GRIJZE SPEELTIJD

SEAL-DUIKER

Of het nu ging om CCR, duiken of snorkelen, TONY BASKEYFIELD werd enthousiast ontvangen door een van de grootste grijze zeehondenkolonies van Groot-Brittannië – op de Farne-eilanden

LOKALE KENNIS EN TIMING is de sleutel tot het dichtbij komen van dieren in het wild.

Mijn vriend Terry Steeley en ik hadden vroeg geboekt bij booteigenaar en touroperator William Shiels voor een van zijn duikboten, Glad Tidings. Hij had voorgesteld dat we in september zouden gaan, wanneer de zeehonden ons heel dichtbij zouden laten komen.

Eerste duikervaring en ontmoeting met zeehonden

Onze reis van 250 kilometer vanuit Peterborough duurt zes uur en we komen net voor zonsondergang aan bij Seahouses, op tijd voor een wandeling om de haven te verkennen. Ja-ha! De zee is kalm en het zicht ziet er goed uit.

Van de vele B&B's hebben we er een geboekt op slechts 400 meter lopen van de haven.

De volgende ochtend vertrokken we naar de Farne-eilanden. De lucht is fris, 17°C, en het duurt een halfuur om naar de noordwestkant van Big Harkar te varen. Het zicht is hier 3-5 meter en in het ondiepe water is het enigszins melkachtig.

Speelse interactie met zeehonden

Het duurt niet lang voordat de eerste nieuwsgierige zeehond met hoge snelheid voorbij zwemt. Ik gebruik een rebreather en hoop dat dit voor een goede stille aanpak zal zorgen. De zeehonden zijn speels en komen heel dichtbij in de metersdiepe ondiepe wateren, maar ik vind mijn rebreather een beetje te omslachtig en zorg ervoor dat hij verstrikt raakt in het kelp.

De zeehonden blaffen en jammeren onder water, met hun mond open. De stieren zijn te herkennen aan het ratelende geluid dat ze maken, behalve dat ze donkerder en groter zijn dan de vrouwtjes.

We gingen uit elkaar om enkele één-op-één ontmoetingen te hebben. Ik zie nog een paar duikers in het kelp, volledig omringd door zeehonden die zich ertegenaan wrijven. Ik wil daar ook iets van.

Ik zwem langs een geul en duik tussen de kelp, waar nog meer zeehonden spelen. Vlak onder mij verras ik een slapend dier, verborgen in het kelp tussen twee rotsen. Er zijn hier zoveel zeehonden – ik geniet van deze ontmoeting.

Unieke momenten met Farne-zegels

Ik heb in het verleden slechts een paar momenten gehad met Farne-zeehonden van zo dichtbij. Nu heb ik zes zeehonden tegelijk die aan mij trekken vinnen, knabbelend aan mijn hoofd, zachtjes duwend en mondend in mijn hand met hun tanden, blaffend en bellenblazend – allemaal tegelijk.

Het lijkt erop dat ze een spel spelen. Ze sluipen achter me aan en knabbelen aan mijn vinnen. Als ik me omdraai om naar ze te kijken, zwemmen ze weg.

Ik heb dit gedrag eerder gezien, dus ik zwaai met mijn vinnen om hen aan te moedigen dichterbij te komen, maar weg te blijven kijken.

Dan gluur ik naar ze vanaf de zijkant van mijn lichaam maskerenen vermijd ze bang te maken met direct oogcontact. De zeehonden zien graag hun weerspiegeling in mijn camera en bijten in de koepelpoort.

Ik steek mijn hand uit en twee van hen proberen hun hele lichaam ertegenaan te duwen. Dit soort nauwe interactie vindt alleen plaats in het ondiepe water – waar het water meer dan 2 meter diep is, houden ze afstand.

Terry heeft het ook naar zijn zin, maar hij heeft het erg koud. Ik was zo opgewonden om met de zeehonden het water in te gaan, dat ik de zijne nog niet helemaal had gesloten droogpak ritssluiting. Hij is erin geslaagd hem in het water te sluiten, maar niet voordat de zee zijn laarzen vulde.

De drankjes zijn vanavond voor mijn rekening!

Tweede duik- en zeehondeninteracties

VOOR ONZE TWEEDE DUIK, verhuizen we naar Noord-Wamsy. Aan de noordkant van het eiland blijkt een steile helling tot 10 meter minder goed voor ontmoetingen. Er zijn net zoveel zeehonden als voorheen, maar ze komen niet zo dichtbij en hebben geen interactie.

Snorkelen met zeehonden

Dus de volgende dag zijn we terug aan de noordwestkant van Big Harkar, en ik heb ervoor gekozen om met de zeehonden te snorkelen waar ze de dag ervoor het meest speels waren.

Ik kan ze nu aan de oppervlakte zien waar ik onder water niet kon, en kan ze naar binnen lokken. Hun hoofden dobberen hoog boven het water.

I slap it, bark through my snorkel and wail to attract them, and this gives me an even better encounter than the previous day, with 20 seals all around me, dashing in and out nibbling my vinnen. They know exactly where I am; they can see my head.

Dan komen ze dichterbij en cirkelen onder water terwijl ze spelen, paren en elkaar knuffelen. Op een gegeven moment besef ik dat ik ze te veel aanmoedig, omdat ik erin verzwolgen ben en aan mijn hoofd, zijkanten, voeten en benen knabbel.

Eén bijt in mijn vinnen en misschien denkend dat als a vin kan er wel tegen, dus het stukje verderop bijt in mijn been.

Auw dat deed pijn! Ik wil niet dat mijn pak lek gaat, dus ik moet dit leuke moment kalmeren en het vrouwtje wegduwen.

De groep wordt veel te speels. In deze tijd van het jaar stijgen de hormonen van de vrouwelijke zeehonden, en de meesten staan ​​op het punt om te jongen en vervolgens te paren. En hier ben ik, hen aanmoedigend om te opgewonden te raken.

Mijn schuld, dus als ik nu een zeehond wegduw, wordt het een onderdeel van het spel en komt ze terug voor nog een been.

Ik probeer mijn benen en vinnen in de kelp te verstoppen, maar de zeehonden blijven spelen en duiken in en uit voor een snelle “leuke” hap.

De zeehond die in mijn been heeft gebeten, wil nog wat spelen, en de anderen ook. Ik heb nog nooit zoveel opgewonden zeehonden om me heen gehad, spelend, blaffend, spetterend, ondersteboven draaiend, en allemaal zo dichtbij, terwijl ze hun zijkanten en hoofden over me heen streken. Ik geniet van elke minuut!

Laatste duik en observaties

ONZE LAATSTE DUIK met de Farne-zeehonden is aan het duiken, en we kiezen ervoor om opnieuw in hetzelfde ondiepe water te duiken. De rebreather had zijn keerzijde. Zeehonden blazen bellen en communiceren het beste als je veel lawaai maakt, draait en draait en hun lichaamstaal nabootst.

Mijn CCR was gewoon te stil en maakte het moeilijk om te manoeuvreren.

Opnieuw zijn de zeehonden allemaal vriendelijk en klaar om te spelen. De juvenielen van vorig jaar kopiëren de oudere vrouwtjes. In eerste instantie lijken ze niet zeker wat ze met mij moeten doen, maar zodra de volwassen zeehonden beginnen te spelen, omsingelen de kleintjes mij voor een spelletje knijp-in-de-vinnen.

De mannetjes hebben hun harems van 10 tot 20 vrouwtjes opgezet en zijn klaar om andere mannetjes die zich op hun territorium begeven, af te weren. William had ons verteld dat de jongeren steeds meer gewend leken te raken aan duikers en, naarmate ze ouder werden, zelfs nog meer gewend raakten aan ons in hun omgeving.

Het gedrag en de levensstijl van de zeehonden

Grijze zeehonden trekken zichzelf aan land en trekken uit bij hoog water, en komen dan weer binnen bij laag water en tussen eb en vloed. Soms, als er sprake is van bijzonder hoog water, zie je dat ze afrollen en wel drie meter in het water vallen.

Bij hoog water hebben we dus een half uur de tijd als de actie is geluwd. Dan begint het allemaal weer met nieuwsgieriger en speelser spel.

Terug aan boord van Glad Tidings wisselen we allemaal opgewonden verhalen uit en lachen we.

Een dame en haar partner waren aan het snorkelen en hadden een geweldige tijd. Ze zei dat een zeehond een van haar vinnen had ‘gestolen’ nadat hij deze volledig van haar voet had getrokken. Ze vonden het allebei erg grappig en konden het terughalen vin pas nadat het zegel het had laten vallen!

Grijze zeehonden paren onmiddellijk na het jongen worden, in oktober, en het bevruchte eitje wordt drie maanden uitgesteld voordat de foetus zich begint te ontwikkelen, wat ongeveer negen maanden duurt.

Gedurende deze tijd zal de koe haar enige pup ongeveer drie weken lang met melk voeden. Ze voedt zichzelf niet en kan daarbij meer dan 60 kg verliezen.

Ik hou van grijze zeehonden, met hun hondenmonden en prachtige snorharen.

Dankzij hun grote treurige ogen kunnen ze goed zien in donker, troebel water, en hun zeer gevoelige oren helpen hen prooien te lokaliseren.

Prachtig gestroomlijnd en aangepast aan het water, zwemmen ze met elegant gemak. Ik heb al geboekt voor meer grijze zeehonden-actie later dit jaar.

• Een zes uur durende “Dive the Farne Islands”-trip op Glad Tidings kost £40. William Shiels (links), 01665 720308

De Farne-kolonie

De Farne-eilanden bieden een van de grootste kolonies grijze zeehonden in Groot-Brittannië een geïsoleerd thuis waar er geen bedreigingen zijn van mensen of andere roofdieren. Ze behoren tot de National Trust en duikers wordt geadviseerd de zeehonden niet te storen of te verontrusten.

In het water hebben de dieren de keuze om te communiceren als ze dat willen, of om weg te zwemmen.

Jaarlijks worden tussen oktober en december tweeduizend pups geboren, waarmee ze deel gaan uitmaken van een totale populatie van ongeveer 5000.

GRIJZE ZEGEL FEITEN

• Vrouwtjes worden maximaal 35 jaar oud, terwijl mannen slechts 25 jaar oud worden
• Vrouwtjes bereiken volwassenheid tussen 3-5 jaar, mannetjes na 6 jaar
• Mannetjes wegen 220 kg en vrouwtjes 150 kg
• Mannetjes worden maximaal 2 meter lang, vrouwtjes 1.8 meter
• Zeehonden duiken normaal gesproken tot 40 meter, maar er zijn waarnemingen gedaan op 300 meter
• Ze kunnen zwemmen met een snelheid van meer dan 12 km/uur
• Ze houden routinematig hun adem 10 minuten in, maar kunnen er 25 halen
• Ze kunnen tot 300 meter diep duiken