Ongeacht de grootte, vorm of voortstuwingswijze van een zeedier, van walvis tot zeevogel, ze reizen allemaal door of boven de oceaan en volgen vergelijkbare patronen, volgens een ‘eerste in zijn soort’ Australisch onderzoek.
Onderzoekers van de University of Western Australia en het Australian Institute of Marine Science hebben de resultaten geanalyseerd van een wereldwijd samenwerkingsproject genaamd het Marine Megafauna Movement Analytical Program (MMMAP).
Hierbij werd gekeken naar de snelheids- en bewegingspatronen van meer dan 2500 getagde zeedieren van 50 soorten, gevolgd per satelliet gedurende de afgelopen 30 jaar.
Bij terrestrische soorten is beweging meestal gekoppeld aan de lichaamsgrootte; maar het team was verrast toen ze ontdekten dat niet-verwante mariene soorten zoals walvissen, haaien, ijsberen en zeevogels allemaal vergelijkbare bewegingspatronen vertoonden.
Welke verschillen er tussen alle soorten waren, hield verband met hun bestemmingen en hield vermoedelijk verband met de manier waarop ze verschillende mariene habitats gebruikten.
De bewegingen van deze ‘medereizigers’ in de open oceaan waren meestal rechtstreeks op een belangrijke locatie gericht, terwijl dieren dicht bij de kust, mogelijk op zoek naar voedsel of bescherming, eerder geneigd waren hun gedrag aan te passen.
“Inshore habitats zoals riffen en zeegras zijn over het algemeen complexer vergeleken met open oceaanhabitats op zee, en stimuleren daarom complexere bewegingspatronen bij deze dieren”, zegt medeauteur van het rapport, dr. Michele Thums.
Het gedeelde vermogen van de dieren om het gedrag aan te passen aan de leefomgeving bood de hoop dat ze veerkrachtiger zouden zijn tegen snel veranderende kustomgevingen dan men zou verwachten, zeggen de onderzoekers.
Hoewel de resultaten van het onderzoek suggereerden dat mariene soorten zich hadden aangepast aan verschillende eigenschappen van zowel het kust- als het offshore mariene milieu, bleef het belangrijk om te begrijpen hoe en hoe snel ze zich konden aanpassen, zei hoofdauteur dr. Ana Sequeira.
“Dit is vooral belangrijk om het beheer van natuurbehoud te sturen, met het oog op de voorspelde ernstige veranderingen in de oceanen, waaronder de stijging van de zeespiegel en de verminderde bedekking van het zee-ijs in het Noordpoolgebied,” zei ze.
Het rapport is gepubliceerd in PNAS en het team is nu van plan de mondiale interacties tussen mariene megafauna en scheepvaart te onderzoeken.
Divernet – de grootste Online Bron voor duikers
02-mrt-18
