Babyduiker

ZWANGERE DUIKER

BABY-DUIKER

Aanstaande vader HENLEY SPIERS besloot dat hij een beter begrip nodig had van duiken en zwangerschap OP EEN LIVEABOARD IN DE RODE ZEE, Ik kwam erachter dat Jade en ik ons ​​eerste kind verwachtten. We wisten dat Jade het duiken negen maanden zou moeten opschorten, maar naarmate de tijd verstreek, wilde ik het onderzoek achter duiken en zwangerschap beter begrijpen.

De risico's van duiken terwijl je zwanger bent

In tegenstelling tot veel mariene soorten (hallo meneer Seahorse), doet het vrouwtje al het zware werk als het gaat om zwangerschap bij de mens, en wij mannen kunnen alleen ons best doen om haar te ondersteunen.

Naast de fysieke belasting wordt aanstaande moeders geadviseerd om tijdens de draagtijd te stoppen met duiken – net als de meeste mannen ben ik Jade eeuwig dank verschuldigd voor het op zich nemen van deze beide lasten!

De overgrote meerderheid van de hedendaagse duikers is zich ervan bewust dat je niet mag duiken als je zwanger bent, en zo opleiding instanties vermelden zwangerschap nu als een contra-indicatie voor duiken waarvoor medisch advies vereist is.

De risico's voor een foetus zijn dezelfde die we bij het duiken voor onszelf beschouwen: decompressieziekte (DCI) en het effect van hoge partiële zuurstofdruk.

Wat onduidelijk is, is de gevoeligheid van een foetus voor deze problemen.

De onzekerheden begrijpen

Het is mogelijk dat als er sprake is van overmatig borrelen bij de aanstaande moeder, een deel van deze belletjes via de placenta naar de foetus gaat. Angstaanjagend genoeg is het mogelijk dat er schadelijke belletjes in de baarmoeder kunnen ontstaan ​​zonder dat de moeder enig teken van DCO vertoont. We weten ook niet zeker hoe een foetus zal reageren op hoge doses zuurstof onder druk – in een hyperbare kamer of tijdens het duiken.

Afhankelijk van het stadium van de zwangerschap bestaan ​​er zorgen dat een duikziekte ernstige gevolgen kan hebben, zoals lichamelijke afwijkingen, hersenbeschadiging of zelfs de dood voor de foetus.

Dierproeven en hun bevindingen

Het gebruik van zwangere vrouwen voor testen is uiteraard geen ethisch verantwoord idee, dus het gebrek aan gegevens is de grootste barrière voor een beter begrip hiervan kwestie. De placenta van schapen lijkt het meest op die van een mens, en er zijn hyperbare duiksimulaties uitgevoerd op drachtige ooien.

Deze experimenten brachten overmatig borrelen aan het licht bij zowel de ooi als zijn foetus, en wanneer ze een reeks extreme duikprofielen doorliepen, vond er foetale dood plaats. Er zijn ook hyperbare tests uitgevoerd op zwangere ratten, waaruit bleek dat als de ratten DCI zouden krijgen, er een veel grotere kans was op fysieke afwijkingen bij de foetus, zelfs als de DCI werd behandeld.

Aan de andere kant, als er geen DCI optrad, had de foetus dezelfde kansen om gezond geboren te worden als in gevallen waarin de moeder niet had “gedoken”.

Menselijke studies en hun bevindingen

DE MEEST RECENTE ONDERZOEKEN waarbij mensen betrokken zijn, hebben gebruik gemaakt van een retrospectief enquêteformaat. In een artikel uit 2006 van wetenschappers van de hyperbare kamer van Plymouth was de duidelijkste bevinding dat steeds meer zwangere vrouwen zich onthouden van duiken.

Uit hun gegevens bleek ook dat het percentage spontane abortussen onder vrouwen die tijdens de zwangerschap hadden gedoken hetzelfde was als het percentage onder de algemene Britse bevolking.

In 2014 werd in nieuw onderzoek aanbevolen dat zwangere vrouwen duiken vermijden, maar als een vrouw erop aandringt, moet ze zich aan een maximale diepte van 18 meter houden, met een maximale duiktijd van de helft van die berekend door de US Navy Tables.

Huidige aanbevelingen en richtlijnen

Recentelijk leverde een paper uit 2016 het grootste onderzoek tot nu toe op, waarbij meer dan 2000 vrouwen werden geïnterviewd, van wie er 466 doken terwijl ze zwanger waren.

Net als bij eerder onderzoek werd er geen verschil gevonden in het aantal miskramen en vroeggeboorte tussen zwangere duikende vrouwen en niet-duikende vrouwen. Er werd echter een aanzienlijk hoger percentage kindermisvormingen aangetroffen onder de vrouwen die hadden gedoken, waarbij de schade zich in het eerste trimester had voorgedaan.

De harde aanbeveling was dat alles opleiding organisaties zouden hun regelgeving moeten wijzigen om vóór elke duiksessie een negatieve zwangerschapstest te eisen!

Kortom, er is geen solide hoeveelheid bewijsmateriaal dat consistente en definitieve antwoorden geeft op dit gebied kwestie van duiken tijdens de zwangerschap. We hebben echter aanwijzingen dat duikziekten tragische gevolgen kunnen hebben voor een foetus.

Met deze onzekerheid en het worstcasescenario in gedachten is het duidelijk dat duiken tijdens de zwangerschap het risico niet waard is. Bovendien zal geen enkele arts met een gezond verstand u hiervoor afmelden!

Wat u moet doen als u per ongeluk duikt terwijl u zwanger bent

Als u per ongeluk hebt gedoken in de vroege stadia van de zwangerschap ben je niet de eerste, en naar alle waarschijnlijkheid gaat het goed met de foetus. Stop met verder duiken, raadpleeg uw arts en vraag ter geruststelling een vroege anatomiescan aan.

Als je zwanger bent en zin hebt in water, is snorkelen tijdens het oppervlaktezwemmen de beste optie.

Het verkennen van het onbekende: vrijduiken en zwangerschap

Wat vrijduiken betreft, is er zelfs nog minder onderzoek beschikbaar naar apneuduiken en zwangerschap. Het is bekend dat de Ama-parelduikers in Japan hun werk tot ver in de zwangerschap voortzetten, schijnbaar zonder nadelige gevolgen. We weten echter dat herhaaldelijk diep vrijduiken een stikstofbelasting zal veroorzaken en kan leiden tot belvorming, wat op zijn beurt schadelijk kan zijn voor de foetus.

Slaapapneu biedt een interessante fysiologische parallel, waarbij onderzoek onder zwangere vrouwen suggereert dat het inhouden van de adem tot meer ongunstige zwangerschapsresultaten kan leiden.

Aanbevelingen na de bevalling

Zodra uw baby er is, is de aanbeveling voor het hervatten van het duiken vrijwel hetzelfde als voor alle matige tot inspannende fysieke activiteiten.

Na een vaginale bevalling wordt aangeraden minimaal drie weken te wachten en ervoor te zorgen dat de vaginale afscheiding na de bevalling is gestopt voordat u de baby volledig onderdompelt.

Als u een keizersnede heeft gehad, zal het herstel waarschijnlijk langer duren en moet u al het zware tillen vermijden terwijl de hechtingen genezen, tenminste zes tot acht weken.

Iedereen is anders; dit zijn slechts richtlijnen. De uiteindelijke beslissing moet in overleg met uw arts worden genomen.

Borstvoeding en duiken

Borstvoeding geven na het duiken is volkomen veilig, omdat stikstof zich niet in significante hoeveelheden ophoopt in de moedermelk.

En zo lijkt het erop dat voor een aanstaande duikmoeder je eerste grote offer het (tijdelijk) ophangen van je trimjacket is!

De geboorte van Apolline Luna Spires

Jade is in juli bevallen van een dochter, Apolline Luna Spires.