Let niet op de dorsmachines!

Laten we je een geheim vertellen: Monad Shoal is niet de beste duik rond Malapascua. Zeker, de voshaaien zijn fascinerend, maar dit zijn pijnlijk vroege, doorgaans vluchtige ontmoetingen en fotografisch uiterst uitdagend.

We hebben ongeveer zes maanden van ons leven doorgebracht met wonen en duiken bij het eiland Malapascua, dus we willen graag denken dat we bij deze gelegenheid niet uit onze achterhoede spreken!

Als we in Malapascua zijn, zullen we altijd de dorsduik doen (als we in Rome zijn...), maar het zijn de vele andere onderwateraanbiedingen die ervoor zorgen dat we terugkomen voor meer.

Zelfs zonder de dorsmachines zouden we nog steeds rond Malapascua duiken vanwege de wrakken, riffen die rijk zijn aan koppotigen en macro's van wereldklasse.

Dit kleine eiland werd in de jaren negentig door duikers ontdekt en de afgelopen tien jaar is de populariteit van dit kleine eiland geëxplodeerd.

De oorsprong van de naam blijft onzeker, maar de theorie luidt dat het staat voor ‘slecht Pasen’, zoals gezalfd door de begrijpelijkerwijs knorrige Spaanse zeelieden die het met Pasen ontdekten, tijdens een storm, toen hun voedselvoorraden opraakten.

Het ligt aan de noordpunt van Cebu. Je vliegt naar de luchthaven Mactan-Cebu, rijdt drie of vier uur en maakt uiteindelijk een korte rit met de bangka (de lokale kraanbalkboot) vanuit de haven van Maya.

Er zijn geen auto's op Malapascua, dat wordt omgeven door witte zandstranden. Er is veel te bewonderen, zowel boven als onder de oppervlakte, en sommige mensen willen nooit meer weggaan.

Nog een geweldige duik ligt langs de zuidwestelijke kant van Gato. Er lopen sterke stromingen door het gebied en deze duik kan worden uitgevoerd als een spannende drift.

De waterbeweging creëert een omgeving waarin zachte koralen gedijen, waarbij elke rotswand er schijnbaar mee bedekt is. Hun tinten roze, rood en oranje passen perfect bij het blauwe water en bieden onderwaterfotografen onmiddellijke voldoening.

Soms kun je bidsprinkhaangarnalen vinden die zich verstoppen in dit kleurrijke koraalboeket, terwijl hun gesteelde ogen een zorgvuldige uitkijk van 360° houden.

Kijk uit in het blauw voor de school grootmondmakreel, een adembenemend gezicht – letterlijk.

In eerste instantie denk je misschien dat dit gewoon een gewone zilvervis is, maar even later zie je hoe de school hun extra grote kaken opent en als één zwemt terwijl ze het water filteren op plankton. De school zal zich dan omdraaien en zich hergroeperen voordat ze terug in de tegenovergestelde richting duikt.

Zoals op veel plaatsen rond Malapascua is er een bloeiende populatie koppotigen. Inktvissen zijn bijna gegarandeerd.

Het kan moeilijk zijn om verschillende soorten te onderscheiden, vooral omdat deze vormveranderaars regelmatig van uiterlijk veranderen, maar de grootte kan een nuttig uitgangspunt zijn.

De grootste, ongeveer 50 cm lang, zijn breedknuppelinktvissen, terwijl de exemplaren tot 5 cm de toepasselijke naam dwerginktvissen zijn.

Naast kleurverandering kunnen inktvissen hun huidtextuur aanpassen door hun “papillen” uit te strekken of in te trekken om een ​​glad of stoppelachtig effect te creëren.

De finishing touch van hun camouflage is het inzetten van hun armen om de vormen na te bootsen van wat er ook maar in de buurt is.

Een grote baai genaamd Cathedral rond het midden van de westkant van Gato is genoemd naar zijn indrukwekkende omvang en naar de groene markering op de zwarte muur van de rotswand, die lijkt op de Maagd Maria.

Dichtbij, maar onder water, werd een echt Mariabeeld geplaatst om destructieve visserijpraktijken te ontmoedigen.

De kathedraal is een indrukwekkende omgeving voor een veiligheidsstop, en als je geluk hebt, zie je een school aasvissen, of een jonge vleermuisvis, die zich verstopt onder de bladeren en het puin dat zich in de baai verzamelt.

De Doña Marilyn is de nummer één wrakduik in het gebied, toegankelijk voor zowel recreatieve als technische duikers.

Haar ondergang, een voormalige veerboot tussen de eilanden, was tragisch, aangezien het schip op 23 oktober 1988 op weg van Manilla naar Tacloban de tyfoon Ruby niet kon ontlopen.

In totaal gingen 389 levens verloren en overleefden 147 mensen. Nog maar een jaar eerder was ook zusterschip de Doña Paz gezonken, tijdens de dodelijkste maritieme ramp uit de geschiedenis in vredestijd.

Een boottocht van 60 tot 80 minuten brengt je naar de locatie, en na een afdaling door het sombere water ligt de Doña Marilyn aan stuurboordzijde, op een maximale diepte van 32 meter.

De plek wemelt van het leven, met grote bladeren van zwart koraal die plaats maken voor een zwerm kardinaalvissen terwijl je rond de boeg zwemt. Bekijk de uitsteeksels voor marmerroggen en witpunthaaien die op rustige, schaduwrijke plekken rusten.

Als je gek genoeg bent om een ​​macrolens mee te nemen, zijn er tijgerkardinaalvissen en flitslipvissen in de residentie.

Helaas, de Doña Marilyn Het is nog maar de helft van de duik die het vroeger was, aangezien illegale bergers in 2018 de achterkant van het schip afscheurden. Het blijft een geweldige duik, maar voor trouwe bezoekers is dit een bittere pil om te slikken.

De Mogami Maru is een uitstekende wrakduik op slechts 30 minuten ten noorden van Malapascua, maar op 50 meter diepte moet dit alleen als een technische duik worden beschouwd. Onze beste inschatting is dat dit een Japanse trawler was die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd omgebouwd tot een hulponderzeebootjager.

Haar zinken door een Amerikaanse bommenwerper bij Cebu werd gedocumenteerd op 12 september 1944, en de catastrofale schade rond het achterschip doet vermoeden dat ze dieptebommen bij zich had.

Net als bij de Doña Marilyn is het zicht meestal iets lager en duurt het even voordat je het wrak ziet terwijl je door de waterkolom zakt.

Rechtop op een zandbodem ziet de Mogami Maru er indrukwekkend uit, vooral omdat u waarschijnlijk de enige bezoekende duikers bent.

Een stuk metaal van de romp is door een explosie afgescheurd en heeft een grote doorgang langs de stuurboordzijde gecreëerd, en een paar zeewaaiers langs de bodem.

De Mogami Maru heeft een koraallaag opgebouwd en terwijl je het dek op zwemt, voegen overvloedige gele kopkoralen een vleugje kleur toe. Tot de door duikers ontdekte artefacten behoren onder meer botten, bestek, gebroken kopjes en de onderste helft van een gasfles.maskeren, een aangrijpende herinnering aan de levens die aan boord werden geleefd en verloren.

De boeg heeft een groot cabineachtig gebied, dat van buitenaf zichtbaar is door verschillende raamopeningen. Deze ruimte is een toevluchtsoord voor vissen geworden en nu delen van het dak open zijn, kun je even binnenlopen om hallo te zeggen.

Bogtong Bato betekent 'de enige rots' in het lokale dialect en is een onderwaterberg net buiten het noordelijke uiteinde van Malapascua. Deze relatief kleine onderzeese berg kan onderhevig zijn aan sterke stroming, dus het is essentieel dat u er snel op valt, anders loopt u het risico de locatie kwijt te raken.

Er wacht een festival van kleur en een feest van macroleven. Elke centimeter van de top is bedekt met koraal, meestal zacht, waardoor een tapijt van roze, paars en oranje ontstaat.

De resterende gaten worden opgevuld door kopkoralen, crinoïden en anemonen.

Beneden in het bereik van 25-30 meter er zijn een paar zeefanaten, en bargibanti-pygmee-zeepaardjes zijn een mogelijkheid, vooral met de hulp van een deskundige gids. Wetenschapper George Bargibant ontdekte deze 2 cm grote dieren per ongeluk in 1969, en op de een of andere manier slagen ze erin schattig te zijn ondanks hun opgezwollen buiken en wratachtige uitsteeksels. Ze passen hun kleur aan aan hun gastheergorgonen en zijn uiterst delicaat.

Raak de ventilator nooit aan met een wijzer of een ander tandwiel, vermijd het gebruik van constant licht en houd het flitsvermogen laag als u fotografeert. We duiken altijd met Evolution Dive Resort als we in Malapascua zijn, en het handhaaft bewonderenswaardig hoge normen op het gebied van duikopleiding en milieubewuste duikpraktijken.

De onverklaarbare overvloed aan koppotigen maakt Malapascua tot een uitstekende bestemming voor nachtduiken (zelfs als de vroege ochtendwake voor de dorsmachines nachtduiken tot een pijnlijk vooruitzicht maakt).

Ondiepe puinplaatsen zoals Lighthouse en Ka Osting zijn ideale plekken om blauwgeringde octopussen op te sporen, een van de meest opmerkelijke wezens die je onder water kunt tegenkomen.

Ze leven in het ondiepe water en zijn meestal 's nachts actief.

Wanneer ze geïrriteerd zijn, door een waargenomen dreiging of tijdens de jacht, flitsen ze iriserende blauwe ringen die waarschuwen voor hun alarmerende giftigheid, in staat om zowel prooien als roofdieren te verlammen, en giftig genoeg om mensen te doden.

Blauwe ringen waren het symbool van de Octopus sekte in de James Bond-film Octopussy, en hun leider Octopussy draagt ​​in de film een ​​verleidelijke kamerjas met blauwe ringen. Haar hoogste lijfwacht heeft zelfs een blauwring Octopus tatoeage op haar billen, waar Roger Moore terloops opmerkt over post-coïtus.