Wanneer is het juist om je vuist hard in de lies van een andere duiker te steken?
Het is geen grap. Haaienbeten worden soms – zeer zelden – opgelopen door duikers, en als dat gebeurt en de beet niet onmiddellijk fataal is, dan is snelle, beslissende actie van vrienden en/of bootdekking essentieel.
De Australische SEH-arts Nicholas Taylor, die voornamelijk oppervlaktezwemmers en surfers zoals hij in gedachten heeft, heeft een eenvoudige maar mogelijk levensreddende techniek bedacht om catastrofaal bloedverlies te stoppen en we moeten allemaal noteren hoe we dat moeten doen – voor het geval dat.
Het is heel eenvoudig: je duwt je vuist hard in het centrale punt tussen het heupbeen van het slachtoffer en de geslachtsorganen, of, zoals het pakkende geheugensteuntje van Dr. Taylor het zegt, “tussen de heup en de bitten”.
Sluit vervolgens uw arm recht en gebruik uw lichaamsgewicht om druk uit te oefenen totdat er geen bloed meer uit de wond stroomt. Je hebt zojuist de dijbeenslagader afgesloten die, in tegenstelling tot het aanpakken van de wond zelf, het bloeden van het slachtoffer verhindert. Wees niet verlegen, doe het gewoon.
Langzame lezer
Beter laat dan nooit, denk ik. In maart 1975 raakte de Florida-jeugd Barry Colbath geïnteresseerd in het idee om te leren duiken, dus leende hij een exemplaar van 130 voet naar beneden: handboek voor hydronauten door Hank & Shaney Frey uit zijn middelbare schoolbibliotheek.
Als ik naar de omslag kijk, begrijp ik niet echt waarom de jonge Barry erdoor werd aangetrokken – de uitgevers konden moeilijk worden beschuldigd van te veel beloven over de onderwaterwereld.
Hoe dan ook, óf hij was een heel langzame lezer, óf de inhoud bleek niet boeiender dan de verpakking, omdat hij er nog maar net aan toe is gekomen hem terug te sturen.
“Het leek absoluut noodzakelijk dat ik dit boek terug moest brengen,” vertelde Barry aan een lokale verslaggever – 47 jaar later leek hij de betekenis van “imperatief” te ondermijnen.
Maar om eerlijk te zijn was het boek verdwenen en verscheen het pas toen zijn zoon zijn slaapkamer aan het opruimen was, die in behoorlijk slechte staat moet zijn geweest. Omdat Barry inmiddels een politie-sergeant van middelbare leeftijd was, bracht hij hem de volgende ochtend met spoed naar de school.
Gelukkig vonden de bibliothecarissen de late terugkeer meer amusant dan gruwelijk en stemden ze ermee in sergeant Colbath de forse boetes van $ 1,915.75 te besparen die hij had opgebouwd. Hij overhandigde toch $ 20. Is Barry ooit begonnen met duiken? Het wordt ons niet verteld.
Insta-duiksterren
Ik had me niet gerealiseerd dat Sardine Run een plaats was, maar de jaarlijkse duikattractie van Zuid-Afrika is zojuist uitgeroepen tot de meest Insta-waardige duikplek ter wereld.
We hebben een onwaarschijnlijke bron te danken voor dit inzicht in de wilde duikwereld: de Bouw je aquarium website, gerund door enthousiaste visverzorger Jason Roberts.
Jason besloot de meest Instagrambare duiklocaties te bepalen op basis van het aantal hashtags dat werd gegenereerd op basis van een zaadlijst van wat verschillende deskundige bronnen als de 14 populairste sites beschouwden.
Agulhas Bank bij Durban (aka Sardine Run), waar aasvissen elk jaar grote hoeveelheden spectaculaire pelagische roofdieren aantrekken, beschikte over 23,999 Instagram-hashtags, waarmee ze met 616 nipt de haaienhotspot Tiger Beach van de Grand Bahama's versloeg.
Het Tubbataha-rif in de Filipijnen verzamelde met 11,692 de helft van deze aantallen, maar het is relatief ontoegankelijk. De aantallen blijven dalen via Roca Partida in Mexico en de Richelieu-rots in Thailand. Tegen de tijd dat we de goede oude bereiken Thistlegorm wrak in de Rode Zee op de achtste plaats zitten we onder de 3,000 hashtags. Op onverklaarbare wijze zijn er geen sporen van Britse locaties in het binnenland.
Terug naar de tekentafel
Neem de afgebeelde reconstructie niet te letterlijk: de schaal klopt misschien, maar misschien niet het uiterlijk. Blockbuster-film De Meg hebben de prehistorische haaiengrootte tot het uiterste benut, maar een nieuwe studie heeft aangetoond dat onze veronderstelling dat megalodons er op steroïden uitzagen als grote blanken, er misschien naast zit.
Haaien bestaan voornamelijk uit zacht weefsel en er zijn maar heel weinig sporen van megalodon autodus overleven sinds de soort 3.6 miljoen jaar geleden uitstierf (het had een redelijke periode – ruim 11 miljoen jaar). Het enige dat we in het fossielenbestand hebben gevonden, zijn wervels en tanden zo groot als Fury's vuisten, wat duidt op een haai die wel 20 meter lang kan worden.
Universiteit Californië Wetenschappers van de rivieroever hebben ons nu terug naar af gebracht. We weten dat megalodons tot de Lamniform haaienorde en eerdere visualisaties waren allemaal gebaseerd op vijf warmbloedige leden van die familie, maar de UCR-studie van een hele reeks van zijn vin, hoofd- en lichaamsvormen (inclusief koudbloedig Lamniformen ook) bewees dat alles wat we weten – nul is.
“Ik moedig anderen aan om te zoeken naar de ultieme schat van een bewaard gebleven megalodonfossiel”, zegt UCR-zeebioloog Philip Sternes. Dus daar is je nieuwe duikuitdaging! Tip: het zal groot zijn. Als dat niet lukt, wacht dan even Meg 2: De Trench.
Nog steeds aan het glimlachen
Het komt allemaal neer op die zachte weefsels. We weten misschien niet hoe een meg eruit zag, maar ‘vishagedissen’ of icthyosaurussen zijn een andere zaak. Deze reptielachtige dolfijnen hielden gezelschap van dinosaurussen in het Mesozoïcum en hielden het veel langer vol dan megas – ongeveer 160 miljoen jaar. Eén fossiel dat bijna compleet in Zuid-Duitse schalie is gevonden, is een geschenk voor paleontologen gebleken.
Een team van de Universiteit van Lund in Zweden vroeg beeldhouwer Esben Horn om een levensgrote reconstructie van deze soort te maken. Stenopterygius quadriscissus. Het kostte hem een jaar kleimodelleren en 3D-printen, maar de onderzoekers zijn van mening dat het resultaat, compleet met realistische wonden, “een briljante ontmoeting van wetenschap en kunst is, en de meest up-to-date weergave van een ichthyosauriër tot nu toe”. Het is allemaal binnen Aardwetenschappelijke recensies.
Pijp dromen
Mijn verjaardag begin februari leek een beetje vroeg in het jaar omdat ik Britse verhalen over het spotten van haaien hoorde, en een opwindende grote witte waarneming bij Ferring aan de kust van Sussex veroorzaakte slecht verborgen spot onder het havenpersoneel van Littlehampton.
Foto's van de klassieke dorsale vin die een populair strand bedreigen bij de monding van de rivier de Arun, werden verspreid door de lokale webontwerper James Venn. Hij had eerst gedacht dat het een zeehond was, maar volgde toen de schijnbaar dreigende voortgang van Jaws door het water – dun dun dun dun dun dunnnnnnnnnnn...
De havenautoriteit zag het anders: “Voordat iemand anders zich laat meeslepen door de ‘grote witte haai’ vin' onlangs gespot bij Ferring, dat is eigenlijk het uiteinde van een Ferring-uitlaatpijp, een bekend gevaar bij laag water, gemarkeerd door de kardinale boei die zichtbaar is op de achtergrond van de foto”, aldus deze spelbrekers.
“Houd er rekening mee dat het niet onze bedoeling is om de ervaring van echte experts die naar de situatie kijken in twijfel te trekken foto”, concludeerden ze, misschien verwijzend naar de haaienvisser die stoutmoedig had beweerd dat het een “onbetwiste haai” was.
Duiker jubileumcadeau
Mensen zijn onvoorzichtig, en Lance Stehling schatte dat hij maar liefst drie verloren Apple-horloges had gevonden tijdens het duiken op een dag in Table Rock Lake, Missouri. Toen, half begraven in het slib op de 36 meter diepe bodem van het meer, verlichtte zijn fakkel iets anders.
Het was een herdenkingsarmband van een Amerikaanse marinier en Stehling plaatste later de foto ervan op de Facebook-pagina van een meer.
Het was een week eerder verloren gegaan door Tim Lang uit Lansing, Michigan. De geamputeerde had onderweg een impulsieve sprong van een klif gemaakt vakantievilla bij het meer, en was van streek toen hij ontdekte dat de armband bij een botsing van zijn pols was gegleden.
In 2006 had Lang gediend bij Charlie Company van het First Battalion, 24th Marines in Fallujah, Irak, en op 15 oktober van dat jaar was hij een van de vijf inzittenden van een Humvee die door een IED was opgeblazen.
Lang had een been verloren en zijn kameraad Josh Bleill allebei. Ze werden in veiligheid gebracht door een niet bij naam genoemde soldaat, maar sergeant Brock Babb en Lance-Cpl Josh Hines waren bij de ontploffing omgekomen.
‘Brock was onze sergeant,’ vertelde Bleill KMOV. “Hij was als een vader voor ons allemaal. Hij zorgde voor ons en kwam voor ons op.” En Lang zei dat Hines 'jong, vol leven, knappe, geweldige kerel was geweest. Iedereen moest altijd lachen en hij was gewoon echt onbaatzuchtig.
Lang had armbanden met de namen van de dode mannen voor hemzelf en Bleill gekocht terwijl ze samen in het ziekenhuis aan het herstellen waren. Het tweetal was pas onlangs herenigd met hun redder tijdens een veteranenevenement, en toen Lang, die geen vaste klant op Facebook was, ging online. Toen hij foto's van de gelegenheid vond, was hij geschokt toen hij Stehlings beeld van zijn vermiste aandenken tegenkwam.
“Ik was extatisch en opgelucht dat ik me geen zorgen hoefde te maken dat iemand een heel sentimenteel item zou missen”, zei de duiker nadat Lang contact met hem had opgenomen. Hij stuurde de armband terug naar de eigenaar – en het gebeurde zo dat hij precies op de 15e verjaardag van de explosie arriveerde.
"Het veranderde meteen de hele stemming, omdat ik ze gewoon goed bij me voelde", zei Tim Lang. “Voor mij is dat deel het meest bijzonder.”
