Keer terug naar de Donegal-klassiekers

IERLAND DUIKER

Een slagschip, een lijnvoering en een vrachtschip, geen van allen minder dan 155 meter lang of 64 meter diep, zijn de grote drie die van Noordwest-Ierland een vakantievilla magneet voor technische wrakduikers zoals RICK AYRTON

Lees ook: Malin Head, de wrakduikmagneet van Ierland

De technische wrakduikmagneet van Noordwest-Ierland

OOIT SINDS DE INTRODUCTIE van nitrox en trimix zijn grenzen verlegd op het gebied van wrakonderzoek en -ontdekking. In het begin was het diep in de lucht duiken, later werd er wat helium aan toegevoegd, vergezeld van een selectie nitroxmengsels voor versnelde decompressie. Er waren geen geschikte duik-computers; tabellen werden op een PC uitgewerkt.

De evolutie van technisch duiken en wrakonderzoek

Hierdoor konden de pioniers enkele bijzondere grote wrakken ontdekken en verkennen voor de noordwestelijke punt van Ierland – Malin Head in County Donegal.

Deze introductie van wat we nu kennen als technisch duiken heeft een bestemming op de Britse Eilanden geopend die tot de beste ter wereld behoort. De grote verandering kwam in 1998 toen de APD Inspiration rebreather werd geïntroduceerd, waardoor ongekende duiktijden op deze diepe wrakken mogelijk werden.

De wrakken liggen daar vanwege de politieke onrust die de wereld in de 20e eeuw tot twee oorlogen heeft gedreven. Ze komen uit beide conflicten en zijn terechtgekomen waar ze zijn vanwege de geografie van Groot-Brittannië.

De grote havens Liverpool en Belfast stuurden en ontvingen schepen uit Noord-Amerika, en doen dat nog steeds. Het Noordkanaal tussen Ierland en die vinger van het Schotse vasteland, de Mull of Kintyre, was de route waarlangs de schepen passeerden, en U-bootcommandanten wisten dat er voor hen rijke winsten mogelijk waren.

De historische betekenis van de hoofdwrakken van Malin

Ik bezocht het gebied voor het eerst aan boord van de Loyal Watcher in 2004 en herinner me nog steeds de uitstekende helderwaterduiken waarvan ik genoot. Er bezoeken geen liveaboards meer dit gebied, mogelijk vanwege de blootgestelde positie waarin de wrakken liggen. Een schipper zou verzekerd moeten zijn van meerdere dagen goed weer voordat hij vanuit Ayr of Stranraer zou vertrekken, en veel reizen bereikten uiteindelijk Donegal niet, terwijl andere meerdere dagen verloren door slecht weer.

Dus nu moeten we vertrouwen op dagboten aan de wal om ons naar de wrakken te brengen, omdat ze vaak weervensters kunnen vinden waar een liveaboard niet naar buiten zou kunnen gaan.

Het duiken vindt plaats in de open Atlantische Oceaan, grote deining is de norm en uitdagende omstandigheden zijn mogelijk. Om het meeste uit een week Donegal te halen, moet je hierop voorbereid zijn.

Misschien wel de meest spectaculaire van de diepe wrakken is die van het Dreadnought-slagschip HMS Audacious uit de Eerste Wereldoorlog. De King George V-klasse dreadnought werd voltooid in 1. Ze was 1913 meter lang en 182 meter breed. Ze verplaatste na belading meer dan 27 ton. De stroom kwam van twee Parsons-stoomturbines, gevoed door achttien ketels, waarbij elke turbine twee schachten aandreef – vier propellers in totaal. Audacious had een topsnelheid van 27,000 knopen.

De majestueuze HMS Audacious

Het slagschip stond onder bevel van kapitein Cecil Dampier toen het tijdens manoeuvres in de ochtend van 27 oktober 1914 een mijn raakte die was aangelegd door de Duitse mijnenlegger Berlin.

De daaropvolgende reddingsoperatie verliep in verwarring. Plannen om Audacious in veiligheid te brengen liepen op niets uit en ze kapseisde en bleef op de zeebodem liggen. Er ging geen bemanning verloren. Eén koepel viel van het dek en landde naast de rest van het wrak.

Een diep wrak van zo'n omvang vereist meerdere duiken om in al zijn glorie te worden gezien. Duikers uitgerust met een scooter kunnen het hele wrak in één duik bekijken, maar ik zou zeggen dat om Audacious echt te leren kennen, meerdere duiken beter zijn.

In onze week konden we twee duiken maken op het slagschip, eerst op de omgekeerde koepel en boeg en vervolgens op de achtersteven. Alles aan Audacious is op grote schaal, en het wrak is het onderwerp geweest van veel artikelen, maar ik voeg hierboven mijn afbeelding toe van de enorme kanonlopen die aan hun geschutskoepel zijn bevestigd.

Minder gedocumenteerd is het achterstevengedeelte, maar modern digitaal camera's zijn zo sterk verbeterd dat hun gevoeligheid bij weinig licht nu alles overtreft wat ooit voor mogelijk werd gehouden. Dit betekent dat de omvang van het wrak van dit prachtige schip nu beter kan worden gewaardeerd.

AUDACIOUS IS EEN HARDE HANDELING volgen, maar er is een selectie van andere wrakken die hun eigen kijk bieden op hoe een scheepswrak eruit zou moeten zien.

De intrigerende U-boten van Malin Head

Dit omvat een aantal duikbare U-boten die in het gebied rond Malin Head liggen. We waren van plan om vanaf de Eerste Wereldoorlog op U89 te duiken, ons meest afgelegen doel die week en het verst van enige aanlanding – wat betekent dat het gezegend was met een van de beste zichtbaarheid die ik in Groot-Brittannië heb gezien.

Onder bevel van Wilhelm Bauck werd de U89 op 12 februari 1918 geramd door HMS Roxburgh, waarbij alle manschappen verloren gingen. Tegenwoordig liggen de overblijfselen op een diepte van 65 meter, meer gebroken dan bij veel U-bootduiken.

Het gebied achter de commandotoren is zichtbaar, waardoor de dieselmotoren en een ware pastakom vol dikke bedrading zichtbaar worden. Het uiteenvallen maakt een diepgaander onderzoek van delen van het interieur van een U-boot mogelijk.

Er bevinden zich nog twee kanonnen op het dek, voor en achter de commandotoren. De boeg is gebroken en de torpedobuizen liggen schuin op de zeebodem en bieden onderdak aan helderblauwe kreeften die graag delen met oude munitie.

Toen we aan het einde van de duik terugkwamen op de shotlijn, was de zichtbaarheid een lust voor het oog, waardoor we bijna het hele wrak konden overzien.

Ik had deelgenomen aan een reis georganiseerd door het in Ierland gevestigde technische duikcentruminstructeur Barry McGill met zijn bedrijf In Depth Technical Diving. We maakten gebruik van de ruime en snelle catamaran van Donald Cullen, de Laura Dean, onderdeel van Mevagh Diving die ook de B&B accommodatie verzorgde en over een tankstation beschikt.

Barry's organisatie was eersteklas en alles verliep zoals je zou verwachten van een technische speler uit de Premier League instructeur, bewonderenswaardig aangevuld door Donald en zijn bemanning op de Laura Dean. We verloren een dag door het weer tijdens onze week, maar konden vrijwel alle wrakken duiken die we wilden.

De 32,200 ton wegende, 225 meter lange RMS Justicia voer onder de White Star Line van Belfast naar New York als troepentransportschip toen ze op 64 juli 19 door UB-1918 werd getorpedeerd, hoewel er de volgende dag meer torpedo's van UB-124 nodig waren om haar de diepte in te sturen.

Het grootste deel van de bemanning had Justicia verlaten, maar zestien man gingen verloren toen het schip uiteindelijk zonk, nadat het door niet minder dan zes torpedo's was geraakt.

De RMS Justicia: een enorm scheepswrak

Het wrak van zo'n groot schip vergt opnieuw meerdere bezoeken, maar we hadden die week slechts tijd voor één bezoek, dus de rest zal tot een andere keer moeten wachten. Donald had de schotlijn vlak voor de overblijfselen van de brug en op korte afstand van de boeg gelegd. Toen we na 70 meter bij het wrak aankwamen, was het zicht opnieuw erg goed, hoewel de lichtniveaus dit tot een donkere duik maakten.

Na een snelle blik op het bruggebied gingen mijn buddy en ik richting de boeg. Enorme lieren staan ​​trots boven het dek, waar het instorten heeft plaatsgevonden. Ik herinner me dat ik bij een vorig bezoek tussen de dekken ben geweest, maar dat zou nu een veel serieuzere en moeilijkere onderneming zijn.

Ik ging over de bovenkant van het dek naar de punt van de boeg om de verplichte foto te maken, waarbij ik de kleurrijke anemonen op de reling verlichtte met mijn flitsers. Verder onderzoek van het enorme stuurboordanker volgde, daarna keerden we terug om meer tijd te besteden aan het onderzoeken van de brug, inclusief de sierlijke draaibare patrijspoorten.

Degenen in de groep uitgerust met scooters konden opnieuw het hele wrak in de beschikbare bodemtijd in zich opnemen.

Het is een andere manier om het wrak te bekijken, en door naar hun beschrijvingen te luisteren werd duidelijk dat Justicia meerdere duiken waard is.

GETIJDEN WAREN die week was zeer gunstig en een ontbijtpakket voor een vroege start was slechts op één dag nodig. Mevagh Diving is net buiten het dorp Carrigart gevestigd en wordt bediend door een hotel en een pub die allebei lekker eten.

The Empire Heritage: een WO2-slachtoffer met unieke lading

De pub heeft een houtoven voor authentieke pizza en we brachten er verschillende avonden door nadat we onze voorbereidingen voor de volgende dag hadden afgerond.

Iets verder weg in Downings en dichter bij de aanlegplaatsen voor boten ligt de Singing Pub, die ook lekker eten serveert en zich in een geweldige afgelegen omgeving bevindt.

Empire Heritage, het slachtoffer uit de Tweede Wereldoorlog, is wederom een ​​Donegal-klassieker, veel vastgelegd door de technisch-duikgemeenschap met zijn beroemde lading Sherman-tanks.

Het 14,000 ton wegende schip werd in 1930 op Tyneside gebouwd en getorpedeerd door de U482, waarbij het op 113 september 8 tot zinken werd gebracht, waarbij 1944 levens verloren gingen.

Het schip was 155 meter lang, en toen ik voor het eerst op het wrak dook, ging ik naar het achterschip om de enorme propellers te bekijken, waarbij de tanks volledig ontbraken – iets wat ik vastbesloten was recht te zetten.

Dit werd gemakkelijk gemaakt toen Donald de schotlijn midden in de wirwar van voertuigen plaatste. Ik had ze niet kunnen missen als ik het had geprobeerd.

Mijn duik bracht ik door met reizen rond het vrachtruim en waar de vernielde tanks op de zeebodem waren terechtgekomen, sommige op hun kant, andere ondersteboven en enkele met intacte geweerlopen.

Ik vermoed dat deze na jaren in zee gemakkelijk afbreken.

Ik was verrast om de rubberen rupsbanden en ook delen van het wrak heel trots te zien staan, maar op de een of andere manier over het hoofd gezien omdat het oog naar de fascinerende lading wordt getrokken.

Eén duiker meldde dat hij door een tankluik naar binnen keek en een werkend kompas nog op zijn plaats zag.

DE ECHTE DONEGAL-KLASSIEK Wrakken zijn het slagschip Audacious, de lijnboot Justicia en het grote vrachtschip Empire Heritage, hoewel anderen zullen beweren dat deze lijst moet worden uitgebreid als diepere duiken worden opgenomen.

Ja, er zijn er nog veel meer, maar weinigen komen overeen met de omvang, het belang en de geschiedenis van deze drie. We hadden al met de fantastische U89 gedoken, maar er was ruimte voor nog een duik en er werd gekozen voor het stoomschip Roscommon.

Andere opmerkelijke wrakken: het stoomschip Roscommon

De Roscommon, gebouwd door Workman & Clark in Belfast in 1902, was met een lengte van 8000 meter nog steeds een aanzienlijk schip. Een torpedo van de U137 bracht haar op 53 augustus 21 tot zinken, zonder verlies van mensenlevens.

Ik heb op dit wrak een diepte van 74 meter vastgelegd, waarbij sommige delen enkele meters daarboven uitsteken. Het is wat je zou verwachten van een oud schip dat al 100 jaar onder water heeft gelegen, redelijk plat op de boeg, ketels, motor en achtersteven na.

Wat de Roscommon interessanter maakt, is zijn stukgoed. Er was duidelijk veel glaswerk, en op sommige plaatsen is het wrak gewoon een Griekse bruiloft van gebroken glas en aardewerk.

Zorgvuldig onderzoek kan enkele intacte stukken aan het licht brengen, maar ook meer alledaagse voorwerpen zoals balen leistenen dakpannen.

Het spectaculaire zicht waar we van genoten, maakte alle wrakken waarin we doken bijzonder. Goed zien hoe een wrak eruit ziet en begrijpen waarom het zo is beland, draagt ​​enorm bij aan het plezier van deze duiken.

Het Malin Head-gebied biedt klassieke wrakduikmogelijkheden die kunnen concurreren met de beste ter wereld, en een week lang deze wrakken verkennen is gewoon niet genoeg. Eenmaal bezocht, zal deze uitzonderlijke bestemming veel duikers terugtrekken voor meer.