WEES DE KAMPIOEN! – de tompotblenny

COÖPERATIEF EN KARAKTERVOL, zijn de tompot blennies van Swanage Pier lange tijd een onweerstaanbaar onderwerp geweest voor Britse onderwaterfotografen. Al lang voordat ik werd geboren, duiken watersnappers onder de pier door zak een portret of twee.
Honderdzestig jaar geleden maakte William Thompson, inwoner van Swanage, 's werelds eerste onderwaterfoto voor de kust van Dorset.
De tompotactie bereikt zijn hoogtepunt in de zomermaanden, wanneer Swanage Pier het meest nauwkeurig wordt omschreven als “besmet” met de brutale kerels.
Het diepe gedeelte van de duik is de diepte van de veiligheidsstop, waardoor we veel tijd hebben. Ik duik vaak met slechts één enkele 7-liter, wat zo comfortabel is en 80 minuten meegaat als ik niet te opgewonden raak!

SWANAGE PIER in de hoogzomer is het ook de warmste Britse zeeduik die ik ken. Het is regelmatig een graad of twee warmer dan waar dan ook aan de zuidkust.
Het is een geweldige plek om uit te breken wetsuit, vooral als je alleen maar in droog water hebt gedoken. De warmte betekent ook dat we de hele dag kunnen duiken, als we daar zin in hebben.
De tompotten van Swanage zijn gewend aan het zien van duikers, wat betekent dat velen graag poseren. Ze zijn met vrijwel elke camera gemakkelijk te fotograferen, dus om een ​​winnende foto te maken, moeten we nog een stapje verder gaan en alle details goed krijgen.
Vraag een Britse onderwaterfotograaf om tompots te beschrijven en je hoort woorden als ‘brutaal’ en ‘schattig’. Dit is een vis boordevol persoonlijkheid, dus het vastleggen ervan is essentieel voor een onvergetelijke tompotopname.

DE GOUDEN REGEL van het vastleggen van karakter is het verkrijgen van eersteklas oogcontact. Zoals ik al eerder heb gezegd, betekent dit niet alleen dat je de ogen op de foto's kunt zien. Als je moet vragen of a foto oogcontact heeft, niet.
Om dit te bereiken, moet je de camera tot op ooghoogte van de vis plaatsen, waarbij het oog of de ogen recht in de lens kijken en de aandacht van de kijker trekken.
De meeste vissen hebben hun ogen aan de zijkant van hun kop, wat betekent dat het vaak beter is om ze vanaf één kant te fotograferen en echt goed oogcontact te krijgen met één oog dan slecht oogcontact met twee.
Tompotten hebben hun ogen bovenop hun hoofd en kunnen ze zo draaien dat ze allebei naar voren wijzen, zoals je op de foto rechts kunt zien.
Tompotten kunnen hun ogen echter ook onafhankelijk van elkaar bewegen, dus het vergt geduld en veel opnames om ze allebei tegelijk naar de camera te laten kijken.
Als ik eenmaal in positie ben, beweeg ik soms met mijn vinger over de ontspanknop, wat volgens mij kan helpen om hun aandacht te trekken. Hoewel het alleen werkt als we volledig stil staan, en de enige beweging van onze vinger komt.
Door frontaal te fotograferen, kunnen we dubbel oogcontact vastleggen en wordt de persoonlijkheid van onze beelden versterkt door de kenmerken van de vis in dezelfde structuur te plaatsen als een menselijk gezicht.
Hiermee bedoel ik een paar ogen, boven een neus, boven een mond. Door deze opstelling kan de kijker een individu zien en emoties of karakter op het onderwerp projecteren. Het betekent dat de foto gaat verder dan een foto van een vis en wordt een portret.

OP PAPIER KLINKT DIT gemakkelijk, maar zoals veel dingen is het onder water minder eenvoudig. Zoals bij de meeste vissen zijn de ogen van tompots naar achteren op hun kop geplaatst, wat betekent dat wanneer we ze van voren fotograferen en het frame vullen, de autofocus zich op de mond vergrendelt, waardoor de ogen enigszins onscherp blijven, met de beperkte scherptediepte.
De oplossing is Thumb Focus, waarbij we de camera stoppen met scherpstellen als we op de ontspanknop drukken en in plaats daarvan pas scherpstelt als we met onze rechterduim op een knop of hendel op de behuizing drukken.
Deze techniek wordt ook wel back-button focus genoemd (hoewel verwarrend genoeg bij sommige camera's de knop niet aan de achterkant, maar aan de bovenkant zit).
Thumb Focus is nu goed ingeburgerd onderwaterfotografie, en de meeste goede woningbouwfabrikanten bieden de controles om deze te exploiteren.
Begin met het instellen van de geschatte onderwerpgrootte in het gewenste kader en druk vervolgens op de duimknop om scherp te stellen op het oog. Stel nu opnieuw samen en beweeg heel lichtjes heen en weer om ervoor te zorgen dat de focus precies op het oog ligt.
We moeten een paar opnames maken om de belichting en belichting te controleren, en dan wachten op de piek van het oogcontact.

PERSOONLIJKE PORTRETTEN zijn de meest betrouwbare manier om krachtige foto's te maken, maar vergeet niet dat tompots andere foto's bieden.
Gedrag is een goede optie. Veel van de grootste blennies zijn mannetjes en bewaken vaak de eieren in hun holen. Soms kibbelen de blennies over territorium. Alex Tattersall, met wie ik de meeste van mijn duiken in Swanage heb gemaakt, en vooral bekend als de eerbiedwaardige Nauticam-dealer in Groot-Brittannië, heeft een prachtig gevecht met ontblote tanden vastgelegd. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dit beeld meer concurrentiesucces had moeten hebben, nu zoveel eenvoudige, saaie portretten prijzen winnen.
Groothoek is een andere optie voor afwisseling, en werkt omdat de grootste blennies zowel behoorlijk groot als vriendelijk zijn. Uitrusting maakt een groot verschil – de sleutel is om een ​​kleine lens/poort-combinatie te hebben die dichtbij kan scherpstellen, zodat de blenny zo groot mogelijk is in het frame.
Compactcamera's zijn minder goed in het maken van portretten dan spiegelreflexcamera's of spiegelloze camera's, maar zijn beter voor dit soort groothoeklens met close-focus, omdat hun kleine formaat veel geschikter is om dichtbij te manoeuvreren.
Als fotografisch onderwerp hebben tompotten een tijdloze aantrekkingskracht. Zelfs als je geen gewone Britse duiker bent, is het de moeite waard om in de zomer naar de zuidkust te gaan om foto's te maken in de wateren van William Thompson.