FOTO TECHNIEK
Hoe kun je het beste foto's maken van een van de meest emblematische dieren van de oceaan? Voor de Shark & Ray Special van deze maand kwestie, ALEX MUSTARD richt zich op manta's en duivelsroggen - en het belang van groepsdiscipline
'Met dekens Dat heb ik vaak gevonden hoe minder
fotografen rond de beter'
Een groep mobula's die samen eten. Deze scène was te groot om te belichten met flitsers, dus heb ik alleen met beschikbaar licht gefotografeerd. Gefotografeerd met een Nikon D4 en Nikon 14-24 mm. Nauticam-behuizing. 1/250ste @ f/13, ISO 640.
Heiligschennis, zouden sommigen kunnen zeggen, maar ik moet toegeven dat ik walvishaaien vaak een beetje saai vind. Ik heb altijd het geluk er een te zien, vooral omdat ik heb gelezen dat Jacques Cousteau in zijn leven met slechts drie vissen heeft gezwommen, maar om eerlijk te zijn doet de grootste vis in de zee meestal niet veel anders dan als een onderzeeër voorbij stoomen.
De grootste straal in de zee is iets heel anders. Geef mij elke keer manta's.
Manta's en hun neven, de duivelsroggen, vliegen door het grote blauw met balletachtige vleugelslagen, maar hebben toch de kracht om uit het water te springen.
Maar mijn verslaving komt voort uit hun hersenen, niet uit hun kracht. Dit zijn intelligente dieren met complex schoonmaak-, voedings- en paargedrag, fascinerende sociale interacties en vaak net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hen.
Manta's hebben ongewoon grote hersenen voor vissen. In feite komt hun verhouding tussen hersengrootte en lichaamsgrootte beter overeen met die van grote zoogdieren.
Dit is iets dat geen enkele duiker zal verbazen die het geluk heeft gehad in het donkere oog van een manta te staren en die duidelijke verbinding voelde met een ander denkend wezen dat terugkijkt.
Dit is ook een groep stralen waar we nog maar net over beginnen te leren, zelfs op het meest basale niveau van hoe we ze moeten classificeren. Pas in 2009 beseften we dat alle manta's niet één enkele soort waren, en dat ze werden onderverdeeld in rifmanta's en oceanische manta's. En nu wordt er gesproken over een derde soort die wordt uitgeroeid: de Caribische rifmanta.
Bovendien hebben recente genetische studies aangetoond dat manta's zeer nauw verwant zijn aan andere duivelsroggen, en eind vorig jaar werd hun Latijnse naam veranderd van Manta in Mobula om dit weer te geven.
Veel spannender dan systematiek is dat wetenschappers echt een goed inzicht beginnen op te bouwen in de manier waarop zij hun leven leiden.
Veel van deze kennis is zojuist gepubliceerd in een fantastisch nieuw boek van dr. Guy Stevens van de Manta Trust en zijn co-auteurs (Book Review, juli). Het is een goudmijn aan informatie en inzicht voor de onderwaterfotograaf en zorgt ervoor dat ik zo snel mogelijk een aantal mantatrips kan boeken.
REINIGINGSSTATIONS zijn de meest betrouwbare plek om manta's tegen te komen die dichtbij genoeg zijn voor hoge kwaliteit fotografie. Het succes hier hangt echter volledig af van het feit dat de hele groep duikers zich aan de regels houdt die in de duikbriefing zijn vastgelegd. En vaker wel dan niet zal er één persoon zijn die dat niet doet.
Een van de meest effectieve manieren om onze onderwaterfoto's te verbeteren is door niet simpelweg foto's te maken terwijl je duikt, maar te duiken om foto's te maken.
Dit is het gemakkelijkst te doen als het duiken wordt gepland en georganiseerd door fotografen, en is de reden waarom onderwaterfotografen merken dat de kwaliteit van hun beelden vooruitgaat als ze beginnen samen te werken en te reizen met andere fotografen.
Bij manta's heb ik echter vaak gemerkt dat hoe minder fotografen er zijn, hoe beter.
STARTERTIP
De sleutel tot mantafoto's van hoge kwaliteit zijn ontmoetingen van hoge kwaliteit. En de truc hier is om deskundig advies op te volgen van degenen die de manta's het beste kennen: uw duikgidsen.
Bij schoonmaakstations is het belangrijk om de toegang daartoe niet te blokkeren, door boven het station zelf of ertussen te zweven open water. Gidsen kunnen meestal goed uitleggen waar ze moeten wachten, maar fotografen zijn niet altijd goed in het blijven daar!
Portret van een nieuwsgierige oceanische manta. Gefotografeerd met een Nikon D2X en Tokina 10-17 mm. Subale huisvesting. 2 x Subtronische flitsers. 1/250ste @ f/8, ISO 100.
Eigenlijk is dat een beetje te simplistisch. De echte kwestie is alleen maar een groep ertoe aanzetten zich aan het plan te houden, en een grote groep fotografen zal vooral waarschijnlijk de idioot in bedwang houden die zijn of haar hoofd verliest en het voor iedereen verpest!
De oorzaak van het probleem is zelden de wens om kansen te grijpen en deze voor alle anderen te verpesten. Mijn ervaring is dat fotografen gefixeerd raken op het staren door hun zoeker of naar hun scherm, en hun perifere zicht verliezen.
Gehypnotiseerd door wat hun camera ziet, drijven ze richting de manta's, in het beste geval komen ze tussen de anderen en de actie terecht, en meestal jagen ze de roggen helemaal weg van het schoonmaakstation.
TIP IN HET MIDDENWATER
Het silhouet is een van de klassieke manta-opnamen, omdat de karakteristieke omtrek zo onderscheidend is. Terwijl de manta nadert, schakelt u uw flitsers uit en stelt u de belichting van uw camera in op het blauw van de lucht.
Maak je geen zorgen als de zon overbelicht is. Time je ademhaling zodat je luchtbellen boven de manta zijn gepasseerd voordat deze zich boven je hoofd bevindt, en schiet wanneer deze zich tussen jou en de zon bevindt.
De oplossing is eigenlijk niet dat je de enige fotograaf bent, maar zorgt er echt voor dat de hele groep echt de voordelen begrijpt van het volgen van de regels, door uit de buurt van het schoonmaakstation en laag bij het rif te blijven.
Praat er voldoende over vóór de duik en de boodschap zal zelfs in de dikste schedels doordringen, zodat niemand de actie verpest als het heet wordt.
Ik heb dit jaar een workshop gegeven op de Malediven en de hele groep was uitstekend. Elke mantaduik die we deden was zeer productief.
Zelfs als manta's niet zo dichtbij komen, kunnen we er toch sterke beelden van maken achter andere onderwerpen. Gefotografeerd met een Nikon D5 en Nikon 28-70 mm, Nauticam WACP. Subale huisvesting. 2 x Seacam-flitsers. 1/125e @ f/13, ISO 500.
MANTA'S ZIJN GROOT. Oceanische manta's kunnen een doorsnede van 7 meter bereiken, dus hebben ultragroothoeklenzen en groothoekverlichtingstechniek voor grote scènes nodig. Ik geef de voorkeur aan de flexibiliteit van een zoomlens bij het fotograferen van manta's (alle drie de foto's hier zijn gemaakt met zoomlenzen), omdat je nooit zeker weet hoe dichtbij ze uiteindelijk naar je toe zullen komen.
Bovendien kunnen fisheye-lenzen, als ze heel dichtbij komen, niet erg flatterend zijn, waardoor ze een dikke buik en kleine vleugels krijgen.
Als we overdag manta's fotograferen, is onze belangrijkste keuze meestal tussen fotograferen met of zonder flitsers.
Manta's zijn filtervoedsel, dus we komen ze vaak tegen in troebel, planktonrijk water. Als er groepen manta's of duivelsroggen samenkomen, is het meestal het beste om onze flitsers uit te zetten om deze grootse taferelen vast te leggen. Dit werkt goed, omdat flitsers eenvoudigweg backscatter oplichten en manta's sowieso niet kleurrijk zijn, dus we verliezen heel weinig.
GEAVANCEERDE TIP
In Mexico, Hawaï en de Malediven kun je 's nachts duiken met manta's en duivelsroggen en deze fotograferen. Felle lichten worden in het water geschenen om een rijke soep van zoöplankton aan te trekken, en dit feest trekt de stralen.
Stel de focus vooraf zo in dat hij niet in het donker jaagt en gebruik hoge ISO's om de bundels kunstlicht vast te leggen.
Fotografeer vervolgens zowel met als zonder flits om de stralen respectievelijk te verlichten en te silhoueteren.
Hoewel ik er de laatste tijd niet meer ben geweest, geloof ik dat flitsers eigenlijk niet zijn toegestaan in Hanifaru Bay, de beroemde voederplaats voor manta's in het zuidwesten van de Malediven.
Reinigingsstations zijn meestal dieper, dus onze fotografie profiteert van flitsers. Ook hier hebben we de neiging om ons op het rif te nestelen en de manta’s tegen het oppervlak te kaderen, dus we hebben flits nodig om de details van hun silhouetten in te vullen.
Manta's zijn opvallende onderwerpen, maar we hoeven ze niet per se als voorgrond te gebruiken. Hun direct herkenbare silhouetten maken ze tot de ultieme achtergrond in een riftafereel.
Terwijl we op schoonmaakstations zijn, kunnen we manta's op zowel de voorgrond als de achtergrond componeren om onze beelden diepte te geven. We moeten altijd uitkijken naar andere voorgronden, zoals anemonen met anemoonvissen, zachte koralen of scholen vissen waarachter we een manta kunnen omlijsten.
Tenslotte vangen foto's nooit de gratie van de vlucht van een manta op, dus overweeg om een GoPro, Paralenz of soortgelijke actiecamera aan de bovenkant van uw behuizing te bevestigen om wat foto's te maken. video- terwijl u uw foto's maakt tijdens deze duiken.
