Onder druk

VERZADIGING DUIKER

Inleiding: De rol van saturatieduikers

Er is de laatste tijd veel discussie geweest over het feit dat robots de taken van menselijke arbeiders in de diepzee-arbeidskrachten overnemen. Dat brengt ons ertoe de vraag te stellen: hoe is het om een ​​saturatieduiker te zijn? Zeker, YAQUB AL-OMOUD lijkt geen haast te hebben om zich over te geven aan de machines, ook al is hij…

Lees ook: ‘Smart pantser’ voor diepduikers van de toekomst

De duikhelm weegt bijna 15 kg en is uitgerust met een camera en audioset voor communicatie met het duikschip.

Het leven van een verzadigingsduiker: Yaqub Al-Omoud

Breedtegraad: 27° 46 13, lengtegraad 48° 52 52. Zonlicht knipoogt en danst op de azuurblauwe wateren van de Arabische Golf, en de toch al hete ochtendlucht – ruim op weg naar de hoogste temperatuur van de dag van 43°C – draagt ​​de scherpe smaak van zout met zich mee terwijl de helikopter mij naar de duikplek brengt hier in de haven van Tanajib, 150 kilometer ten noorden van Dammam, Saoedi-Arabië.

Ik ben niet bezig vakantievilla – hoewel elke dag een avontuur is. Ik ben een duiker bij de Underwater Inspection and Repair Unit (UIRU) van de maritieme afdeling van Saudi Aramco.

Deelnemen aan de onderwaterinspectie- en reparatie-eenheid (UIRU)

De afdeling beschikt over een vloot schepen die de exploratie, productie en transport van olie ondersteunen, in en rond de concessiegebieden van het bedrijf.

Vierentwintig uur per dag, 365 dagen per jaar werken we vanuit een aantal havens van het koninkrijk.

Het is mijn taak om de integriteit van de offshore onderzeese/onderwateractiva van Aramco, waaronder schepen, schepen, platforms, putten, booreilanden en onderzeese pijpleidingen, te waarborgen door inspecties uit te voeren en eventueel noodzakelijk onderhoud en reparaties uit te voeren, zoals laswerkzaamheden – en zelfs offshore constructiewerkzaamheden.

Deze baan dient voor mij twee passies. Ten eerste komt het tegemoet aan mijn behoefte aan iets dat groter is dan ikzelf. Op de een of andere manier raakt wat ik doe iemand anders binnen het spectrum van de menselijke ervaring.

Dus of onze energie nu zijn resultaat vindt in de brandstof die u brengt waar u heen wilt, in de kunststoffen die uw auto veiliger maken, of zelfs in de coating op een medicijn die u beter maakt – ik ben blij dat ik er de hand in heb .

Mijn andere passie is de zee, en niet alleen voor de spectaculaire koraalriffen en het kleurrijke zeeleven onder de golven.

Ik werk in diep water. Het is tegelijkertijd een enorme grens die volkomen onherbergzaam is voor mensen, en een mondiaal web van de ingewikkelde, vitale ecosystemen waarvan al het leven op aarde afhankelijk is.

Het is een zware, bevredigende en opwindende baan, en ik heb het geluk dat ik kan doen waar ik van houd.

Een bedrijfshelikopter zet mij neer rechtstreeks bij de olie- of gasinstallatie waar mijn wachtende schip is gestationeerd, of in de dichtstbijzijnde haven om aan boord te gaan van mijn aangewezen schip. Ik blijf acht weken aan boord van het schip, vijf dagen op en twee vrij, voordat ik voor ongeveer acht weken naar mijn familie terugkeer. Rust, herstel en herhaal.

Training en certificeringen voor saturatieduikers

De procedure om een ​​Aramco-duiker te worden is een uitdaging, en slechts een handjevol kandidaten komt in aanmerking. Fitness is de eerste hindernis bij het solliciteren naar de baan, en zeker bij het doen van fysiek zwaar werk met zwaar gereedschap en apparatuur in een extreme omgeving.

Aanvragers ondergaan strenge medische en fysieke evaluaties, gevolgd door een drie maanden durend oriëntatieprogramma gewijd aan observatie aan boord, en intensieve veiligheid en decompressie opleiding.

Nog eens 90 dagen opleiding sessie volgt voor gespecialiseerde duiker in de olie- en gasindustrie opleiding en competenties op gebieden zoals hydraulisch en pneumatisch gereedschap, onderwaterlassen en snijden. We moeten ook bekwaam zijn in onze inspectie- en reparatiewerkzaamheden, en ongelooflijk veiligheidsgericht, voorbereid op elke onvoorziene gebeurtenis.

Eerder in mijn carrière werkte ik tot een maximale diepte van 50 meter, waarbij ik perslucht inademde. Ik kreeg toegang tot het onderzeese werkgebied door naar beneden te worden getild in een Launch & Recovery Systems (LARS)-kooi met een maaswijdte van 2 x 1 meter om een ​​van de 20 tot 40 verzoeken die dagelijks binnenkomen af ​​te handelen.

Een duiksupervisor hield mijn duik in elke fase in de gaten, van vóór de onderdompeling tot decompressie en het weer boven water komen.

Mijn duikhelm was voorzien van een camera die al mijn bewegingen in realtime volgde, en de navelstreng van de duiker hield mijn duikgassen en bedrading voor mijn licht- en radiocommunicatie vast, terwijl het oppervlakteduikpaneel toezicht hield op de operatie.

De diepten van saturatieduiken: schepen en operaties

Terwijl ik werkte als een commerciële duiker die perslucht inademde, verzamelde ik de nodige uren op verschillende diepten om mijn huidige kwalificatie als “mixed-gas bell diver”, beter bekend als saturatieduiker, te behalen.

metaforen mixen, Een sat-duiker zijn die tot wel 300 meter diep werkt, is het toppunt van duikwerk.

Er zijn relatief weinig van ons over de hele wereld, gebaseerd op de strenge professionele certificeringen en de specifieke fysieke en mentale capaciteiten die nodig zijn om urenlang op deze grote diepte te kunnen duiken.

Onze eenheid beschikt over vijf schepen die worden ingezet op basis van de functie-eisen, logistiek, complexiteit – en diepgang. Twee duikondersteuningsvaartuigen (DSV's) opereren in ondiep water van 2.5-15 meter; twee andere DSV's opereren in 15-50 meter; en één Saturation DSV werkt op 30-300 meter.

Het leven in de Verzadigingskamer

Ik zit op de Sat DSV. Als ik mijn duiktaken niet uitvoer, vanuit de duikklok, zit ik met maximaal zes andere duikers in een hogedrukverzadigingskamer.

Het hyperbare kamersysteem staat onder druk tot ongeveer dezelfde diepte als onze duikwerkdiepte vanaf de bel en stelt ons in staat heliox in te ademen – een mengsel van zuurstof en helium – om verzadiging met inert gas in de weefsels van het lichaam te bereiken. Dat is meestal een proces van 24 uur.

We slapen en ontspannen in onze verzadigingskamers, waarbij we evenwicht bereiken met de omgevingsdruk van de diepte.

De ter plaatse bereide maaltijden worden bezorgd via een drukvereffeningsluik (de zogenaamde medische sluis).

Vanwege de zeer lichte dichtheid van helium zijn onze stemmen opmerkelijk hoger dan normaal, waardoor we klinken als een kruising tussen Mickey Mouse en Donald Duck. Stemdescramblers worden gebruikt om duidelijke communicatie te bevorderen tussen ons en de levensondersteunende technici en duiksupervisors die de systemen controleren waarvan ons leven afhangt.

We dragen warmwatercirculerende wetsuits die water rond het binnenste gedeelte van het pak pompen voor warmte in de diepere, koudere diepten.

Normaal gesproken werken luchtduikers 10 tot 120 minuten op een diepte van 1 tot 50 meter, waarna ze ongeveer 40 minuten nodig hebben om geleidelijk weer boven water te komen om decompressieziekte te voorkomen.

naast het garanderen van levensbehoud arbeidsveiligheid voor duikers levert de decompressietechnologie enorme tijd- en kostenbesparende efficiëntie op voor de operationele sector en klanten, door de noodzaak van andere decompressiestops dan drukverlaging aan het einde van de opdracht te verminderen of te elimineren.

Vierentwintig uur decompressie voor elke 100 meter druk is de vuistregel. De tijdsefficiëntie en de directe kostenrelatie maken dit tot een veilige, beheersbare en effectieve manier van werken.

Een typische decompressie zou dus ongeveer drie dagen in beslag nemen aan het einde van onze maand in de kamer.

De duikklok: een toegangspoort tot de oceaanbodem

Aan het werk gaan is net zo eenvoudig als het passeren van een luchtsluis (of het onder druk overbrengen) van mijn kamer naar de gesloten duikklok, waardoor mijn team (voor in totaal twee tot drie van ons in de bel) naar de pikdonkere zeebodem zakt of de gewenste diepte.

Een of twee van ons gaan dan via het onderste luik van de bel het water in, terwijl het tweede of derde teamlid achterblijft voor veiligheidsdekking en om de interne gas- en drukkleppen in de bel te bedienen.

Zodra de operatie is afgerond, hijst de bel ons terug naar het schip. Het team roteert vervolgens voorafgaand aan de volgende belexcursie.

Vergelijkingen met ruimteverkenning en astronauten

Werken op de oceaanbodem is alsof je in de diepe ruimte bent. Het is dan ook niet verrassend dat astronauten saturatieduiken gebruiken om te trainen voor hun missies.

In fact, NASA was close to nominating divers for opleiding as space-walkers rather than pilots, because of their familiarity with zero gravity and strong ability to carry out engineering and repair tasks in harsh environments.

Er is een reeks technologieën, apparatuur en praktijken nodig om het werk in deze omgeving niet alleen mogelijk, maar ook veiliger en productiever te maken.

De olie- en gasindustrie moet oplossingen ontwikkelen om op duurzame wijze energie te vinden en te produceren om aan de groeiende vraag te voldoen zonder het risico voor mensenlevens of bezittingen te vergroten.

Technologische vooruitgang in de industrie: SWIM-R

Voor operaties dichterbij Naar de oppervlakte heeft Saudi Aramco een robottechnologie ontwikkeld die het mogelijk maakt om op afstand beoordelingen van activa in ondiep water uit te voeren vanaf het duikschip.

Deze Shallow Water Inspection and Monitoring Robot, of SWIM-R, kan visuele inspecties uitvoeren, het onderwaterleven schoonmaken, ultrasone diktemetingen en kathodische beschermingsmetingen uitvoeren, terwijl hij obstakels en toegangsproblemen omzeilt die voor duikers problemen kunnen opleveren. De technologie is door andere ROV-bedrijven overgenomen vanwege zijn ontwerpfilosofie.

Ik geloof dat deze innovatie slechts een voorproefje is van de toekomst, en dat de technologie manieren zal blijven ontdekken om de gegevensverzameling, inspectie en reparatiewerkzaamheden ter ondersteuning van de offshore olie- en gasexploratie efficiënter, effectiever en veiliger te maken – en tegelijkertijd de bescherming van en zelfs het verbeteren van de offshore-omgeving.

Duizenden jaren lang werden deze wateren van de Arabische Golf bevaren door duikers die alleen waren uitgerust met een neusclip, een mand en een stuk touw, op zoek naar parels – een rijk goed.

Een verbinding met traditie

Als ik in de offshore-sector werk, heb ik het gevoel dat ik deel uitmaak van een aloude zeevaarttraditie.

Net als deze sterke zielen speel ik een rol bij het oogsten van iets dat van grote waarde en belangrijk is voor mensen overal ter wereld: de vitale energiebronnen uit deze afschrikwekkende maar toch levensbevestigende diepten.