FOTOTECHNIEK
Wees de kampioen!
Jonge zeeleeuwen zijn potentieel prijswinnende onderwerpen, zegt ALEX MUSTARD, maar de energie, snelheid en manoeuvreerbaarheid die ze zo aantrekkelijk maken, kunnen ook voor fotografen problemen opleveren
‘Er zijn maar weinig dingen waar onderwaterfotografen zo over denken opgewonden als onderwerpen dat herhaaldelijk zwemmen tot aan de camera'
Een zeeleeuwjong laat zijn zeesterspeelgoed vallen en achtervolgt het terwijl het in een kleurrijke geul valt. Hier belichtte ik zowel de zeeleeuw als de kleurrijke achtergrond met mijn flitsers. Gefotografeerd met een Nikon D5 en Nikon 28-70mm met Nauticam WACP. Subale huisvesting. 2 x Seacam-flitsers. 1/125e @ f/11, ISO 800.
ZEELEEUWEN ZIJN TYPISCH een traktatie waar we alleen van kunnen genieten in koel water, waardoor onderhandelen een fluitje van een cent wordt droogpak of vechten tegen dik neopreen, een deel van de prijs van duiken ermee.
De enige plaats waar deze regel wordt overtreden is La Paz in het zuiden van Baja, Mexico, in de herfst. In deze tijd van het jaar is het water een zwoel gebied van 3 mm (ik zie zelfs veel mensen duiken in korte broeken) en, nog belangrijker, het is wanneer de nieuwe pups erin beginnen te spelen open water.
De Californische zeeleeuwen in de Zee van Cortez bevallen in de vroege zomer en de jongen hangen tot halverwege de zomer rond in enkeldiepe verpleegpoelen.
Hoewel duiken met zeeleeuwen hier het hele jaar door erg leuk zijn, is er beslist iets heel bijzonders aan een bezoek tijdens de acht weken durende periode van half september tot half november, wanneer de pups zonder toezicht op verkenning gaan.
Dit is wanneer ze het meest ondeugend, nieuwsgierig en fotogeniek zijn.
De pups zijn nog steeds erg klein, qua grootte vergelijkbaar met een Jack Russell en, aangedreven door moederzeeleeuwenmelk met een hoog octaangehalte, even energiek.
Als je ooit hebt gezien hoe een puppy voortdurend een oudere hond lastigvalt, zul je begrijpen waarom de volwassen zeeleeuwen blij lijken te zijn als hun kinderen hun overtollige energie op ons afwerken.
Er zijn maar weinig dingen die onderwaterfotografen zo enthousiast maken als onderwerpen die herhaaldelijk recht naar de camera toe zwemmen, vooral als ze zo schattig zijn als een knop.
Er moet toch een fotografisch nadeel zijn? Ja, zeeleeuwjongen hebben een zwarte, lichtzuigende vacht, ze houden ervan om op schaduwrijke plekken rond te hangen en ze bewegen heel, heel snel!
Verscheen in DIVER juni 2018
DE JONGE PUPS brengen het grootste deel van hun tijd door met zwemmen in de buurt van de steile rotsen van de eilanden. Dit betekent dat de standaardscène waarmee we te maken krijgen een donkere pup is tegen een donker landschap – ongeveer net zo aantrekkelijk als de beroemde geheel zwarte ‘Maldives At Night’-ansichtkaart.
Bovendien is het water hier meestal gevuld met deeltjes, en als we onze flitsers hoog genoeg zetten om hun taupekleurige vacht te verlichten, wordt terugverstrooiing een groot probleem.
Ten slotte bewegen de babyzeeleeuwen bliksemsnel, wat betekent dat we ondanks de donkere omstandigheden snelle sluitertijden nodig hebben om scherpe beelden te garanderen.
De beste oplossing voor al deze problemen is niet een magische combinatie van instellingen, maar het streven naar het juiste gezichtspunt. Het maken van de juiste keuzes bij het inlijsten maakt het technisch makkelijker om een goed beeld te krijgen.
De sleutel is om de pups tegen een heldere achtergrond te plaatsen, waardoor ze opvallen en we snellere sluitertijden kunnen gebruiken.
Als ik groothoekles geef onderwaterfotografieIk benadruk dat dit een discipline is die ons zowel artistiek als technisch uitdaagt.
Een gedenkwaardig groothoekbeeld moet doorgaans artistiek indruk maken om de kijker naar binnen te trekken, maar moet ook technisch goed geconstrueerd zijn.
het kunstenaarschap helder en duidelijk worden vastgelegd.
Het probleem is dat deze twee factoren vaak in verschillende richtingen trekken. Sommige opnamen zijn technisch eenvoudig te maken, maar artistiek saai. Anderen zijn artistiek fascinerend, maar technisch onmogelijk te produceren.
De sleutel tot een goede groothoek fotografie is dat we op beide fronten moeten streven naar het beste wat we kunnen. In technisch uitdagende situaties, zoals het fotograferen van babyzeeleeuwen, moeten we echter prioriteit geven aan de technische beslissingen, en gelukkig hebben de pups voldoende natuurlijk charisma om onze foto's artistiek aantrekkelijk te houden.
STARTERTIP
Zeeleeuwenpups zijn dol op duikers, maar probeer ervoor te zorgen dat ze het meest van jou houden. Wees geen flappy-duiker en overweeg een aantal kleurrijke vinnen of capuchon om je aantrekkelijker te maken!
Ik bevestigde een lus roze neopreen aan mijn capuchon en dat werkte heel goed. Net als andere fotografen in mijn groep vonden de pups hun glimmende metalen wijzers onweerstaanbaar speelgoed.
We hebben de mogelijkheid om de donkere omstandigheden te benutten en lange sluitertijden te maken om een gevoel van energie te creëren, waarbij de zeeleeuw tegen het blauw wordt gekaderd. Gefotografeerd met een Nikon D5 en Nikonos 13 mm. Subale huisvesting. 2 x Seacam-flitsers. 1/20e @ f/20, ISO 800.
WANNEER WIJ SCHIETEN in ondiep, troebel water is de beste achtergrond meestal helemaal niet onder water, maar de lucht. Als het zonnig is, zal de lucht de helderste en blauwste achtergrond zijn die er is, en gelukkig is het vrij eenvoudig om baby-zeeleeuwen ertegenaan te zetten, wanneer ze zich naar de oppervlakte haasten om te ademen.
Zoals gewoonlijk is het de kunst om je klaar te maken voor de opname en erop te wachten, in plaats van de zeeleeuwen met de camera te achtervolgen. Daarom moeten we op zoek gaan naar een pup die wil spelen, zodat we de mogelijkheid hebben om naar de optimale opname toe te werken.
De pups vinden het heerlijk om duikers op te zoeken om lastig te vallen, en wij willen in het middelpunt van hun aandacht staan voor de meeste kansen.
Ik merk dat de pups zich aangetrokken voelen tot de rustigste en langzaamst bewegende duikers, dus de sleutel is om te duiken als een relaxte duiker. duikinstructeur! We kunnen onszelf ook een beetje aantrekkelijker maken door een kleurrijke snorkel of bandana te dragen, van kattenkruid tot baby-zeeleeuwen.
De energieke pups moeten regelmatig ademen, dus snel genoeg zullen ze loslaten en naar de oppervlakte racen.
Op dit punt adem ik uit, waardoor mijn luchtbellen de tijd krijgen om het oppervlak te bereiken en te verdwijnen voordat de zeeleeuw weer duikt.
Ik schiet terwijl hij terug naar mij toe racet, perfect gekaderd tegen het oppervlak.
Zodra ik een zeeleeuwpup laat spelen, volg ik een eenvoudig plan. Terwijl hij over me heen klimt en op mijn duikuitrusting kauwt, probeer ik niet te fotograferen, maar geniet ik gewoon van de ervaring, niet in de laatste plaats omdat de kleine pups meestal tussen mij en mijn camera proberen te wurmen.
TIP IN HET MIDDENWATER
Terugverstrooiing kan een probleem zijn bij het belichten van grote, donkere onderwerpen in troebel water. De beste oplossing is om te fotograferen wanneer de pup zo dicht mogelijk bij de camera is, zodat de hoeveelheid water en deeltjes tot een minimum beperkt blijft en de flitsers op laag vermogen staan.
Als de zeeleeuwen verder weg zijn, overweeg dan om zonder flits te werken, hetzij als silhouet of als handmatige opname met witbalans.
Door zeeleeuwen tegen het oppervlak te plaatsen, kunnen ze opvallen. Gefotografeerd met een Nikon D5 en Nikon 20 mm. Subale huisvesting. Geen flitsers. 1/200ste @ f/11, ISO 800.
DE DONKERE PUPS en schaduwrijke kliffen maken fotografie een uitdaging, en het helpt om de ISO omhoog te duwen en het diafragma iets te openen om de sluitertijd snel genoeg te houden om onscherpte te voorkomen. Idealiter zouden we moeten streven naar minstens 1/125ste om de beweging te bevriezen.
Het alternatief voor het bestrijden van deze technische eis is ermee te werken en de lage lichtniveaus te gebruiken om lange belichtingstijden te maken, waardoor het donkere lichaam van de pup goed afsteekt tegen het water.
Een laatste optie is om met opzet met een korte sluitertijd in de rotsen te fotograferen, waarbij de hele scène met flitsers wordt verlicht.
Zoek naar een gebied met helder, kleurrijk leven en plaats hier een pup tegenaan. Houd er rekening mee dat, omdat we een grote scène (pup en rotsen) belichten, onze flitsers verder uit de behuizing moeten worden geplaatst om terugverstrooiing te minimaliseren. Deeltjesrijk water vergeeft geen slordige techniek.
Compositorisch moeten we proberen het hele frame met kleurrijk leven te vullen, omdat dit een complete achtergrond creëert en ook helpt om eventuele backscatter te verhullen, die veel meer zou opvallen tegen open water of een donkere spleet.
Een zeldzame gelegenheid waarbij artistieke wensen en technische mogelijkheden samenwerken!
GEAVANCEERDE TIP
Experimenteer met lange sluitertijden, vooral in donkere gebieden, in plaats van te vechten tegen het gebrek aan licht. Langere belichtingen geven stilstaande beelden een gevoel van energie en leggen het atletische karakter van zeeleeuwen vast.
Ze helpen ook om terugverstrooiing te verhullen, wat minder duidelijk is tegen de impressionistische, onscherpe achtergronden. Goede startinstellingen zijn 1/8e tot 1/15e van een seconde.
