WEES DE KAMPIOEN! – zwart-wit conversie

DE LAAT, GEWELDIG Peter Scoones, genoemd in het 50 Years of BSoUP-artikel van Colin Doeg in de DIVER van vorige maand, had sterke en wellicht verrassende opvattingen over digitaal manipulatie. Hij was er helemaal voor.
Wij vinden zijn mening verrassend, omdat we gewend zijn dat fotografen van een meer volwassen leeftijd tegen moderne innovaties zijn.
Scoones zijn dat nooit geweest. Sterker nog, hij was meestal de eerste die de nieuwste technologie aan het werk zette.
Normaal gesproken zijn we allemaal producten van de leeftijd waarin we zijn geboren. Mensen die begonnen zijn in onderwaterfotografie in de jaren zeventig, tachtig en negentig maakte ik, net als ik, steevast gebruik van diafilm en raakte ik verknocht aan de puurheid ervan.
Je zou dit stukje film met je meedragen over de hele wereld. Je nam het onder water, je belichtte het, bracht het naar huis, ontwikkelde het en schoof diezelfde rechthoek film vervolgens in een projector of lichtbak om ervan te genieten.
Scoones is eigenlijk begonnen onderwaterfotografie voordat dia's het dominante formaat werden.
Zijn begindagen waren die van de zwart-witfilm, waarbij het beeld begon in de camera, maar grotendeels eindigde in de donkere kamer.
Hij verwees op grappige wijze naar de diafilmjaren als de blip, en omhelsde digitaal als een terugkeer naar de waarheid fotografie, waarbij de reis van het beeld niet eindigt bij het nemen, en het volledige potentieel ervan wordt gerealiseerd tijdens de nabewerking.

ALLE DRIE FOTO'S die in de column van deze maand te zien was, begon zijn leven als kleurenfoto's, hoewel het silhouet van de zeehond aan de oppervlakte monochromatisch was in blauwgroen. En ik besloot ze vervolgens als zwart-wit te verwerken.
Vorige maand sprak ik over de waarde van het denken in zwart-wit, het zoeken naar vormen en schaduwen bij het samenstellen van monochrome afbeeldingen op wrakken.
Wrakken geven ons tijd, maar in de snel veranderende wereld van zeezoogdieren (of andere dynamische onderwerpen) vind ik meestal dat de beste tijd voor zwart-witdenken na deze duiken is.
De truc is om te leren herkennen welke afbeeldingen door de conversie zullen worden verbeterd.
Een van de aantrekkelijke kanten van zwart-wit is dat het gebrek aan kleur de aandacht van de kijker zal vestigen op vormen, texturen en composities. Hoewel we vaak de meest gedurfde kleuren nastreven, zijn er momenten waarop kleur een afleiding is, en deze opnamen zullen in mono tot bloei komen.
Zeezoogdieren werken vaak goed in zwart-wit. Hun vormen zijn meestal direct herkenbaar en vaak verwrongen door beweging, en dit wordt het best benadrukt in grijstinten.
In de regel zijn ze zelden kleurrijk, dus we geven weinig weg en hebben veel te winnen als we ze monochroom maken.
We kunnen de vorm benadrukken door silhouetten te fotograferen (zoals de zegel die in het raam van Snell is ingelijst), maar we kunnen ook een standaard zijwaartse opname verwerken om er in zwart-wit uit te springen.
De sleutel is om het bestand zo te verwerken dat het onderwerp een andere toon heeft dan de achtergrond. Bij de lamantijn heb ik de kleurkanalen in de zwart-witconversie aangepast om het water zo donker mogelijk te maken en het grijze zoogdier te benadrukken.
Met de zeeleeuw onder het booreiland heb ik de vijl bewerkt om het water lichter te maken en het silhouet van de zeeleeuw zo donker mogelijk te houden.

ZEEZOOGDIEREN hebben veel functies die we kunnen benutten bij monoverwerking.
Dolfijnen hebben een prachtig gladde huid die een zilverachtige glans krijgt zodra de kleur uit de opname is verdwenen. Dit kan verder worden benadrukt door tijdens de verwerking een seleniumtoon toe te voegen.
Sommige soorten, zoals de gewone dolfijn, hebben aantrekkelijke patronen in verschillende grijstinten, en deze kunnen worden verbeterd bij de conversie naar zwart-wit.
Zeehonden, zeeleeuwen en zeekoeien hebben haar, en deze textuur kan in zwart en wit worden weergegeven.
Alle drie hebben ze ook een fijne set snorharen die kunnen worden geaccentueerd met lokale contrastaanpassingen, zoals het verhogen van structuur of helderheid.
Het is niet altijd gemakkelijk om te bepalen welke afbeeldingen het beste werken in zwart-wit, dus het is de moeite waard om te experimenteren.
Ik gebruik vaak de Lightroom-sneltoets “v” om te zien of een afbeelding potentie heeft voordat ik aan een meer verfijnde zwart-witconversie werk.
Peter Scoones beschouwde kleurendia's als een anomalie van de fotografische ontwikkeling, hoewel veel meer mensen hetzelfde beweren over zwart-wit.
Als kleurenfilm eerst was uitgevonden, zou het idee van foto's in zwart-wit misschien nooit zijn uitgevonden!
Gelukkig voor de onderwaterfotograaf was dat zo, en als je deze winter uit het water bent, duik dan in je fotocatalogus en maak een aantal van je foto's af met een zwart-witconversie.

BIJSCHRIFTSLEUTEL

Door te wachten tot het zegel door het raam van Snell werd omlijst, kon ik de vorm ervan laten zien. Gefotografeerd met Nikon D5 en Sigma 15 mm. Subale huisvesting. Geen flitsers. ISO 500, 1/500ste @ f/22.

Ik heb deze zwart-witconversie zorgvuldig gecontroleerd om de lamantijn licht en het water donker te houden. Gemaakt met Nikon D700 en Sigma 15 mm. Subale huisvesting. 2 x Inon Z240. ISO 800, 1/40ste @ f/10.

Zwart en wit kunnen de duisternis doorbreken, waardoor ik het kenmerkende silhouet van de zeeleeuw kan gebruiken, zelfs als deze klein in beeld is. Gefotografeerd met Nikon D4 en Nikonos 13 mm. Subale huisvesting. 2 x Seacam 150s. ISO 800, 1/60ste @ f/10.