Faalpunten

HET WERD ALLEMAAL UITGESTELD

Ian rolde achteruit van de tender het water in en begon te dalen. Hij zakte snel naar 20 meter, waarna hij zijn inflator pakte om wat lucht in de zijne te injecteren vleugel en op de rem trappen, om het zo maar te zeggen.

Toen hij echter op de opblaasknop drukte, injecteerde hij alleen maar een stroom samengeperste lucht rechtstreeks in de oceaan.

Hij keek naar beneden en zag tot zijn grote verbazing dat zijn opblaasmechanisme alleen was aangesloten op de lagedruk-opblaasslang. De gegolfde BC-slang was nergens te bekennen.

Ian bleef dalen. Hij probeerde op te komen om zijn afdaling te stoppen, maar het enige dat dat deed was hem vertragen. Hij daalde nog steeds zonder enige mogelijkheid om zijn negatieve drijfvermogen te corrigeren. Hij gebruikte een harnas en vleugel BC met een roestvrijstalen achterplaat van 7 kg, dus er hoefden geen gewichten te worden weggegooid.

Hij keek om zich heen naar zijn duikgenoten die gelukkig dichtbij waren. Ze hadden hem in moeilijkheden gezien en zwommen naar beneden om te helpen.

Eén hield Ian vast en blies haar trimjacket een beetje op om te voorkomen dat ze allebei verder wegzonken. De ander pakte Ians gegolfde inflatorslang van de plek waar deze achter zijn rug was weggedreven, en maakte hem opnieuw vast aan zijn inflatorconstructie.

Er was niets om hem daar vast te zetten, maar Ian kon hem met vinger en duim op zijn plaats houden terwijl hij behoedzaam op de opblaasknop drukte en erin slaagde wat lucht in zijn luchtcel te krijgen om zichzelf neutraal drijfvermogen te geven.

Hij voelde zich geschokt en gaf te kennen dat hij naar boven wilde gaan, dus braken ze allemaal samen de duik af. Ze hebben geen hamerhaaien gezien.

EEN GEBROKEN STROPDAS

Ian had voor dit specifieke BC-systeem gekozen omdat hij het dragen van een loodgordel of loodzakken niet prettig vond. Hij was altijd bang dat een riem over zijn buik zou glijden en eraf zou vallen, of dat de gesp zou falen. Het dragen van gewicht aan een riem duwde ook zijn benen naar beneden als hij horizontaal zwom, en hij vond het moeilijk om goed te trimmen. Daarom had hij de oplossing bedacht om een ​​zware achterplaat te gebruiken in plaats van gewichten.

Ian had het geluk dat hij een bekwaam duikteam bij zich had toen het incident plaatsvond. Door zijn gewicht te verplaatsen had hij een paar relatief kleine problemen verholpen, maar een groot nieuw probleem gecreëerd. Hij had nu geen gewicht meer dat hij kon dumpen als zijn BC faalde.

Alle BC's hebben meerdere faalpunten. De vleugel kunnen scheuren, stortkleppen kunnen afbreken, opblaasmechanismen kunnen defect raken en, zoals in dit geval, kabelbinders kunnen breken. Ian had er nooit bij stilgestaan ​​dat zijn trimjacket tijdens een duik zou kunnen falen, en wat hij zou doen als dat wel het geval zou zijn.

Ook had hij niet naar het systeem gekeken waarmee hij aan het duiken was en de faalpunten geïdentificeerd. Zijn gegolfde slang was met een enkele kabelbinder verbonden met het BC-pompmechanisme en met nog een enkele kabelbinder met de schouderstortklep. Er was geen clip, klittenband of een stuk schokkoord dat de gegolfde slang en de opblaasslang bij elkaar hield.

De kabelbinder aan het pompuiteinde van de gegolfde slang was óf gespleten toen Ian het water in ging, óf hij was misschien al eerder kapot gegaan zonder dat hij het merkte.

Het was zeker verdwenen toen de uitrusting na de duik werd onderzocht.

Ian bevestigde dat hij er nooit over had nagedacht waarom hij iets zou moeten hebben dat de twee slangen met elkaar verbindt. Zonder dat iets hem op zijn plaats hield, kwam de gegolfde slang van de pomp en dreef weg achter zijn rug, waar hij buiten zijn bereik was.

De meeste BC-systemen hebben dubbele kabelbinders aan elk uiteinde van de gegolfde slang of een permanente, robuuste schroeffitting. Ze hebben ook een soort overbruggings- of wikkelapparaat dat de gegolfde slangen en de opblaasslangen met elkaar verbindt, precies zodat wat er met Ian is gebeurd niet kan gebeuren.

Je hebt deze functies misschien niet eens opgemerkt. Goede fabrikanten van apparatuur houden het concept van faalpunten in gedachten, zelfs als duikers dat niet doen.

VINNEN ZIJN NIET ALTIJD WAT ZE LIJKEN

Je zult gemerkt hebben dat ik goede fabrikanten heb gespecificeerd. Er zijn merken op de markt van fabrikanten die hun ontwerpen niet volledig doordenken in termen van faalpunten.

Een voorbeeld hiervan vinden we in de recente mode voor roestvrij staal vin-straps, een idee dat oorspronkelijk uit de wereld van grotduiken kwam.

De gedachte achter het gebruik van opgerolde metalen banden die in de behuizing van de auto zijn vastgeschroefd vin is in de eerste plaats om de faalpunten te verwijderen die worden vertegenwoordigd door dunne plastic gespen, waardoor het minder waarschijnlijk wordt dat u een exemplaar verliest vin tijdens een duik.

Een bijkomend voordeel voor grotduikers is dat er geen flapperende stukjes rubber aan de uiteinden van hun voeten zitten die verstrikt zouden kunnen raken in een richtlijn. Als je echter goed kijkt naar veel van de modellen die zijn geproduceerd door fabrikanten die op deze kar zijn gesprongen, zul je zien dat ze opgerolde roestvrijstalen banden hebben, maar de banden zijn vastgemaakt aan de vin door kunststof gespen.

Ze lijken op het echte werk, maar de foutpunten die het concept van de metalen banden moest verwijderen, zijn er nog steeds. De verandering is puur cosmetisch.

Wat kan je doen? Er zijn potentiële faalpunten in elk uitrustingsstuk waarmee u duikt. Erken dat ze er zijn, elimineer ze wanneer je kunt, en als je ze niet kunt elimineren, zorg er dan voor dat je een plan hebt voor wat je moet doen als de storing zich voordoet – een plan dat werkt, en een plan dat je in een zwembad hebt getest of ondiep water.

Wanneer u van plan bent apparatuur te kopen, vergelijk dan de opties met het concept van faalpunten in gedachten. Hoewel, zoals ik al eerder zei, alle BC's meerdere potentiële faalpunten hebben, hebben sommige er meer dan andere.

Sommige hebben een interne luchtcel om de lucht vast te houden vleugel functioneel als de externe behuizing gescheurd is of als het materiaal rond de stortkleppen versleten raakt. Sommige hebben dubbele cilinderriemen om ervoor te zorgen dat de cilinder er nooit doorheen valt.

Je moet er ook van uitgaan dat een kabelbinder waar dan ook op je uitrusting het op een gegeven moment zal begeven, meestal op het slechtst mogelijke moment, en deze moet verdubbelen.

Zoals technisch duikpionier Billy Deans altijd zei: “Twee is één en één is niets.”

Dat of, in het geval van a regelaar-kabelbinder voor een mondstuk bijvoorbeeld, bereid u voor op breuk en weet wat u moet doen als dit gebeurt.