De verspreiding van bepaalde soorten ankerplaatsen kan oude handelsroutes aangeven of de voortgang van de verkenning markeren. Soms zijn ankers het laatst overgebleven zichtbare symbool van een incident op zee – of ze nu worden losgesneden in een noodsituatie of de laatste rustplaats van een scheepswrak markeren.
Maar er is weinig bekend over de verspreiding, leeftijd, herkomst en overvloed van ankers, zegt de Nautical Archaeological Society (NAS), en daarom voert zij sinds 2008 haar Big Anchor Project (BAP) uit.
Eind vorig jaar werd de website van het project echter vrijwel vernietigd door een kwaadaardige hack, en de NAS hoopt nu £ 2500 op te halen om de website opnieuw te lanceren.
“Het Big Anchor Project is een eenvoudige en leuke manier om deze belangrijke maritieme kenmerken vast te leggen en daarom vragen we erfgoedliefhebbers om ons crowdfundingproject te steunen”, zegt NAS Chief Executive Officer Mark Beattie-Edwards.
“Oude ankers vind je over de hele wereld, in elke haven of kustplaats”
Vaak wegroestend in vergeten hoekjes, op sokkels neergezet als gedenkteken of zelfs als versiering van rotondes en tuinen, spelen ze een belangrijke rol in ons maritiem erfgoed.
“We hebben gegevens in onze database uit Amerika, Australië, Cambodja en Turkije, maar ook uit Groot-Brittannië.”
De NAS zegt dat het geld niet alleen zou helpen de website opnieuw op te bouwen, maar ook om deze te verbeteren en gebruiksvriendelijker te maken.
De crowdfundingoefening sluit op 8 februari en de site is toegankelijk hier.
Divernet – de grootste Online Bron voor duikers
04-feb-18
