfizer en zo veel levens veranderde.
Tegenwoordig heeft sildenafil een vergunning voor de behandeling van pulmonale hypertensie (verhoogde bloeddruk die het hart en de longen aantast) en andere vaatziekten. Bij afwijkend gebruik is het met succes gebruikt voor de behandeling van door zwemmen geïnduceerd longoedeem (SIPE) bij triatleten. Het belangrijkste verschil met Viagra is dat het in lagere doses wordt toegediend.
Sildenafil werkt in op het endotheel, de binnenste laag van bloedvaten. Het verwijdt deze door het vaatverwijdende effect op de relaxatie van gladde spieren te vergroten, en doet dit door een enzym, fosfodiësterase type 5 (PDE5), te remmen. Het verlaagt de bloeddruk door de bloedvaten te verwijden.
Omdat dit effect vergelijkbaar is met het effect dat stikstofmonoxide (NO) op de bloedvaten heeft, dachten wetenschappers dat een vasodilatator zoals sildenafil bij duikers bescherming zou kunnen bieden tegen DCO. DCI ontstaat uit belletjes die zich na decompressie vormen uit micronuclei in bloedvaten, en er werd aangenomen dat NO-afgevende middelen deze belvorming konden verminderen en ernstige DCI konden voorkomen.
Alle hoop op een nieuw middel tegen DCI werd echter de grond in geboord toen de wetenschappers het effect van een voorbehandeling met sildenafil bij dieren onderzochten en ontdekten dat het niet alleen geen bescherming bood tegen DCI, maar zelfs schade kon aanrichten.
HET ONDERZOEK
Om de klinische effecten te evalueren, behandelden de onderzoekers kleine knaagdieren een uur vóór de blootstelling voor met 10 mg/kg sildenafil (de effecten van het medicijn duren normaal gesproken 2-5 uur). Vervolgens ondergingen de knaagdieren een gesimuleerde duik naar 90 meter gedurende 45 minuten in een hyperbare kamer voordat ze tot decompressie overgingen.
Een half uur na de duik werden de neurologische DCI-symptomen, het aantal bloedcellen en de kwantificering van het niveau van circulerende belletjes in de juiste holtes klinisch beoordeeld. De controlegroep werd niet voorbehandeld met sildenafil, maar kreeg dezelfde hoeveelheid water vóór een duik onder gelijke omstandigheden.
De uitkomst was negatief: er waren meer gevallen van DCI in de sildenafilgroep dan in de onbehandelde controlegroep. Verder was er een verlaagd aantal bloedplaatjes in de sildenafilgroep, een biomarker voor decompressiestress.
In gevallen van DCI beschadigen gasbellen het vasculaire endotheel en veroorzaken ze een ontstekingsreactie, waardoor leukocyten worden geactiveerd die door het endotheel transmigreren, wat de vermindering van het aantal bloedplaatjes verklaart.
DE RESULTATEN
Hoe teleurstellend deze bevindingen ook waren met betrekking tot DCI, ze mogen niet worden verward met de gunstige effecten die sildenafil heeft op SIPE bij triatleten, waardoor de symptomen effectief worden verlicht wanneer het wordt ingenomen voordat met de activiteit wordt begonnen.
Zwemmen is een totaal andere activiteit dan duiken, met zijn diepten en drukken, en wat goed is voor een zwemmer kan slecht zijn voor een duiker.
De onderzoekers legden uit dat het verhoogde risico op DCI bij gebruik van sildenafil vóór het duiken werd veroorzaakt door het vaatverwijdende effect van het medicijn in het centrale zenuwstelsel, dat een hogere bloedstroom in de hersenen veroorzaakt en een hogere belasting van aanzienlijk meer inert gas tijdens blootstelling aan hyperbare stoffen. vorming van borrelende en ernstige DCI in neurologisch weefsel.
Sildenafil en stikstofmonoxide zijn beide krachtige vaatverwijders. In preconditioneringsstudies is NO
is effectief gebleken bij het verminderen van het risico op DCI, hoewel dit niet alleen te danken is aan het gebruik van een vasodilatator alleen.
Een endogene (van binnenuit afkomstige) NO-donor komt vrij als gevolg van inspanning, terwijl een exogene (van buitenaf afkomstige) NO-donor als voedsel kan worden ingenomen.
In het onderzoek kon sildenafil de vorming van belletjes bij dieren niet verminderen, maar het is bekend dat NO dit doet bij zowel knaagdieren als mensen, zoals werd aangetoond in preconditioneringsstudies. Er mogen dus GEEN donoren gebruik maken van eigenschappen en mechanismen die verschillen van die welke bij sildenafil voorkomen.
Dit suggereert dat de aanwezigheid van gaskernen die vastzitten aan de vaatwand niet direct wordt beïnvloed door het vaatverwijdende effect dat verband houdt met de ontspanning van de gladde spieren. NO lijkt specifieke effecten te hebben die betrokken zijn bij het verminderen van het aantal gaskernen dat zich aan het oppervlak van het endotheel hecht.
Het kan ook belangrijke fysiologische effecten veroorzaken, zoals het wegvangen van superoxideradicalen, het remmen van de aggregatie van bloedplaatjes, het moduleren van de permeabiliteit van de endotheliale laag en het verzwakken van de leukocytenfunctie. Sildenafil lijkt deze specifieke effecten niet te hebben.
DE POSITIEVE ZIJDE
Wat in de ene situatie misschien niet helpt, kan in een andere situatie wel nuttig zijn. Wanneer sildenafil 24 uur na het begin van een beroerte wordt gebruikt, is aangetoond dat het gunstig is, omdat het de cerebrale bloedstroom verbetert en het functionele herstel van ischemisch weefsel verbetert.
Dit geeft nieuwe hoop dat sildenafil nuttig zou kunnen zijn als ondersteunende behandeling van ischemische neurologische DCI bij duikers die niet hersteld zijn na de initiële behandeling met hyperbare zuurstof.
Preconditioneringsmethoden vóór het duiken, zoals een sauna of lichte oefeningen, zijn nuttig. Ze veroorzaken de afgifte van endogeen NO, dat micronuclei uit de binnenste laag van de bloedvaten wegvangt en zo waarschijnlijk het risico op DCI vermindert.
Zware lichamelijke inspanning of een bezoek aan de sauna binnen 24 tot 48 uur na het duiken verhoogt echter het risico op DCO, omdat het de bloedstroom in de meeste weefsels verhoogt en leidt tot verhoogde belvorming door het vrijkomen van stikstof.
Bij knaagdieren verhoogde sildenafil het risico op DCO als het vóór het duiken werd ingenomen, maar we hebben geen kennis van feitelijke gevallen onder menselijke duikers.
Als een duiker al getroffen is door neurologische DCI en behandeld is in een hyperbare kamer, kan sildenafil helpen de symptomen te verlichten door de cerebrale bloedstroom te vergroten, maar dit is een veronderstelling gebaseerd op onderzoeken naar beroertes bij knaagdieren en vereist meer onderzoek.
CONCLUSIE
De onderzoekers van deze studie concluderen dat voorbehandeling met Viagra of andere PDE-5-remmers het ontstaan en de ernst van DCI bevordert, en deze belangrijke bevinding moet onder de duikgemeenschap worden verspreid.
Als duikers medicijnen gebruiken, moeten ze eerst hun (duik)arts raadplegen, en dit geldt vooral voor Viagra.
Mogelijke interacties met andere medicijnen en interferentie met onderliggende ziekten in een duikomgeving moeten altijd vooraf worden besproken en verduidelijkt.
Verder onderzoek naar markers van oxidatieve stress in het centrale zenuwstelsel is nodig om de onderliggende mechanismen van sildenafil bij DCI beter te begrijpen. Lees meer over de onderzoek bij de National Library of Medicine
VRAAG DAN’S EXPERTS
KUNNEN MENSEN MET COCHLEAIRE IMPLANTATEN DUIKEN?
Duiken is een sport die inherente risico's met zich meebrengt en mensen die doof zijn of een ooroperatie hebben ondergaan, lopen mogelijk een verhoogd risico.
Wat betreft het hervatten van duiken na implantatie, moet een gebruiker minimaal drie maanden wachten, het geopereerde oor automatisch kunnen opblazen (of egaliseren), volledig genezen zijn, vrij zijn van symptomen zoals duizeligheid, onbalans en pijn, en volledige genezing hebben. resolutie van het postoperatieve hemotympanum (bloed achter het trommelvlies).
Bij onderzoek met een microscoop moet de fisteltest negatief zijn en mag het trommelvlies (TM) bij maximale mediale excursie geen contact maken met de elektrode.
Uw arts zal voorzichtig lucht in uw gehoorgang blazen om te zien of u hierdoor duizelig wordt of dat het trommelvlies de elektrode van het cochleair implantaat raakt.
Uw neurologisch onderzoek zou normaal moeten zijn. Zorg ervoor dat u deze aanbevelingen met uw otoloog bespreekt en zorg ervoor dat u zijn of haar aanbevelingen opvolgt.
MEDISCH UITZICHT
DAN Europe is een wereldwijde non-profitorganisatie die medisch noodadvies en hulp biedt bij duikverwondingen onder water. Het bevordert ook de duikveiligheid door middel van onderzoek, onderwijs, producten en diensten
