FLORIDA DUIKER
LISA COLLINS plant een zesdaagse duiktrip naar Florida, maar als de weergoden tegen haar samenzweren, hoeveel duiken zou ze dan kunnen maken?
Het was zo goed begonnen. We hebben BA directe vluchten van Londen naar Miami opgepakt voor een retour van ยฃ 370 per persoon. Briljant! Zes dagen warm maartweer, ergens waar we al meerdere keren waren geweest maar nog nooit eerder hadden gedoken.
Lees ook: Trump verleent gratie aan duikers die veroordeeld zijn na vrijlating van haai
Na het zoeken heb ik contact opgenomen met Lauderdale Divers online. voor centra in de omgeving van Miami. Het nam ruimte in beslag op verschillende boten, van de Keys tot Jupiter, en had connecties met andere duikcentra in heel Florida. Je kon al je duikactiviteiten in รฉรฉn keer boeken op basis van de aanbevelingen.
Dit kwam ons goed uit, omdat we een vierdaags en acht duikenplan hadden om een โโaantal locaties in Miami te bezoeken, naar Fort Lauderdale te gaan en dan verder naar het noorden te gaan om te duiken bij de beroemde Blue Heron Bridge. Francis Belland, eigenaar van de PADI 5*-faciliteit, e-mailde een aanbod om ons mee te nemen op zijn boot en ons de beste lokale duikplekken te laten zien.
We kwamen op een zonnige zondagmiddag aan in Miami, haalden onze huurauto op en checkten in in een appartement in Miami Beach, een blok verwijderd van de oceaan. Parallel aan het strand liep een wandelpad van zes kilometer lang.
De vlakke smaragdgroene zee glinsterde verleidelijk en weerspiegelde de hoge appartementsgebouwen langs de kust. De temperatuur was een perfecte 27ยฐ, de lucht stil en kalm, maar zonder vochtigheid.
Maandag zou een ontspannende dag worden, met een roadtrip naar Key Biscayne. Maar net toen we op het punt stonden te vertrekken, mailde Francis om te zeggen dat zijn boot een nieuw motoronderdeel nodig had, en dat deze pas zou arriveren nadat we vertrokken waren. Hij beloofde in plaats daarvan het duiken voor ons op andere boten te regelen.
Ik had gehoopt een bezoek te brengen Neptune Memorial Reef, vijf kilometer buiten Key Biscayne, waar de as van dierbaren zowel boven als onder het rif kan worden verstrooid. Het kunstmatige rif is ontworpen als een futuristische, orkaanbestendige Lost City of Atlantis.
De bouw begon in 2007 en na voltooiing zal het meer dan 16 hectare aan voorheen onvruchtbare zeebodem beslaan. De stukken worden vaak gemaakt van beton gemengd met gecremeerde resten, met texturen en hoeken om het ecosysteem te bevorderen.
Nabestaanden kunnen een vrijstaand gedenkteken, een zuil, plaquette of een zeester- of schelpvormig bouwwerk kopen om deel uit te maken van het rif. Meer dan 100,000 van dergelijke gedenktekens zullen het hele rif beslaan, waarbij nabestaanden worden aangemoedigd om te snorkelen of duiken wanneer ze maar willen. Het rif is op bepaalde dagen ook toegankelijk voor een beperkt aantal bezoekende duikers.
We reden over de Rickenbacker Causeway en kwamen aan het einde van de brug bij een kleine jachthaven. Het sprankelende groene water was heel helder toen we de vissen rond de pierpoten zagen schieten. Toen zweefde uit het niets een grote, bleke klodder naar de oppervlakte.
Een komisch gezicht met een harige snuit snuffelde al snel boven de waterlijn, vergezeld door een aantal anderen. We waren toevallig een groep zeekoeien tegengekomen, ontspannend en voedend in de rustige jachthaven.
We hebben bijna een uur naar ze gekeken terwijl ze ons door de rustige jachthaven volgden, waarbij ze zichzelf soms bijna uit het water ophieven om met ons te communiceren.
De rest van de dag verkenden we het Bill Baggs Cape Florida State Park, genietend van het mooie weer, de vuurtoren en wandelingen in de natuur.
Francis had de volgende middag met Tarpoon Divers een duik met twee tanks op Neptune Reef georganiseerd. Terug in ons appartement opende ik mijn laptop om mijn berichten te controleren.
O nee! Tarpoon had een e-mail gestuurd met een weerswaarschuwing voor kleine boten voor de komende twee dagen. Duiken was niet mogelijk. We konden niet geloven dat de naderende storm zo erg zou zijn en hoopten dat de voorspelling niet klopte.
Maar de volgende ochtend werden we wakker met wervelende stormwinden en stortregens. We konden niet eens het balkon op. Tarpoon vertelde ons dat hij hoopte de volgende middag weg te komen.
Wij hadden problemen ervaren met de accommodatie, dus verhuisd naar een ander appartement in een van de hoogbouw langs de Intracoastal Waterway.
De 32e verdieping bood een prachtig uitzicht op het water dat het vasteland scheidt van het barriรจre-eiland Miami Beach. De volgende ochtend, toen de zon opkwam, was de lucht helder. Het waaide nog steeds, maar minder, en het water zag er redelijk kalm uit.
Tarpoon vertelde ons dat de waarschuwing tot die avond van kracht zou blijven, en dat het kalme water van de lagune in tegenspraak was met de golven van vijf kilometer verderop bij Neptunus.
We begonnen de hoop te verliezen, maar Rob Davis, de algemeen directeur van Lauderdale Divers, verzekerde ons dat we de volgende ochtend allemaal samen zouden duiken. Hij had een ruimte voor ons geboekt op de American Dream II-duikboot van Scuba Fort Lauderdale.
Kapitein Todd en zijn opgewekte duikgids Kate gaven de briefing. Slechts 10 van ons waren aan het duiken, dus we konden ons verspreiden op het 14 meter lange schip. In de open oceaan zagen we slechts kleine deining onder een helderblauwe lucht.
We zouden gaan duiken in Hog โโHeaven Barge, een kunstmatig rif uit 1986 waaraan de afgelopen jaren nieuwe installaties zijn toegevoegd. Het 55 meter lange schip was tijdens het zinken omgeslagen en lag dus ondersteboven op het witte zand op 22 meter hoogte.
Een halfuur na het verlaten van de jachthaven kleedden we ons aan terwijl Kate de meerlijn vastmaakte en de stroming controleerde. Ze kwam boven met een brede glimlach. De omstandigheden waren uitzonderlijk, zei ze, met meer dan 20 meter zicht ondanks de stormen en vrijwel geen stroming.
Fort Lauderdale is een van de steden die het dichtst bij de Golfstroom ligt. Deze 62 mijl brede, snelstromende en warme oceaanstroom loopt langs de oostkust van de VS en heeft al het afval dat door de storm is achtergelaten snel opgeruimd.
Normaal gesproken betekent de Golfstroom dat duikplekken in het gebied van Greater Fort Lauderdale een verschillende mate van stroming hebben, maar deze kan met de wind iets verder van land verschuiven, zoals nu.
Hog Heaven, normaal gesproken een โstroomโ-duik, was op diepte stromingsvrij toen we de meerlijn volgden naar de top van het wrak. Ik was ook aangenaam verrast door de watertemperatuur van 25ยฐ op mijn display computer.
Het wrak was intact gebleven tot de orkaan Irma in 2017, maar was niet zo opgebroken als ik had verwacht. We volgden Rob naar het achterschip, waar via het vrachtruim toegang was tot de andere kant. Hij had ons verteld dat hij daar soms een Goliath-tandbaars aantrof.
Helaas zat hij ofwel dieper in het wrak verscholen, ofwel was hij die dag weggezwommen. Katie had haar groep langs de andere kant geleid en we zwommen om de beurt door het met koraal bedekte ruim, vol met scholen snapper en Nassau-zeebaars. Toen we een voor een uitstapten, wenkte Rob ons naar de plek waar de romp het zand raakte. Daar gluurde een grote verpleegsterhaai naar buiten.
We vertrokken 30 meter naar het noorden van het wrak en een groot bouwwerk genaamd Jungle Gym. Dit was ooit de Pacific Reef Lighthouse geweest, die zeilers veilig hield in Biscayne National Park. Het werd in 1989 gebruikt om Hog Heaven te verfraaien, samen met 60 meter baggerpijp.
Wolken van snapper en grunt wervelden rond het bouwwerk. Ik had niet zoveel vissen of zoโn diversiteit verwacht, en grote rode zeewaaiers, sponzen in alle vormen en kleuren en korstvormende koralen hadden de structuur gekoloniseerd.
A beautiful, almost glowing, gold and turquoise queen angelfish had also made the structure home. On the struts I saw a wealth of macro life โ different species of blennies, nudibranchs and gobies, as well as fireworms. It felt more like the Caribbean than Floridaโs Atlantic coast.
Terwijl we het bouwwerk in en uit zwaaiden, was onze deco-tijd na 35 minuten bijna in enkele cijfers en gingen we terug naar de meerlijn op de boeg van het schip. Vreemd genoeg had iemand daar ook een grote kerstboom neergezet.
Todd manoeuvreerde de boot dichter bij de kust, waar het drievoudige barriรจrerif langs de kust liep. Het Florida-rif, het enige buiten het vasteland van de VS, loopt van Palm Beach in het zuiden tot aan de Keys.
Het eerste rif ligt slechts 275 meter uit de kust en is ongeveer 5 meter diep. Het tweede, iets verder terug, gaat van ongeveer 10-18 meter en het derde rif ligt anderhalve kilometer uit de kust op een diepte van 25-30 meter.
We waren aan het duiken op het tweede rif bij de Caves, genoemd naar kleine visgrotten en overhangen in plaats van naar het soort dat groot genoeg is om duikers te huisvesten. Hier, tijdens wat normaal gesproken een rustige stromingsduik was, was de stroming vrijwel verdwenen.
We namen de tijd om de gaten te verkennen. Het rif rees een meter of twee boven het zand uit en was bedekt met groene, oranje en rode buissponzen, azuurblauwe vaassponzen en zeewaaiers. De beschutte gebieden herbergden veel kleine scholen vis: snapper, schemerige veegmachine en tandbaars.
Het rif bestaat niet uit levend koraal, maar is gevormd uit zacht zandsteen, bedekt met een ingewikkeld honingraatpatroon gemaakt door zeewormen.
De fundering bestaat uit kalksteen, bedekt door een samengedrukte steenformatie bestaande uit zandkorrels en gebroken schelpen van meer dan 100,000 jaar oud.
In een donkere spleet, bijna verborgen in de schaduw, opende en sloot een gigantische murene langzaam zijn mond, en kwam verder uit zijn hol om mijn camera te onderzoeken.
Geschilderde kreeften, met lange antennes die rondzwaaiden, waren de hele duik aanwezig, en dit was een perfecte locatie voor hen โ beschut en ondiep met weinig roofdieren. Maar in het seizoen was ik er zeker van dat zij als eersten zouden vertrekken, omdat ze zo dicht bij de kust waren.
De bovenkant van het rif, minder beschut tegen golven en stormen, was vrijwel kaal. Enkele papegaaivissen, tandbaarzen, varkensvissen en blauwe doktersvissen pikten aan de algen.
Een vreemde kogelvis, vrij groot, gelig met horizontale strepen en lange stekels, bewoog zich voort over het rif. Een grijze keizersvis rustte uit terwijl hij werd schoongemaakt. We zagen veel tere paarse zeewaaiers en grote rode tonvormige sponzen. Zachte koralen zwaaiden rond.
We hebben een elektrische rog gevonden in een grote zandspit. Een steenvis, eerder mosterdkleurig dan gecamoufleerd zoals je zou verwachten, stak scherp af tegen het witte zand.
Ik had langer kunnen blijven dan onze duik van 62 minuten, maar door langzaam te lummelen waren we tegen die tijd allemaal een beetje koud geworden en ik kon Rob zien rillen, dus stegen we voorzichtig op om op te warmen.
De omstandigheden en het zeeleven was op beide locaties veel beter geweest dan ik me had kunnen voorstellen. Ik was ook onder de indruk van de professionaliteit en hulp van Rob en Francis.
West Palm Beach ligt een uur ten noorden van Fort Lauderdale en de Blue Heron Bridge verbindt het met Riviera Beach. Deze kantduik is toegankelijk vanaf het strand onder de brug en staat bekend om het macroleven rond de grote steunen, en de wrakken en kunstmatige riffen rond de locatie. Er is parkeergelegenheid, douches en toiletten en hellingen zodat duikers met een handicap toegang tot het water kunnen krijgen.
Het getij speelt een grote rol, omdat de stroming naar binnen kan stromen en het zicht snel afneemt, dus het is het beste om 30 minuten aan weerszijden van vloed naar binnen te gaan. In de weekenden kan het erg druk zijn, vooral in de zomer. Geen probleem, wij waren er op vrijdag.
We hadden contact opgenomen met Pura Vida Divers om een โโgids in te huren om ons te helpen het meeste uit onze duik te halen. De getijden betekenden een vroege start, dus ontmoetten we Andrea om half zeven in de winkel โ maar opnieuw lonkte de teleurstelling.
Een grote oceaandeining van de vorige dag had voedselrijk water in de beschermde baai gebracht โ geweldig voor het leven in zee, maar verschrikkelijk voor het zicht.
Andrea had de avond ervoor de vis gecontroleerd en was weer aan het werk gegaan. Het was maar een halve meter! Onmogelijk om de groothoekfoto's te maken van de brug die ik wilde, moeilijk om het kleine macroleven te vinden, en lastig voor Andrea om ons veilig rond de locatie te navigeren.
Weer een duik geannuleerd. Bij de brug om foto's van bovenaf te maken zagen we verschillende duikers, maar ze bevestigden allemaal dat er vrijwel niets anders te zien was dan troebel water.
Wij hadden dus vooral pech met onze duiken die week, maar dat is duiken โ je weet nooit wat het weer en de oceaan je zullen geven.
Ik wil nog steeds duiken op deze bestemming die zo over het hoofd wordt gezien door buitenlandse duikers, om de wrakken en riffen, het herdenkingspark, het macroleven bij de brug te bekijken, en misschien verder noordwaarts te gaan naar Jupiter voor het duiken met haaien en het paaien van Goliath-tandbaarzen ( DUIKER, mei 2019).
FEITBESTAND
HOE ER: Veel luchtvaartmaatschappijen vliegen nu rechtstreeks naar Miami of Fort Lauderdale. Lisa vloog met British Airways.
DUIKEN: Lauderdale Diver, lauderdalediver.com. Duik Fort Lauderdale, scubafortlauderdale.com. Duikcentrum Tarpoon Lagoon (Miami) tarpoondivecenter.com. Pura Vida Divers (Palm Beach), puravidadivers.com
ACCOMMODATIE: Lisa verbleef in een appartement geboekt via Airbnb.com
WANNEER TE GAAN: In het gebied rond Greater Lauderdale kan het hele jaar door gedoken worden, maar tijdens het orkaanseizoen (juni-november) zijn er stormen mogelijk, vooral in september en oktober. De watertemperatuur varieert van 22ยฐ in januari tot 29ยฐ in augustus. De luchttemperatuur in die maanden is 25ยฐ en 32ยฐ.
GELD: Amerikaanse dollars.
PRIJZENBA en Virgin Atlantic bieden retourvluchten en accommodatie aan vanaf ongeveer ยฃ 750 voor zeven nachten. Lisa boekte BA-vluchten in de uitverkoop voor ยฃ 370 (meestal juli/augustus en november/december). Duikprijzen $ 75-90 voor een bootduik met twee tanks.
BEZOEKER Informatie: bezoekflorida.com
