Walt Stearns toont enkele van Wakatobi’s Fantastic Beasts – en geeft enkele wijze hints en advies over waar je ze kunt vinden bij het verkennen van de riffen.
Kleine dingen hebben een grote aantrekkingskracht Wakatobi. De ongerepte riffen van het resort herbergen een verbazingwekkende verzameling kleine en kleurrijke vormen van zeeleven, tot grote vreugde van critterspotters en macrovissers. fotografie liefhebbers. De duikgidsen van Wakatobi zijn experts in het vinden en wijzen van deze kleine schatten, maar je kunt ook zelf productief wezens spotten - je hoeft alleen maar te weten waar je moet kijken.
Nemo's huisgenoten
Zoek een zeeanemoon en je zult waarschijnlijk enkele samenwonende neven van Nemo tegenkomen. Nadat je een aantal noodzakelijke portretten van deze kleurrijke anemoonvissen hebt gemaakt, kun je even blijven hangen en de golvende tentakels van dichterbij bekijken. Hoewel je hoogstwaarschijnlijk een porseleinkrab (Family Porcellanidae) of twee zult vinden, kun je misschien ook een Harlekijnkrab (Lissocarcinus laevis) tegenkomen die ook op zoek gaat naar voedselresten van het overgebleven diner van de gastheer. In ruil voor gratis maaltijden en de bescherming die de tentakels van de anemoon bieden, bieden deze krabben ook de waardevolle dienst door overtollig slijm en dood weefsel uit het lichaam van de anemoon te verwijderen.
En dan zijn er nog de garnalen. Anemonen herbergen een kleurrijke verzameling cryptische schaaldieren. Je hebt je witvlekanemoongarnaal (Periclimenes brevicarpalis), die ook prachtige anemoongarnalen, pauwstaartgarnalen en clownanemoongarnalen bevat, en de mooie maar helaas genoemde Scarlet stinkdierpoetsgarnalen (Lysmata amboinensis), om maar te noemen een paar. Een favoriete vondst is de sexy anemoongarnaal (Thor amboinensis), zo genoemd vanwege het suggestieve zwaaien van zijn staart om de golvende werking van de tentakels van de anemoon na te bootsen.
Favorieten van fans
Zeewaaiers zijn alomtegenwoordig op Wakatobi-muren en buitenste rifhellingen. Deze afgeplatte zachte koralen breiden vertakkende netwerken van poliepen uit om een keur aan stroomgedreven plankton te oogsten. En zij zijn niet de enigen die wachten om te genieten van dit ontroerende feestmaal van kleine hapjes. Zeefanaten zijn de plek waar je enkele van de mooiste miniaturen van Wakatobi kunt vinden: de pygmee-zeepaardjes. Deze kleine jongens zijn zo goed in verstoppen dat ze tot een paar jaar geleden onbekend bleven voor de wetenschap.
Tot op heden zijn er zeven bekende soorten dwergzeepaardjes in de oceaan, waarvan er vijf te vinden zijn op de zeewaaiers van Wakatobi. Er is een scherp oog voor nodig om een pygmee te lokaliseren, en ze worden vaak niet groter dan een menselijke vingernagel en vertonen een uitstekende camouflage waardoor ze opgaan in hun gastheer. Het goede nieuws is dat pygmeeën dicht bij huis blijven en hun hele leven op dezelfde zeewaaier kunnen doorbrengen. Vraag gewoon een duikgids om hulp, en zij kunnen u waarschijnlijk naar de juiste vestiging leiden.
Perpetuum Mobile-roofdieren
Clusters van zeewaaiers zijn een favoriete verblijfplaats van de langneushavikvis (Oxycirrhites typus). De opvallende rood-witte arcering van dit kleine roofdier met scherpe ogen maakt het tot een favoriet onderwerp voor onderwaterfotografen. Hoewel ze 7 tot 10 centimeter groot kunnen worden, kan de havikvis moeilijk te herkennen zijn, omdat hun kleurenpatroon perfect past bij de verwarde takken van een rode of oranje gorgonen. Blijf zoeken, want het zal niet lang duren voordat een havikvis zijn positie prijsgeeft.
In tegenstelling tot de meeste hinderlaagroofdieren is de havikvis een jager die voortdurend in beweging is, vaak slechts een korte pauze pauzeert voordat hij zich verplaatst naar de volgende plek in een voortdurende zoektocht naar een prooi. Een succesvolle strategie voor het observeren en fotograferen van een havikvis is het uitzetten van de laatst bekende positie van de vis en wachten. Hawkfish hebben de gewoonte om regelmatig terug te keren naar favoriete hinderlaagpunten, en dat is het moment waarop je de kans kunt grijpen. Probeer gewoon niet te dichtbij te komen, anders is het in een oogwenk verdwenen.
Bedraad
Mogelijk moet je wat dieper duiken om een zeezweepgrondel (geslacht: Bryaninops) te zien, aangezien deze bijna uitsluitend te vinden is op een soort zwart draadkoraal dat de voorkeur geeft aan een beetje diepte. Je zult dus niet alleen bij weinig licht zoeken, je zult ook op zoek zijn naar een kleine en vaak stilstaande vis die bijna onzichtbaar is. Zeezweepgrondels hebben doorschijnende lichamen die omgevingslicht filteren zodat ze passen bij de kleur van hun omgeving, en hun torso heeft horizontale balken die de uitstekende poliepen van hun koraalbaars nabootsen. Bijkomende aanpassingen zijn onder meer de kieuwen die laag aan de onderkant van het lichaam zijn geplaatst voor minimale zichtbaarheid, het bekken vinnen in de vorm van zuignappen om hun gastheer vast te houden en grote ogen om eventuele maaltijd voorbij te zien komen.
Als je eenmaal een zeezweepgrondel hebt gevonden, kun je verstoppertje spelen. Hun scherpe zicht zal hen waarschuwen voor uw nadering, waarna ze waarschijnlijk naar de andere kant van hun tak zullen gaan om detectie te voorkomen. Dit spel kan een tijdje doorgaan terwijl ze rondschieten om de tak tussen henzelf en een eventuele belvertragende indringer te houden. Misschien heb je meer geluk tijdens een nachtduik, omdat ze in het donker wat minder bewegen. Als je eenmaal een grondel hebt gevonden, zoek dan naar een andere, want deze vissen vormen vaak parende paren. Wanneer deze vissen zich in de ouderschapsmodus bevinden, leggen ze een stel eieren op een dood deel van het koraal, en een van de ouders zal de wacht houden. Zoek de eieren en je zult waarschijnlijk ook de grondels vinden.
Vaten met haar
Een kleine vondst in Wakatobi waar je niet veel naar hoeft te kijken, is de roze harige gedrongen kreeft (Lauriea siagiani), ook wel feeënkrab genoemd. Deze kleine schaaldier – die technisch gezien noch een kreeft noch een krab is – vestigt zich in een gigantische vatspons. Zoek een spons, kijk naar de onderkant en je zult waarschijnlijk een van deze sierlijke wezens vinden. Zorg er wel voor dat je langzaam te werk gaat, want ze kunnen onderduiken als er een waargenomen dreiging is.
Er zijn eigenlijk een aantal soorten gedrongen kreeften die je in Wakatobi kunt vinden, maar het zijn de roze harige soorten die de fotogenieke favorieten zijn. Hun semi-doorschijnende kogelvrije vest krijgt een parelachtige gloed in het licht, terwijl de delicate aard van zijn lichaam verder wordt geaccentueerd door een laag fijn wit haar, die meer dan een versiering is. Roze, harige, langwerpige kreeften voeden zich met plankton, en die haarvacht verzamelt drijvende stukjes, die vervolgens uit de uitstekende filamenten worden verzorgd om een maaltijd te bereiden.
Wanneer je de vatsponzen op zoek gaat naar harige, gedrongen kreeft, vergeet dan niet te kijken of de crinoïden vaak bovenaan zitten. Beneden, waar de crinoid zich aan de spons hecht, bevindt zich nauwe verwant van de harige, de crinoid-krab, een andere variëteit van de gedrongen kreeft die toebehoort aan het genie Allogalathea. De fascinerende eigenschap van deze kleine schaaldieren is dat hun lichaamskleur vaak nauw aansluit bij die van hun gastheer, zodat ze goed op kunnen gaan.
Dit is slechts een voorbeeld van het fantastische en fascinerende zeeleven dat je kunt ontdekken Wakatobi, waar duikers en snorkelaars exclusieve toegang hebben tot een van 's werelds best beschermde en meest biodiverse koraalrif-ecosystemen.
