Boven 18 meter: duiken in de Menai Strait

Een diepte van 18 meter of minder maakt een plek geschikt voor duikers van alle niveaus – en de eerste in deze serie is de Menai Strait, die Anglesey scheidt van het vasteland van Noord-Wales. Fotografie door MARK EVANS en MARTIN SAMPSON

De Menai Strait is een smalle waterstrook die het eiland Anglesey scheidt van het vasteland van Wales. Er stromen hier harde stromingen met een snelheid van knopen, en het is de laatste plek waar je zou willen dat je een geïmproviseerde stromingsduik maakt!

Aan de Anglesey-kant van de Straat, direct onder de spectaculaire Menai Suspension Bridge – een van de twee bruggen die het water overspannen – kun je echter een paar kantduiken vinden die precies op het juiste moment worden gedaan, zodat je de korte periode van ontspanning kunt opvangen , zullen tapijten van anemonen, krabben in overvloed en talloze soorten vis verschijnen.

Aankomst op de locatie

Om bij het instappunt te komen, moet je Menai op het eiland Anglesey binnenrijden en vervolgens de borden naar de brug volgen. Je komt dan over steeds kleinere wegen, uitmondend in een eenbaansweg met passeerplaatsen die direct onder de hoge boogsteunen van de hangbrug doorloopt. 

Er zijn een paar parkeerplaatsen vlak onder de boog boven je hoofd, maar de rest van de weg heeft dubbele gele lijnen – en de verkeersregelaars kunnen extreem roofzuchtig zijn. Als je geen geluk hebt en een van de twee parkeerplaatsen kunt bemachtigen, kun je het beste aan de rechterkant van de weg stoppen en al je spullen uitladen. droogpak en verplaats vervolgens uw auto naar de dichtstbijzijnde geschikte parkeerplaats.

Duikbriefing

Er zijn hier twee afzonderlijke duiken. De eerste betekent dat je het water ingaat aan de rechterkant van de hangbrug en is een schilderachtig wandelpad rond de rotsachtige steunen en een van de hoofdbogen. Volgens Martin Sampson, eigenaar van SSI-duikcentrum Anglesey-duikers, gevestigd in Holyhead, is een geweldige duik, maar er waren al verschillende buddy-paren op weg naar die route, dus kozen we voor duik twee.

De tweede duik gaat het water in aan de andere kant van de hangbrug. Je vindt een houten hek dat vanaf de weg naar een vierkant grasveld leidt, en je kunt je spullen daar veilig opbergen, net door het hek aan de linkerkant, terwijl je je auto gaat parkeren.

“Het eerste wat mij opviel was de ongelooflijke hoeveelheid dahlia-anemonen op de zeebodem. Op sommige plaatsen was het letterlijk een tapijt van deze kleurrijke dieren”

Om de waterkant te bereiken, moet je een beetje een gewaagde klim maken langs een aantal extreem smalle stenen treden. Het is al moeilijk genoeg met een enkele cilinder op je rug, maar met een twinset moet je de ‘bergbeklimmer’-aanpak aannemen – dit is zeker een plek waar sidemount mogelijk is duikers zullen in hun element zijn!

Eenmaal aan de waterkant waad je naar buiten tot je middel diep bent en trek je aan vinnenZwem dan op je rug uit tot je binnen een paar meter bent en kunt afdalen. Terwijl je naar beneden zakt, zoek je naar een aantal dikke zwarte kabels die op de zeebodem liggen en naar het midden van de Straat lopen. 

Deze telecommunicatiekabels, die feitelijk dwars door de Straat lopen, maken navigatie een fluitje van een cent: je volgt er gewoon één en volgt hem dan weer terug naar de kust, terwijl je naar het onderwaterleven om je heen kijkt terwijl je dat doet. Meestal kom je na 13-14 minuten op een diepte van 25-30 meter terecht, wat een goed moment is om te keren en terug te keren, omdat de periode van stil water hier niet lang duurt.

De duik

We waren met zijn vieren, dus Martin splitste ons op in twee buddy-teams en we vertrokken elk op een andere kabel. Tegenwoordig kan het heel interessant zijn om de kabels in het ondiepe water te vinden, omdat ze massaal begroeid zijn met zeewier, kelp en algen, maar ze blijven bestaan ​​en vroeg of laat kom je er wel een tegen – ze zijn zo dik als een regenpijp, dus als je ze eenmaal hebt één in je vizier, het is vrij eenvoudig om het bij te houden.

Mijn vriend Nigel Abbott komt uit Anglesey, dus ik heb hem tijdens de duik gedwongen om model te staan. Gelukkig vonden we binnen een paar seconden een kabel en gingen we op pad.

De diepte blijft een tijdje redelijk constant op 3-4 meter en daalt dan naar 5-7 meter voordat je op een lichte helling terechtkomt. Als je eenmaal uit het ondiepe water komt, neemt de dikke groei van kelp en zeewier af en is het gemakkelijker om visueel contact te houden met de kabel over een zand- en rotsbodem.

Het zicht in het ondiepe water was slechts een paar meter, maar nam toe tot 4-5 meter toen we dieper waren, zij het dat er veel afval rondzweefde.

Het eerste wat mij opviel waren de ongelooflijke aantallen dahlia-anemonen op de zeebodem. Op sommige plaatsen leken deze kleurrijke dieren een tapijt te vormen. De enige andere plek waar ik er zoveel en in zulke verschillende kleurvariëteiten heb gezien, is daarbuiten westkust van Ierland.

De andere voornaamste tentoongestelde beestjes waren krabben – heel veel krabben. En elke soort die je maar kunt bedenken, van gewone tot eetbare tot levendige fluwelen zwemkrabben. Ze waren overal! We vonden een grote dode eetbare krab die op zijn rug lag en een prima maaltijd vormde voor een kleine berg strandkrabben.

Afgezien van een enkele grondel en een enkele juveniele koolvis, hebben we niet echt veel vissen gezien, totdat we op de terugweg naar de kust een kleine hondshaai tegenkwamen, waardoor ik er één foto van kon maken voordat hij in de duisternis verdween.

Toen we het water in gingen, liep de stroming nog steeds een beetje, wat betekent dat we er zachtjes tegenaan vinnen om onze positie te behouden terwijl we langs de kabel naar beneden liepen, en toen op de terugweg naar boven het tij was gekeerd en we in de tegenovergestelde richting vinnen terwijl we naar de kust gingen. De stroming schreeuwt absoluut door de Straat, dus je moet ervoor zorgen dat je je duik tot in de perfectie timet.