FILIPPIJNSE DUIKER
Alle wezens groot en klein
CATH BATES vertrekt naar Malapascua voor een reeks vroege starts om de beroemde voshaaien te zien, en ontdekt dat technisch duiken de wereldberoemde locatie een geheel nieuwe dimensie geeft (en die had er al een flink aantal!)
“DE WERELD IS EEN BOEK, en degenen die niet reizen, lezen slechts een pagina”, zei Sint-Augustinus. Omdat ik eerder slechts twee van de 7000 Filippijnse eilanden had bezocht, vond ik dat het tijd was om het volgende hoofdstuk van dat boek te openen – en de beroemde ‘Shoals’ van Malapascua te bezoeken.
Ik was ook bang dat mijn partner me zou verlaten als ik hem mee zou blijven nemen op vakanties waar het grootste zeedier dat we zagen niet groter was dan een vingernagel...
Ik heb voor het Evolution Resort gekozen, omdat het beweerde “progressief recreatief en technisch duiken” aan te bieden. Als fervent onderwaterfotograaf en oud technisch duiken instructeur, Ik dacht dat het de meeste van mijn grillen zou moeten kunnen bevredigen.
Evolutie wordt beheerd door TDI instructeur-Trainer Matt Reed en zakenpartner David Joyce. Dit eenvoudige maar vriendelijke 5* PADI-resort voldeed niet alleen aan mijn duikwensen, maar hield ook mijn maag tevreden (in de Ierse horeca-bar Craic House) en bevredigde mijn wens om mijn ecologische voetafdruk als toerist te minimaliseren (tijdens de Aziatische duikshow ADEX dit Vorig jaar werd Evolution verkozen tot duikexploitant met de laagste impact op het milieu wereldwijd).
De beste locaties van Malapascua kunnen in drie categorieën worden ingedeeld: prachtige, donzige zachte koraalbommies met een mix van macro- en groothoekplezier; modder/zandbodems voor beestjes; en de Shoals – onderwatereilanden met een groot pelagisch leven.
Een start om vier uur 's ochtends is zowel opwindend als vermoeiend, maar als je de hemel van gesmolten lava ziet terwijl de zon opkomt, wil je keer op keer vroeg opstaan. Oh ja, en die grappig uitziende haaien met lange staarten en insectenogen helpen ook!
Terwijl je afdaalt richting Cebu, kun je vanuit het vliegtuig de Shoals onderscheiden. Ze zien eruit als riffen, maar het zijn geen eilanden omdat ze de oppervlakte niet bereiken.
Monad Shoal ligt in oostelijke richting richting Leyte en is vanuit Malapascua in 30 minuten te bereiken. Het is iets minder dan anderhalve kilometer lang en duikers zoeken hier al zo'n vijftien jaar naar de pelagische dorsmachines (de kleinste van alle dorsmachines met een hoogte van 3 meter).
Dankzij het behoud van een gezond respect voor de afstand tussen duikers en schoonmaakstations lijkt het aantal haaien in die tijd niet te zijn afgenomen.
Verscheen in DIVER augustus 2018
DE EVOLUTIE AANMEER ligt op een geweldige locatie. Je kunt links naar de vele schoonmaakstations zwemmen, of rechts naar de zandhelling die een van onze gidsen de Highway noemde. Links is druk maar biedt meer kansen; aan de rechterkant passeren meestal dorsmachines, maar het was hier dat we ook juvenielen zagen op een ondiep plateau van 14 meter.
Ik denk dat dit het haaienequivalent was van een benzinestation waar de tieners kwamen rondhangen, hun batterijen opladen en hun carrosserie laten pimpen!
Duikers worden aangemoedigd om horizontaal te zweven of met hun vin achter de strategisch geplaatste touwen te draaien om te voorkomen dat het reinigingsstation wordt verstoord. Als het rif kapot is, zal de poetslipvis niet komen eten, en zullen de dorsmachines geen schoonheidssalon meer hebben.
Dus waarom deze vroege start? Voshaaien vertonen iets dat 'verticale migratie' wordt genoemd: ze komen 's nachts naar ondiep water, maar leven overdag diep. Daarom moeten we ons aanpassen aan hun nogal ongezellige schema voordat de zon opkomt.
De bodem van Monad Shoal ligt in de 200 meter hoge Mesopelagische Zone, waar het licht slecht is. Dorsmachines hebben grote ogen die ze naar boven kunnen draaien, waardoor het jagen op diepte gemakkelijker wordt, maar ze kunnen niet knipperen, dus hun ogen zijn erg gevoelig voor flitslicht (waarvan het gebruik niet is toegestaan).
Ze gebruiken hun grote staarten om scholenvissen te verdoven door ze in de waterkolom te slaan, en vaak worden ze gezien terwijl ze dit doen, of tijdens een schoonmaakwoede.
Hun Griekse naam Alopias betekent vos, en er is absoluut iets foxy aan hun grote ogen en kleine mond.
Terwijl de dorsmachines voorbijkomen, kijken ze naar je, glijden moeiteloos voorbij en sturen op brede borstvinnen een koers. Het uitzicht dat ik me echter altijd zal herinneren, is dat ze wegzwemmen in het blauw – de slanke staartvin (bijna de helft van de lengte van de haai!) die heen en weer kronkelt.
Naarmate de zon hoger aan de hemel steeg, vingen hun bronzen flanken het licht op, waardoor de indruk ontstond van levende sculpturen.
We bezochten Monad acht keer en zagen elke keer haaien. De gidsen zullen je vertellen dat waarnemingen niet gegarandeerd zijn, maar met tussen de 3 en 9 individuen per duik waren we blij om het comfort van ons bed te blijven verlaten!
Op Gato Island kon je bijna zien hoe de koralen aan het fotosynthetiseren waren, het licht absorbeerden en energiepunten scoorden als gekleurde snoepjes in een spelletje Candy Crush. Het rif pulseerde van leven.
Gato Island is geclassificeerd als een dagtocht. Je verlaat het centrum om ongeveer 9.30 uur en vertrekt ten noordwesten van Malapascua naar een met gras begroeide zeeberg, 50 minuten verderop per kraanbalk. De lunch past in het oppervlakte-interval.
Een 50 meter lange tunnel snijdt er van de ene naar de andere kant doorheen, wat zorgt voor een dramatische start van je duik. We doorzochten de grot met onze fakkels op zoek naar slapende witpuntjes en vonden een enorm exemplaar bij de ingang van de tweede tunnel, dat er dreigend uitzag als een uitsmijter.
Een remora vloog manisch over zijn rug terwijl de mond van de wittip open en dicht ging. Ik kan me voorstellen dat er staat:
'Als je naam er niet bij staat, kom je niet binnen…' Een school makreel fladderde links en rechts bij de uitgang, hun kaken open in een voortdurende schreeuw terwijl ze kat-en-muis speelden met een gigantische trevally. Links van ons lag het eilandrif; aan onze rechterkant gigantische rotsblokken versierd met zachtroze en mauve broccolikoralen. Op en om hen heen zaten farao-inktvissen, Clarks anemoonvissen en spookfluitvissen.
Een ijdele havikvis ging aan de voet van een van de koraalbomen zitten en bespeelde hem als de staart van een pauw. Het riep bij mij beelden op van de Folies Bergère! De fauna was net zo opzichtig als de kostuums van de Moulin Rouge, dankzij de stromingen van de open zee die zich rond dit ondiepe eiland bewoog.
Terwijl we langs de muur klommen, zagen we doornige zeepaardjes, dwerginktvissen, Glossodoris en breedbandfluitvissen. Kijkend naar de zeebodem leken de honingraat en de korrelige zeesterren op kussens die willekeurig verspreid lagen in een opzichtige slaapkamer.
CHOCOLADE-EILAND, ten zuidwesten van Malapascua, was echt de kers op de taart. Als snoep in een selectiedoos stak de bovenkant uit de Visayanzee en verhulde een zachte kern van donzige roze koraalmousse!
Toen we halverwege de middag aankwamen, doken reigers op om witvissen van onder het oppervlak te plukken. Ik beschouwde dit als een goed voorteken voor wat eronder lag!
Op een diepte van ongeveer 5-8 meter dansten broccoli-, xenia- en madeliefjeskoralen in de deining. Grondels schoof op en neer over hun fragiele zweepkoraalglijbanen als kinderen op te veel koolzuurhoudende pop, terwijl clownanemoonvissen me duizelig maakten door verstoppertje te spelen in een leren anemoon.
Als contrast hiermee kon op het ondiepe plateau rondom het eiland een ‘racing-stripe platworm’ zijn naam niet waarmaken, en lag een bewegingloze dubbelsnuitspindelporcelein roerloos, gecamoufleerd als een strakmazige zweep.
Ik verwonderde me over de dichtheid van andere koraalsoorten toen we terug naar het ondiepe water stegen. Korstkoralen gingen over in leerkoraal, dat orgelpijp, bruisend honingraat en hamerkoraal werd.
Het was volkomen logisch dat dit gebied de keuze was van Evolution voor nachtduiken.
Op beide bovengenoemde locaties stonden beelden van de Maagd Maria. Evolution en enkele andere lokale duikcentra plaatsen deze onder water om het vissen met dynamiet te ontmoedigen.
Bugtong Batu is een hoogtepunt dat oprijst van 30 meter op de zeebodem tot 13 meter onder het oppervlak. Het wordt aanbevolen als een nitroxduik, omdat je je geleidelijk een weg omhoog rond de top slingert en dan wat tijd op de top doorbrengt en geniet van het gevarieerde onderwaterleven onder je.
Dit was een spectaculaire duik om het gedrag van vissen te observeren. In deze tijd van het jaar bewaken citroenjuffers de eieren die ze hebben gelegd op de vele zweepkoralen die de top sieren.
Dit gaf mij een goede gelegenheid om de levendige blauwe lijnen over hun vinnen en op hun gezicht en ogen te fotograferen.
Gestreepte boxergarnalen waren bezig een koraalduivel schoon te maken, en een geïrriteerde kogelvis probeerde een zeekomkommer waarin hij was gezwommen los te maken door zichzelf tegen crinoïden en broccolikoraal te wrijven.
Grotere pelagische vissen zoals scholende vleermuisvissen zwommen rond de massieve paarse gorgonen en zwarte koraalzeefans, terwijl rozegevlekte naaktslakken en een Miller's Nembrotha de macroliefhebbers tevreden hielden tussen de crinoïden en tapijtanemonen.
De lokale modderplekken vergden wat meer moeite om leven te vinden, maar de gidsen zijn hier bedreven in. Het Evolution-huisrif ligt op een korte boottocht van het strand.
Nadat ons werd gevraagd een blauwgeringde voor ons te zoeken OctopusGino's Knight Rider-ogen zochten het zeegras af als het scannende licht op Kit's bumper!
Een boot, bamboeconstructies en enkele toiletpotten (allemaal daar geplaatst door het resortteam) beginnen koraalgroei te vertonen en creëren interessante leefgebieden voor koraalduivels, palingmeervallen en glasvissen. Een vuurworm fladderde rond twee neus-aan-neus zeemotten, en tapijtanemonen ontvouwden zich in de zachte waterbeweging en onthulden delicate porseleinen krabben die zich onder tentakelrokken verborgen hielden.
Op de bodem bewonderden we kleurrijke zeeappels, zeehokken, een eieromhulsel van een maanslak en heremietkreeften die vochten om een nieuw schelpendomein. Goed begraven zandspieringen staarden verticaal omhoog naar de onbereikbare oppervlakterimpelingen.
Terwijl we het duimen omhoog gaven om de zandbodem van 1 meter te verlaten, piepte Gino door zijn reg. Hij had de heilige graal gezien: een blauwgeringde Octopus.
Dit kleine kereltje was ongeveer 7 cm lang. We keken hoe hij van vorm veranderde en zijn tentakels uitstrekte om langs de groene zeebodem te lopen.
Hij liet de blauwe ringen zien als een bedreiging, maar probeerde zichzelf ook te camoufleren tussen de fauna door op te steken en eruit te zien als een varen in het zeegras.
Deep Slope – een schuine zandbodem die samenkomt met de top van een rif – was mijn favoriete modderplek. We daalden een lijn af naar een kleine paarse gorgonenzeewaaier. Gids Joe wees op een Bargibanti-zeepaardje van slechts een paar centimeter lang.
Deze was terughoudend en het was moeilijk om je te concentreren op zo'n klein beestje in de paarse takken van de waaier. Ik was onder de indruk dat onze gidsen geen puntige stokken gebruikten om de positie van het dwergzeepaardje te beïnvloeden en – omdat er een rij achter me stond om het te zien – besloot ik verder te gaan, veilig in de wetenschap dat dit een goede duik zou worden .
DE GREENS, BLAUW EN ROOD van de bidsprinkhaangarnalen maken ze tot een geweldig onderwerp fotografie, maar ik ben altijd een beetje onzeker hoe dichtbij ik moet komen, omdat ik me ervan bewust ben dat het bekend is dat ze aquariumglas kapot slaan met hun krachtige klauwen! Deze 400 miljoen jaar oude levensvorm leeft het grootste deel van zijn leven in holen en waagt zich er alleen op om prooien te speren of te slaan.
Ik snauwde vrolijk naar porseleinkrabben en bellenanemoongarnalen, maar vervloekte mijn macrolens toen we naar de top van het rif klommen om zowel oranje als witte reuzenhengelaarsvissen te vinden. De witte “geeuwde”, wat zijn manier was om me te vertellen dat ik weg moest gaan, anders zou hij me opeten!
Wanneer hengelaarsvissen dit doen, kunnen ze de grootte van hun bek tot twaalf keer vergroten. Ik begreep de hint en ging weg met mijn 12 mm-lens tussen mijn benen. Ik vond een veel minder bedreigende opvallende paarse Hypselodoris die op slechts een paar meter afstand eieren legde.
Technisch duiken is groot in Malapascua. De lokale locaties zijn perfect voor het oefenen van vaardigheden op cursussen en de drop-offs van de ondiepten hebben zowel diepte als de beloning van pelagics. Tijdens ons verblijf waren er normoxic trimix, Pelagian CCR en air deco cursussen onderweg.
De tec-ruimte is goed uitgerust voor het voorbereiden van twin-sets en rebreathers en er zijn ook trimix-mengfaciliteiten. Mijn buddy en ik doken met twee zeer bekwame en attente technische instructeurs die geen enkel opgeblazen ego tussen hen hadden.
De consistentie in de procedures was geruststellend, en de planning vóór de duik en de veiligheidsinstructies waren grondig maar ontspannen. Gemengde gassen waren perfect, houtkap en etikettering werden aangemoedigd en reservegas was altijd aan boord beschikbaar.
De bemanning van de boot was goed geïnformeerd over waar ze je wel en niet mee moesten helpen, maar was er altijd als je aan boord ging om je te helpen met het uitrusten.
De kleine Filippijnse bemanning zorgde ervoor dat het moeiteloos dragen van zowel twin-sets als J-tanks op hun schouders over het strand leek!
Monad Shoal heeft veel verschillende wandduikmogelijkheden voor technisch duiken, waarbij je onder de schoonmaakstations doorgaat en via dramatische overhangen opstijgt.
Naast de mogelijkheid om enkele achterblijvende dors- en hamerhaaien en duivelsroggen te zien, was de topografie van grote paarse gorgonen en grote rotspartijen indrukwekkend.
MACKLIN'S HEUVEL (zuidkant) en Devil Ray Corner (noordkant) waren gemakkelijke maar spectaculaire diepe luchtduiken op meerdere niveaus.
De Mogami Maru is een Japanse vissersboot die in 1944 zonk. Ze werd door de lucht gebombardeerd en daalde ten noorden van het eiland Malapascua af naar haar watergraf op 50 meter hoogte. Het is een perfecte trimixduik op instapniveau.
De lengte van het wrak van 50 meter betekende dat we het gedurende twee duiken moesten verkennen.
Gids Dannie trok de zijne aan droogpak, en mijn vriend en ik wisselden verwarde blikken uit. Op het piepje van de GPS liet de bemanning het anker vallen, en met die lijn daalden we met behoorlijke stroming af.
Gelukkig daalde de bodemtemperatuur, na slechts de eerste rilling door een thermocline, op 27°!
Tijdens de eerste duik verkenden we het verwoeste achterschip en de midscheeps, waarbij we de telegraaf, de mast, de machinekamer en de lieren in zich opnamen.
Dannie liet ons zien waar ze verborgen artefacten op het wrak hebben gevonden, zodat duikers deze kunnen zien zonder het risico te lopen op diefstal. We zagen serviesgoed gemarkeerd met een blauwe bloem en Japanse tekst, het handvat van een kruik, hertshoorns (misschien van een dier of een ornament uit de kapiteinshut), sloten en sleutels allemaal bedekt met kopergroen, dijbeenderen (mannen stierven bij de explosie ) en een enorme zware glazen bol waarin waarschijnlijk het scheepskompas zat.
De beklimming tijdens deze duik was een uitdaging. Met de sterke stroming, een zware camera en enigszins desoriënterende blauwwater-drift-deco was ik blij om aan de oppervlakte te komen. Ik wilde echter later op de dag weer op het wrak terugkomen om te zien hoe de boeg eruit zag.
Hoewel het water groener was, gaf het lage tij ons een veel leukere tweede duik, en konden we meer van het zeeleven waarderen.
De boeg was bedekt met sigarensponzen en in de voorste boeg waren glasvisjes geschoold. Een leger garnalen begeleidde ons rond het vrachtruim en hun doorschijnendheid lichtte op in de stralen van onze fakkels. Een enorme bohar-snapper bewaakte de overblijfselen van het luchtafweergeschut.
Op de ankerlieren ligt nog steeds de Mogami Maru voor anker aan bakboord en stuurboord. Dannie liet ons de manometer en enkele gasmaskerbussen zien, net voordat we het signaal gaven om te beginnen met onze (veel gemakkelijkere) gaswissels en drift-deco.
WAT DE EVOLUTIE ONDERSCHEIDT voor mij was het de vaardigheid van de duikgidsen, inclusief de lokale bevolking. Ze hebben allemaal technische techniek gekregen opleiding van de eigenaren, en ze vertonen allemaal onberispelijke trim- en vinnentechnieken om de bodem niet te verstoren; ze dragen rugplaten, vleugels en harnassen en technische vinnen met korte bladen. Ze onderscheidden zich van alle andere duikcentrumgidsen die we zagen.
Evolution maakt er een punt van om de getijdentijden te controleren om ervoor te zorgen dat u de beste locaties op de beste tijden ziet. De gastheren zijn gastvrij en geen enkel lid van het team zag er om 4.30 uur moe of ongelukkig uit!
Boten waren goed uitgerust en groot, met slimme namen als de Haldane en de Beagle (het schip van Charles Darwin).
Al deze kleine details en meer maakten het grootste verschil bij het creëren van een resort gebouwd door duikers voor duikers. revolutionaire…
FEITBESTAND
HOE ER> Cath reisde met Cathay Pacific in 12 uur naar Hong Kong, gevolgd door een transit van 50 minuten en nog eens 2 uur en 45 minuten naar Cebu. Een autorit van drie uur bracht haar naar de kleine haven waar een boot wachtte die haar in 45 minuten naar Malapascua zou brengen.
DUIKEN & ACCOMMODATIE> Evolution heeft 16 kamers, Ocean, Beach en Standard Deluxe Air-con of Garden Fan, allemaal met warme douches. Deluxe kamers hebben ook een terras, kluisje op de kamer, gratis water, thee en koffie, minibar en tv met videotheek. Er is WiFi beschikbaar. Het duikcentrum beschikt over twee grote stempelboten en drie skits en kan nitrox, evolutie.com.ph
WANNEER TE GAAN> November tot en met mei zijn de droogste maanden, met watertemperaturen van 26-29°C. Wetsuits van 3 mm aanbevolen.
GELD> Filippijnse pesos op Malapascua, vooral als je het resort verlaat omdat er geen geldautomaten op het eiland zijn. Duiken en accommodatie kunnen het beste vooraf worden betaald. Kosten voor het mariene park worden alleen in lokale valuta geaccepteerd.
PRIJZEN> Dive Worldwide biedt retourvluchten, luchthaventransfers, negen nachten B&B en 24 duiken bij Evolution voor £ 1745pp (twee delen), duikwereldwijd.com
BEZOEKERSINFORMATIE> itsmorefuninthephilippines.co.uk
