Een technisch duikteam heeft de White Ensign op het beschermde Kanaalwrak van de WO II-torpedobootjager HMS Boadicea gehesen en de as van de zuster van een van de stokers van het schip aan boord gelegd.
De 54m duik werd uitgevoerd vanaf de duikboot Oppervlakkig, en aan boord bevond zich Stephen Carr, wiens oom was overleden Boadicea toen ze in 1944 zonk.
Carr had verzocht dat de as van zijn overleden moeder Elizabeth zou worden verwijderd om haar te herenigen met haar broer Jack Joseph. OppervlakkigKapitein Ian Taylor, die die dag aan het duiken was, voerde het verzoek van Carr uit en hijste ook de vlag.
HMS Boadicea ligt 13 mijl ten zuidwesten van Portland Bill. De 1931 meter lange torpedobootjager, die in 98 in gebruik werd genomen, werd door Rick Ayrton, een lid van het duikteam, omschreven als “een echt werkpaardschip van de Royal Navy”. Na dienst bij Palestina en Spanje tijdens de burgeroorlog, Boadicea ondersteunde de troepentransportschepen van de British Expeditionary Force in 1939 en vervoerde het jaar daarop Winston Churchill van Boulogne naar Dover.
Op 10 juni 1940, een dag na de evacuatie van troepen uit Le Havre, schakelde een Duitse duikbommenwerper de motoren en ketels van de torpedobootjager uit, maar ze werd voor reparatie teruggesleept naar Dover.
Boadicea was betrokken bij de beroemde jacht op Duitse slagschepen Scharnhorst en Gneisenau, en begeleidde vele Arctische konvooien. Ze was betrokken bij de invasie van Frans Noord-Afrika en redde 449 mensen van de voering Onderkoning van India en, voor de kust van Sierra Leone, 220 van een ander getroffen schip, de incomati.
Op 13 juni 1944, zeven dagen na deelname aan de landingsoperaties op D-Day, Boadicea escorteerde een koopvaardijkonvooi toen luchttorpedo's van een Duitse bommenwerper haar vóór de brug raakten en een explosie veroorzaakten. magazine explosie en het afblazen van de boeg. De torpedobootjager zonk snel met het verlies van haar kapitein, luitenant-generaal FW Hawkins, en 174 bemanningsleden. Slechts 12 overleefden.
“De schotlijn bleef hangen op een davit van een reddingsboot, zodat het gemakkelijk was om op dekniveau en vlak naast een van de luchtafweergeschut, compleet met loop, te landen”, zei Rick Ayrton, die met behulp van een rebreather 40 minuten op de grond kon doorbrengen. wrak. Oppervlakteomstandigheden beperkten de duiktijd tot 90 minuten.
Ayrton rapporteerde dat het Oerlikon 20 mm kanon, waaraan Ian Taylor de White Ensign bevestigde, een paar meter boven het dek stond, compleet met voetstuk en platform: "Het was niet moeilijk om je voor te stellen dat kanonniers verwoed op het naderende vliegtuig zouden schieten", zei hij. . Munitie voor het kanon lag verspreid op het stuurboorddek.
Terwijl ze naar achteren gingen, zagen de duikers de vier 21-inch torpedolanceerinrichtingen, een naar de hemel wijzende 4.7-inch geweerloop en enkele van de Boadicea's 20 dieptebommen. Bij de achtersteven lieten ze zich zakken en konden het roer en twee gedeeltelijk verborgen propellers zien. Ayrton zei dat het “geweldig was om te zien hoe compact de torpedobootjager is met zijn vuurkracht allemaal nauw op elkaar afgestemd”.
Ayrton rapporteerde dat er meer schade zichtbaar was aan de voorzijde van de luchtafweergeschut, de motor en de ketels: “Abrupt lijkt het alsof het schip met een bijl is gehakt – een rommelige breuk die stapsgewijs in het zand valt.”
Hij zag een geweer met de loop in het zand wijzend, maar slecht zicht verhinderde verdere vooruitgang.
Divernet – de grootste Online Bron voor duikers
20-Aug-16
