Avonturen in Ringflection

tijdens de eerste testduik met de ringflector vonden we een in de mond broedende kardinaalvis die voor een paarse anemoonrok zat.

Ik heb een blijvende fascinatie voor muilbroeders – de moeite die zeedieren doen om hun jongen te beschermen, zet ons mensen zeker te schande – en ik zag hoe deze aanstaande vader ervoor zorgde dat al zijn eieren goed zuurstof kregen door ze af en toe heen en weer te schudden zijn mond.

Hoewel ik destijds nog niet helemaal begreep waarom, bleek dit een ideale setting voor het gebruik van de tube. Toen ik met de ringflector begon, was ik zo enthousiast over de resultaten dat ik het bijna als een toverstaf beschouwde. Elk mogelijk onderwerp wekte een hernieuwde interesse, omdat ik me afvroeg hoe het er door de buis uit zou zien.

Na verloop van tijd zou ik tot het besef komen dat de gebruikelijke regels van onderwaterfotografie nog steeds van toepassing.

Hoewel de ringflector het gezichtsveld vernauwt, worden de kleuren van de ring nog steeds gerekruteerd uit het onderwerp en de omgeving, dus het vinden van een goede achtergrond, vooral een kleurrijke, is van het allergrootste belang.

De ringflector alleen zal een middelmatige opname niet naar een hoger niveau tillen; het uiteindelijke doel is om een ​​extra element toe te voegen aan een toch al mooie scène.

One aspect with which we struggled was keeping the tube straight and centred in the middle of the lens. In the second prototype, we recycled one of the accessories from the bathroom kits to create a round holder into which the tube could be placed and removed.

Dit betekende geen ducttape meer, waardoor ik de buis in een zak kon houden en deze indien nodig kon toevoegen en verwijderen voor opnamen.

Zelfs met deze aanpassing moest ik het systeem nog steeds gebruiken alsof ik een geweer onder water afvuurde, waarbij mijn linkerhand de buis ondersteunde en aanpaste, terwijl de rechterhand op de cameratrigger rustte.

Een handige tip is om het focuspunt van de camera in het midden van de zoeker te houden, zodat je ringflector goed uitgelijnd is. Dit klinkt moeilijker dan het in werkelijkheid is. Ik kon snel bewegende onderwerpen volgen en gedragsfoto's maken zonder problemen, en als je je hebt verdiept in de duistere kunst van het snoeten, zul je ringflectie gemakkelijker vinden.

In fase twee werd ook een tweede buis toegevoegd. Deze was met 4 cm breder en produceerde wat ik het “Looney Tunes”-effect noem – waarbij de kleuren van het onderwerp helemaal naar de rand van het frame liepen.

Met onze toolkit van ringflectors verfijnd op de thuisbasis in Cebu City op de Filippijnen, gaan we nu op pad voor een duiktrip naar Malapascua en vervolgens naar Zamboanguita (de jongere neef van Dauin).

A big underwater camera rig on its own is often a conversation-starter on dive-boats, and during this adventure in ringflection, I would often become aware of curious onlookers as we unpacked or used the metal tubes.

Tijdens verschillende duiken keek ik vanuit de zoeker omhoog en zag een verbaasde duiker naar het ongewone aanhangsel staren dat uit mijn behuizing stak. Wat ik ook probeer, onderwatergebarentaal heeft zijn beperkingen, en onze uitwisselingen zouden hen nog steeds op het hoofd krabben.

Er zal die avond in ieder geval interessant gespreksvoer voor de bar zijn geweest.

Mijn favoriete onderwerp uit Malapascua bleek een zeer coöperatieve inktvis op Gato Island te zijn.

Ik vind dat er twee heel duidelijke karaktertypes zijn als het om inktvissen gaat: de extraverte opscheppers en de door angst geteisterde introverte mensen.

Gelukkig voor mij was dit individu een gezellig type, dat een nauwe benadering toestond en rond bleef hangen zolang onze luchttoevoer dat toeliet.

Zijn huid pulseerde met rode en oranje tinten en contrasteerde prachtig met het omringende blauwe water. Ik koos ervoor om de foto te maken met de Looney Tunes-buis en was opgetogen toen de resultaten op mijn LCD-scherm verschenen. Koppotigen zijn om te beginnen zulke buitenaardse wezens dat dit zeer gestileerde type afbeelding alleen maar passend leek.

To begin with, I had been mostly using a 60mm macro lens when shooting with the ringflector, but as we moved onto the mucky shores and small subjects of Negros Oriental, I would start to make more use of a 105mm macro lens. Both of these focal lengths are capable of yielding memorable images when used with a ringflector, and it’s worth remaining open-minded.

Remember, however, that the actual ringflector will have a very different look as you move from one lens to another, and you might find that certain tube diameters and lengths work better with one particular lens.

De helft van het plezier bij het bouwen en gebruiken van ringflectors is het aanpassen van de opstelling om een ​​look te creëren die jij leuk vindt.

In Zamboanguita the most alluring subjects were a crowd of mouth-brooding cardinalfish on the house reef. Usually, just getting an image of these with their mouth open, at the peak of the action as they shuffle their eggs, is a worthy photographic mission, but I wanted to up the difficulty and capture such an image while shooting through the tube.

Met verschillende individuen die met eieren aan het sporten waren, allemaal binnen een minuut zwemmen van de kust, had ik de perfecte opstelling en het belangrijkste dat nodig was, was geduld en een snelle trekkervinger.

Zoals mijn ervaring Naarmate de ringflector groeide, raakte ik er behoorlijk aan gewend om onderwerpen door de loop van de buis te volgen, en kon ik de kardinalen bijhouden terwijl ze door de waterkolom heen en weer fladderden, wachtend op dat schudden van een fractie van een seconde.

Aan de technische kant ontdekte ik dat een goede hoeveelheid licht cruciaal is voor het verkrijgen van een mooi ringflectie-effect, dus sluit je diafragma niet te ver en ga niet helemaal naar je basis-ISO.

Een van mijn favoriete toepassingen van deze techniek was om het diafragma te openen en onderwerpen tegen blauw water te fotograferen, waardoor mooie kleurwervelingen tegen de blauwe achtergrond ontstonden.

Your strobe positioning will also have to be fine-tuned, as the tube will block a portion of the light. I found that I had my strobes out a bit further forwards and wider to ensure good illumination of the subject.

Uiteindelijk wisten mijn ringflectiebeelden de juryleden niet te overtuigen fotografie wedstrijden zoals ik had gehoopt. Het eindresultaat staat misschien te ver af van een naturalistische interpretatie van de scène, of misschien is de impact van deze nieuwe techniek verloren gegaan na de eerste paar bekroonde beelden.

In ieder geval waardeer ik de toevoeging van deze foto's aan mijn portfolio nog steeds en heb ik veel plezier gehad bij het maken ervan. Je kunt nu speciale ringflectors kopen, maar ik zou een bezoek aan de dichtstbijzijnde bouwmarkt van harte aanbevelen voor originele resultaten!