Terwijl een groot deel van het duiken onzichtbaar is voor het niet-duikende publiek, is grotduiken zelfs voor veel duikers uit het zicht, vooral op de extremere grenzen.
Maar niet zo bij de Ga naar een duikshow, waar het aantal goed bezochte presentaties die licht werpen op deze kant van de sport de populaire honger onthulde om meer te horen over de diepe, duistere praktijken van duikers.
Go Diving vindt plaats op NAEC Stoneleigh Park nabij Coventry, en de locatie blijkt erg populair, niet in de laatste plaats omdat het dicht bij het geografische centrum van Engeland ligt en onbeperkt gratis parkeren biedt vlak bij de tentoonstellingshal – in schril contrast met andere locaties voor duikshows uit het verleden.
Ga duiken is nu de Britse show, die de langlopende Dive Show netjes heeft overgenomen, zodat het de enige plaats en tijd is voor duikers om samen te komen en masse.
Na een onverwacht sterke pandemie-opkomst vorig jaar, was de populaire opvatting van het evenement van 2023, dat van 4 tot 5 maart werd gehouden, dat de duikshow en de industrie die deze weerspiegelt officieel terug zijn van wraak. Meer dan 9,000 duikers, vrienden en families komen zeker in aanmerking en masse, en er was een duidelijk positieve buzz door de gangen.
Gecategoriseerd als “een leuk probleem om te hebben” was dat de lezingsprogramma’s op beide dagen van het weekend behoorlijk verschillend waren, waarbij slechts een paar van de presentaties werden hernomen – en met drie fasen die moesten worden afgelegd, kon het betekenen dat bezoekers een paar lastige beslissingen moesten nemen .
Deze aanpak, en het kaliber van de uitgenodigde sprekers, zouden zeker een weekendje Go Diving kunnen rechtvaardigen als een vermakelijke opwarming van het duikseizoen in Groot-Brittannië – en dat is nog voordat alle andere attracties in de twee beurshallen, van het zwembad naar de populaire Shark Rodeo-rit.
Overtuigend
Het grotduikthema van dit jaar was meteen voelbaar, met zwaargewichtbeoefenaars als Patrick Widmann, John Kendall, Andy Torbet, Chris Jewell en Cristina Zenato (bij duikers bekend als de op de Bahama's gevestigde 'Mother of Sharks', maar misschien minder bekend als grotonderzoeker) en levert boeiende presentaties.
Torbet bewees, zoals hij eerder heeft gedaan, het hele weekend een zeer effectieve linkman op het podium, en zorgde ook voor een dynamische dubbelact met Jewell terwijl ze harige grotduiken in Groot-Brittannië, Frankrijk en Spanje opnieuw bezochten. Hij heeft ook een aantrekkelijk vraag- en antwoordformat geperfectioneerd om het beste uit de geïnterviewden te halen, van de verlegen, terugtrekkende tv-persoonlijkheid Ross Kemp tot de verlamde onderwaterrecordbreker Dan “Wheelsdan” Metcalfe.
De Oostenrijkse grotonderzoeker Widmann was bijzonder effectief in het overbrengen van de moeilijke logistiek – altijd met een grappige kant – van expedities in de ontwikkelingslanden (uiteindelijk leverde Madagaskar een schat aan paleolithische overblijfselen op). Tiffany Norberg verdiepte zich in het Zweedse mijnduiken en hoewel Rannva Torfrio Jormundssons vooruitblik op Expeditie Buteng in Indonesië buitengewoon gedetailleerd leek te zijn, zou het een goede inleiding zijn voor iedereen die overweegt zijn eerste duikexpeditie te ondernemen.
In een andere hoek van de show kregen bezoekers van alle leeftijden hun eigen smaak van bovengrondse omgevingen terwijl ze door 30 meter duisternis in The Cave kropen. Sommige jongere bezoekers kwamen zo vaak terug dat ze bijna de andere betekenis van beperkte toegang ontdekten.
Wrakduikers
Als grotten een rol zouden spelen, was het niet meer dan terecht dat wrakduiken ook hoog op de agenda zou staan, en vaak ook op volledig expeditieniveau. De Belgische technische duiker Vic Verlinden (een andere duiker die dol is op grotten) zou ongetwijfeld belangstelling wekken voor de bespreking van de Lusitania voor de kust van Ierland, terwijl Lanny Vogel, die net als Widmann in het Mexicaanse grottenland is gevestigd, sprak over het duiken in wat er nog over is van een ander iconisch wrak, de HMS gave.
Ross Kemp kreeg zijn PADI-ticket 30 jaar geleden, kort nadat hij lid werd Oost Enders, maar is sindsdien technisch geworden en heeft een nieuwe Diepzee schatzoeker TV-series verschijnen in april. Het klinkt veelbelovend als hij geesten de hand schudt op de wrakstukken van de Mary Rose boog blijft voor de Empire slagzwaard. Hij was het hele weekend aanwezig en voldeed geduldig aan selfie-verzoeken.
Tiffany Geer benadrukte Grenada’s rijkdom aan onderwatermetaal, maar het was een wrak.fotografie Pionier Leigh Bishop’s lezing op zondagochtend over Great British Wrecks die alles had – na het eerste ‘No Pretty Fish!’ waarschuwing: het was een geweldige opeenvolging van spectaculaire shots en commentaar.
Aan de andere kant van het spectrum van duikervaringen bevond zich naar eigen zeggen Natalie Hewit, producent van de komende documentaire Het vinden van Shackletons uithoudingsvermogen, maar haar onderwerp is een van de meest iconische scheepswrakken die onlangs zijn gevonden en uiteindelijk een schot in de roos zijn.
Mooie vis
Als er al een mooie vis te vinden was, dan was het wel in de fotografie sessies. Meester van de kunst Alex Mustard verzorgde opnieuw de presentatie van de winnaars van de Underwater Photographer of the Year naast de tentoonstelling van prints, wat 90 minuten aan beeldmateriaal van hoge kwaliteit garandeerde.
Maar het hele weekend konden bezoekers inspiratie, ideeën en tips opdoen van individuele onderwaterfotografen zoals Lawson Wood (die momenteel aan zijn 58e duikgerelateerde boek schrijft!), Anne & Phil Medcalf, Byron Conroy, Roisin Maddison en Stuart Philpott, maar ook zoals de exposanten die handelen in cameraapparatuur.
Een categorie apart onder de sprekers was Hollywood-stuntartiest, freediver en haaienvechter Liz Parkinson, met een vrij vloeiende stroom anekdotes over haar onderwaterwerk op Avatar: De weg van het water (“Ik zit in elke opname onder water, maar in een groen pak”), Black Panther: Wakanda Forever, Thaise grotredding en Discovery's Week van de Haai (“niet zozeer op wetenschap gebaseerd als wel surrealistisch”).
Interessant ook dat, in lijn met de tijd, de geestelijke gezondheid nu de nodige aandacht verdient. Terwijl instructeur-De lezing van trainer Nick Lyon was net zo amusant als je op basis van zijn geschriften zou verwachten, het had als voortitel “de Hannah Brookes Lecture” – de kicker was zijn lancering van een “mentale gezondheid voor duikers”-campagne, geïnspireerd door zijn goede vriend en Walkure schipper die vorig jaar zelfmoord pleegde.
Tegelijkertijd sprak Clare Dutton op een ander podium over de uitdagingen van het opbouwen van haar beroemde duikoperatie in Wales, ondanks haar eigen worsteling met depressies, en het was goed om haar te horen zeggen dat ze achteraf gezien niets zou hebben veranderd.
De meer dan 130 stands van exposanten op Go Diving zorgden voor een kleurrijke en levendige microkosmos van het duiken vandaag de dag, en het was goed om de terugkerende vertegenwoordigers van die internationale bestemmingen op te merken die de activiteiten van zoveel Britse duikers vóór de pandemie vormden.
Meer dan de helft van de exposanten was in het buitenland gevestigd of bezig met het regelen van reizen naar verre oorden. Nu die spannende reizen weer praktisch waren, meldden standhouders dat ze goede zaken deden. Hun klanten waren misschien wel blij met duiken in Groot-Brittannië – velen bezochten de British Isles Experience, sommigen weliswaar op weg naar de Great British Pub – maar ze willen begrijpelijkerwijs ook graag hun onderwaterdieet geografisch variëren.
Het onbetwiste succes van Go Diving biedt veel beloftes voor het evenement van volgend jaar, waarbij veel exposanten zich al voor 2024 hebben vastgelegd nog voordat de deuren gesloten waren. Houd de website tonen naarmate het jaar vordert, om erachter te komen wat voor lekkers je kunt verwachten als de tijd daar is.
