Het is misschien niet ieders idee van een droombaan, maar een Amerikaans gespecialiseerd team van kernduikers is de eerste mens in 65 jaar die een opslagvijver op de locatie in Sellafield in Cumbria betreedt.
Volgens de gegevens van de fabriek was het in 1958 dat een onderhoudsmonteur en een gezondheidsfysica-monitor voor het laatst in de Pile Fuel Storage Pond doken, hun taak om een kapotte lier te repareren. Sindsdien hebben alleen ROV's zich in de onwelkome omgeving van radioactief water, slib en puin gewaagd.
De 100 meter lange buitenvijver, een van de oudste delen van Sellafield, werd in de jaren veertig geïnstalleerd ter ondersteuning van de werking van de eerste kernreactoren van de locatie, de zogenaamde “Windscale Piles”. Het werd gebruikt voor het koelen, opslaan en decanteren (verwijderen van metalen bekleding) van verbruikte splijtstof uit de reactoren, als onderdeel van het Britse naoorlogse atoomwapenprogramma.
Toen de activiteiten in de fabriek in de jaren zestig werden stopgezet, bleef er radioactief slib achter uit de rottende kernbrandstof, algen en ander afval. Tegenwoordig is Sellafield Ltd verantwoording schuldig aan de Britse Nuclear Decommissioning Authority en zegt dat het werk om de locatie te ontmantelen een van de meest complexe ontmantelingsproblemen ter wereld blijft.
Het meldt dat er “aanzienlijke vooruitgang” is geboekt bij het ophalen en veilig opslaan van brandstof, slib en overtollige apparatuur uit de vijver met behulp van robots en ander gereedschap, maar eind vorig jaar was het een kwestie geworden van het ophalen van materialen uit de vloer, hoeken en gaten. en andere ontoegankelijke gebieden – op welk punt alleen mensen in staat werden geacht het prioritaire project te voltooien.
In 2019 werd een replicafaciliteit opgezet zodat de kernduikers de noodzakelijke werkpraktijken in niet-verontreinigd water konden oefenen, met name hun in- en uitreisprotocollen.
'Geen gewone duikers'
Josh Everett, teamlid van Underwater Construction Corporation, was de eerste die in het troebele water van de Pile Fuel Storage Pond dook. Hij en de andere gespecialiseerde duikers komen binnen via een speciaal geïnstalleerd toegangsplatform en positioneren zich op een metalen duikstandaard met een afgeschermde vloer, bereid om in ploegendiensten van maximaal 3.5 uur achter elkaar te werken. Hier zijn ze aan het werk te zien.
“Dit zijn geen gewone duikers”, zegt Sellafield Ltd. “Josh en zijn team hebben jarenlange ervaring met veilig duiken in radioactieve omgevingen over de hele wereld, ook bij Dungeness A en Sizewell A in Groot-Brittannië.”
Lessen De kennis die op deze locaties is geleerd, is toegepast bij de Pile Fuel Storage Pond, die volgens het bedrijf “nog steeds een aantal unieke uitdagingen met zich meebrengt vanwege de ouderdom en complexiteit ervan”, waarbij de operatie op zijn beurt toekomstige schoonmaakoperaties zal beïnvloeden.
"Het Pile Fuel Storage Pond Diver-project is al vijf jaar in de planning en is een groot succes geweest", zegt Carl Carruthers, hoofd van de programmalevering voor oude vijvers van Sellafield Ltd. “Het team is gewend om in giftige en gevaarlijke omgevingen over de hele wereld te duiken, ook in kernreactorschepen, maar dit is een primeur voor ons.
“Veiligheid is de hele tijd onze prioriteit geweest, en de duikers worden te allen tijde gecontroleerd en communiceren met de duiksupervisor… zodra al het afvalmateriaal uit de vijver is verwijderd, zal het water worden verwijderd, klaar voor de definitieve sloop van het gebouw.
“Volgens de huidige plannen zullen de ontmantelingswerkzaamheden ongeveer £212 miljoen kosten en in 2039 voltooid zijn – een prestatie die al bijna een eeuw in de maak is.”
Ook op Divernet: Nucleaire duikers gaan bij Sizewell werken
