Mark Evans en zijn zoon Luke gaan noordwaarts naar Lancashire voor een vader-en-jongensreis naar de duikstek in het binnenland van Capernwray
Foto's door Mark Evans
het onderscheidende vleugel Het puntje van de kenmerkende duikattractie van Capernwray, het Hawker Siddeley 30-vliegtuig met een spanwijdte van 748 meter, verscheen uit het blauwgroene water en ik keek naar Luke. Hij lag mooi horizontaal in het water en zag er heel kalm en beheerst uit, maar toen ik zijn aandacht trok, zag ik zijn ogen wijd opengaan toen de romp voor ons tevoorschijn kwam. Hij hervond snel zijn kalmte, gaf me een nonchalant ‘oké’-signaal en legde vervolgens zijn handen weer in een ontspannen positie onder hem. Dit was pas zijn tweede duik ooit in een droogpak en hij zag eruit alsof hij het al jaren deed. Ik voelde een warme gloed van ouderlijke trots toen ik zag hoe goed mijn 14-jarige zoon aan het duiken was in de diepten van een van mijn oude verblijfplaatsen.
Capernwray belt
Na het actievolle jaar van vorig jaar – Junior Geavanceerd open water Duiker in Egypte met Pasen, 10 dagen duiken op Malta in augustus, een paar duiken met duikpakken in Anglesey, Noord-Wales tijdens de zomervakantie, en vervolgens een week op het Grenada DiveFest-evenement in oktober – 2020 veranderde in een enorme teleurstelling op het gebied van duiken front voor Lucas. Ik was er helemaal klaar voor om hem aan je voor te stellen droogpak duiken aan het begin van het seizoen, en er zijn veel duiken in Noord-Wales en daarbuiten gepland gedurende de rest van het jaar. De COVID-19-pandemie maakte daar een einde aan. Maanden van afsluiting door enkele van de beste omstandigheden in het begin van het seizoen in vele jaren hebben de ellende alleen maar verergerd!
Snel vooruit naar oktober, en wat is een betere manier om je 14e verjaardag te vieren dan door met papa een paar duiken te maken! We hadden Luke een Aqua Lung Fusion Sport droogpak Eind vorig jaar, en dus voor zijn eerste ervaring ermee, heb ik ervoor gekozen om hem mee te nemen naar de ondiepe, beschutte baai van Porth Dafarch op Anglesey. Ik heb hier vele malen gedoken en wist dat er genoeg zeeleven zou zijn om hem bezig te houden.
Gebundeld met verschillende onderkleding onder de zijne droogpak, en met een nieuwe capuchon en handschoenen van Fourth Element was het een heel ander gevoel dan zijn duiken in 2019 in Egypte, Malta en Grenada. Hij was echter niet gefaseerd, en na gewichtscontroles in het ondiepe water en enkele vaardigheden en oefeningen om grip te krijgen op de maniertjes van een droogpak, waagden we ons aan een verkennende duik langs het met kelp en zeewier bedekte rif. Overal waren scholen koolvis te zien, samen met lipvissen in alle soorten en maten, enkele agressieve fluwelen zwemkrabben en een grote spinkrab die over de zandbodem sjokte.
We zijn nooit dieper dan 6 meter gekomen, het zicht was ongeveer twee tot drie meter, en er was een beetje golf in het ondiepe water, maar toen we na ongeveer 45 minuten aan de oppervlakte kwamen, had Luke een grote glimlach op zijn gezicht en verklaarde dat droogpakduiken ' was niet zo moeilijk'.
Luke was helemaal niet gefascineerd door het feit dat, afgezien van een enkele andere tiener onder de talloze duikers die er rondliepen, de meeste andere mensen daar minstens 20 tot 25 jaar ouder waren dan hij, zo niet ouder.
Succesvolle eerste droogpakduik in de zakHet weekend daarop sprak ik af om noordwaarts naar Lancashire te gaan, naar de populaire duikplaats Capernwray in het binnenland. Luke wilde al jaren met Capers duiken, nadat hij verschillende artikelen in de had gezien magazine door de jaren heen zijn verzonken attracties laten zien, en dus wilde ik wanhopig graag dat het aan de verwachtingen voor hem zou voldoen.
Terwijl hij zich op de parkeerplaats aankleedde, was Luke helemaal niet gefascineerd door het feit dat, afgezien van een enkele andere tiener onder de talloze duikers die er rondliepen, de meeste andere mensen daar minstens 20 tot 25 jaar ouder waren dan hij, zo niet meer.
Terwijl we langzaam naar het toegangspunt van de trailerhelling liepen, bespraken we het duikplan. In, gewichtscontrole, dan een lekker ontspannen duik naar het vliegtuig – voor de klassieke 'duiker-in-de-romp'-opname – naar de container om het booreiland en het Cessna-vliegtuig te zien, en dan terug langs de muur, omhoog komend in het ondiepe water om Sandy the She Devil, de paarden Shergar en Lord Lucan te zien, en, hopelijk, de steur die ik bij mijn laatste bezoek in het beginnersgebied had aangetroffen.
Het was behoorlijk druk op de trailerhelling met duikers die op weg waren of terugkwamen van hun duiken, maar Luke bleef gefocust en binnen een paar minuten daalden we af richting het vliegtuig – een teken van mijn eerder genoemde blos van ouderlijke trots.
Luke is altijd heel natuurlijk onder water geweest tijdens het duiken, en een opmerking die we vaak horen is: 'Ik dacht dat hij veel meer duiken had gemaakt dan dat'. Dus hoewel ik dacht dat hij geen problemen zou hebben, was het leuk om te zien hoe hij zo soepel met het droogpak duiken omging. Ik begon mijn pad naar duiken met een droogpak al heel vroeg, en dus was het goed om nog een koudwaterduiker in de familie te krijgen – vrouw en moeder Penney zullen koudwaterkleding aantrekken onder extreme omstandigheden, maar het is een stevige warme duiker. -waterliefhebber.
Richt een camera op Luke onder water en hij weet meteen hoe hij moet poseren. Ik probeerde hem niet te veel in ‘modelmodus’ te laten staan, omdat ik wilde dat hij zelf van de duiken zou genieten, maar hij zwaaide vaak naar me en gaf aan dat ik hier of daar een foto moest maken. Ik heb hem goed getraind.
“Deze bizar uitziende vissen bereiken behoorlijk epische afmetingen en zijn niet bang voor duikers”
We hadden een paar grote forellen gezien toen we voor het eerst het water in gingen, maar net toen we de muur naar het ondiepe water opliepen, kwamen we onze eerste steur tegen. Deze bizar uitziende vissen bereiken behoorlijk epische afmetingen en zijn niet bang voor duikers. Dit specifieke exemplaar was aan het foerageren in het slib en veroorzaakte wolken afval in het water – niemand heeft ze duidelijk een drijfvermogencursus met topprestaties gegeven!
Nauwelijks hadden we deze persoon verlaten of er verscheen een echt monster. De enorme vis zag er bijna prehistorisch uit en was zich totaal niet bewust van de aanwezigheid van Luke er vlak naast, en de vreugde in zijn ogen toen we de steur achterlieten om te voeren was gemakkelijk te zien. Ik krijg er tot op de dag van vandaag een kick van als ik de steur zie, maar als hij bijna even groot is als jij, kun je je de impact voorstellen!
Boven in het ondiepe water speelde Luke met het ‘machinegeweer’-sculptuur, geplaatst door een plaatselijke duikclub, en verdere ontmoetingen met kleinere steur, veel forel en wat dikke koikarpers maakten een stevige duiktijd van 50 minuten compleet.
Heeft Capers de verwachtingen waargemaakt? De brede grijns op zijn gezicht toen we uit het water kwamen bij duik nummer één liet zien dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken!
We sjokten terug naar de auto, zetten al onze spullen achterin af en gingen toen een welverdiende warme chocolademelk en een stuk cake halen om bij te tanken voor duik twee. Luke was klaar voor een verkenningstocht voor duik twee, dus we wilden richting de HS748 gaan, vervolgens naar het booreiland en Cessna, voordat we probeerden de Podsnap te vinden, een havenmijnenveger uit de Dickens-klasse. Nu, een paar weken geleden, nam ik de jongens van The Dive Line Podcast mee op een rondleiding door Capers en was heel blij dat ik er – uiteindelijk – in slaagde de mijnenveger te lokaliseren, maar deze keer stond ik in brand en raakten we het schip binnen schijnbaar een paar vinslagen van de Cessna. Ik herinnerde me vaag de richting van de duikklok en dus vertrokken we naar een rustige plek om te kijken of we hem konden vinden. Ik weet niet wie er meer verrast was toen het een paar minuten later uit de duisternis tevoorschijn kwam! We maakten er een epische drie-op-een-rij van, we gingen vanaf de bel op zoek naar de Wessex-helikopter en ja hoor, we vonden hem binnen korte tijd. Zou ik de prestatie kunnen herhalen? Ik betwijfel het, maar ik koesterde mij tijdens die duik in de glorie van mijn – gelukkige – navigatievaardigheden, kan ik je vertellen!
Toen we de Wessex verlieten en teruggingen naar het uitgangspunt, vonden we opnieuw een paar van de grotere steur, voordat we onze vorige run door de handschoen van ondiepwaterattracties en andere buddy-duikers herhaalden.
Na 50 minuten kwamen we weer aan de oppervlakte bij de knal van de trailerhelling, en Luke kondigde aan dat hij graag terug zou willen komen om enkele van de andere gezonken goodies te zien die we deze keer niet van de lijst hadden geschrapt. Hopelijk omvat dit ook de nieuwe attractie Treebeard, die op de parkeerplaats op de loer lag, klaar om naar zijn laatste rustplaats te worden vervoerd.
Genietend van een laatste drankje en een hapje voordat ik naar huis ging, vroeg ik Luke naar zijn mening over een typische duikdag op een duiklocatie in het binnenland van Groot-Brittannië. Hij zei dat hij er echt van had genoten – de HS748 was een bijzonder hoogtepunt, samen met de monstersteur – maar dat hij niet kon begrijpen waarom er niet meer jonge mensen aan het duiken waren. Zijn exacte commentaar was ‘duiken is zo cool, waarom zijn hier niet meer kinderen’. Hier bij Duiker, we voeren al lang campagne om meer jongeren aan het duiken te krijgen, via de sectie The Next Generation, en ik denk dat Luke nu op een missie is om meer mensen van rond zijn leeftijd de onderwaterwereld te laten verkennen.
Drie succesvolle droogpakduiken in de zak gedurende opeenvolgende weekenden, en Luke is er helemaal klaar voor om weer op pad te gaan. Dus waar gaan we heen? Als de regionale afsluitingen het toelaten, staan er verkenningstochten naar verschillende locaties in het binnenland op het programma, en ik zou hem graag in het water willen hebben met de zeehonden op de Farne-eilanden. Bekijk deze ruimte!
Duikcentrum Capernwray
Capers is een van de populairste duikplekken in het binnenland van Groot-Brittannië en beschikt over meer verzonken attracties in het water dan veel van zijn rivalen, waaronder het HS748-vliegtuig, de Podsnap-mijnenveger en de Wessex-helikopter. Tot de faciliteiten behoren een goed gevulde winkel, een luchtvulstation, een cilindertestbedrijf, een café, toiletten en meer. Er worden voortdurend nieuwe attracties gezocht en tot zinken gebracht voor duikers.
