Meer dan 30 gevallen van wilde orka's die hun prooi met mensen probeerden te delen, vormen het onderwerp van een vandaag (30 juni) gepubliceerd onderzoek. De incidenten, verspreid over vier oceanen, zijn al meer dan twintig jaar gedocumenteerd en betroffen orka's die mensen een reeks vers gevangen vissen, zoogdieren en ongewervelden aanboden.
Volgens wetenschappers die dit gedrag met eigen ogen hebben gezien en tijd hebben besteed aan het proberen te verklaren ervan, benaderden de orka's mensen, lieten het voorwerp vallen en wachtten op een reactie.


Zij kwamen tot de conclusie dat de orka's van de gelegenheid gebruik maakten om aangeleerd cultureel gedrag te oefenen, te verkennen of te spelen in een poging om meer over mensen te leren en mogelijk een relatie met hen op te bouwen.
"Orka's zijn erg sociaal en we zien ze vaak voedsel delen", aldus dr. Ingrid Visser, tweede auteur van de studie. "Het is fascinerend om het gedrag van orka's die proberen voedsel te delen met mensen op verschillende plekken ter wereld te documenteren en te beschrijven."
"Orka's zijn toppredatoren die vaak andere grote zoogdieren eten, maar als het op mensen aankomt, delen ze soms liever, wat aangeeft dat ze geรฏnteresseerd zijn in het opbouwen van relaties buiten hun eigen soort", voegde Vanessa Prigollini, derde auteur, toe.

"Er lijkt een prosociaal element in deze gevallen te zitten, wat duidt op een algemene reciprociteit tussen soorten, wat uiterst ongebruikelijk is om bij een niet-menselijk dier te zien en wat wijst op een evolutionaire convergentie tussen orka's en mensen", aldus hoofdauteur Jared Towers.
Theorie van de geest
Ecoloog en auteur Dr. Carl Safina, die niet bij het onderzoek betrokken was, merkte op: "Van de vele en gevarieerde geesten in de zee zijn die van orka's waarschijnlijk de grootste. Er zijn talloze alledaagse verhalen over hun bijna surrealistische intelligentie.
Maar hier hebben deze wetenschappers systematisch een indrukwekkende lijst met voorbeelden verzameld waarin vrijlevende orka's hebben aangetoond dat ze over 'theory of mind' beschikken, wat betekent dat hun geest begrijpt dat mensen ook een geest hebben. Psychologen hebben vaak volgehouden dat 'theory of mind' alleen bij mensen hoort.
Orka's zouden het daar niet mee eens zijn. Orka's hebben herhaaldelijk geprobeerd interactie met ons te hebben, en ze zijn nieuwsgierig naar ons. Na miljoenen jaren in de zee te hebben geleefd, moeten wij in onze boten voor hen wel lijken op bezoekende aliens.
โEn inderdaad, we zijn vreemdelingen op een vreemde plek die we nauwelijks kennen, en waarover we nog bijna alles moeten leren.โ Het onderzoek werd uitgevoerd door de organisaties Bay Cetology, Orca Research Trust en Marea, en de studie is gepubliceerd open toegang in de Journal of Comparative Psychology.

Als je mijn rug krabt, krab ik de jouwe.
Ondertussen is een populatie orka's in het nieuws gekomen vanwege hun onverwachte neiging om kelp te gebruiken om elkaar te masseren. Dit zou het eerste bewijs zijn dat zeezoogdieren gereedschap kunnen maken.
Dronebeelden van zuidelijke orka's in de Salishzee, in de binnenwateren van de staat Washington, onthulden dit gedrag. De orka's beten het uiteinde van een kelpsteel af, plaatsten deze tussen hun lichaam en dat van een partner en rolden hem vervolgens langdurig tussen hen in.
Hoewel de populatie al 50 jaar lang formeel werd bestudeerd en werd beschreven als "de best bestudeerde orka's ter wereld", was deze praktijk in het verleden niet opgemerkt op beelden die vanuit vliegtuigen waren gemaakt, vanwege de relatief slechte definitie.
Van verschillende walvissoorten is bekend dat ze zich bezighouden met โkelpingโ, waarbij ze kelp met hun kop verplaatsen, vinnen en lichamen om te spelen of om een โโgezonde huid te behouden. Bij wat nu "allokelping" wordt genoemd, wordt het kelp echter geselecteerd, geknipt en gemanipuleerd door twee orka's die samenwerken.

Het onderzoek werd geleid door het Centre for Whale Research in samenwerking met de Britse Universiteit van Exeter. "We waren verbaasd toen we dit gedrag voor het eerst opmerkten", aldus CWR Onderzoeksdirecteur Dr. Michael Weiss: "De stengel van stierenkelp is stevig maar flexibel, net als een gevulde tuinslang, met een gladde buitenkant. Ik vermoed dat deze eigenschappen het een ideaal verzorgingsgereedschap maken."
Wat ik opmerkelijk vind aan dit gedrag, is hoe wijdverbreid het is binnen de populatie. Mannetjes en vrouwtjes van alle levensfasen en uit alle drie de zuidelijke inheemse groepen werden op deze manier kelp zien gebruiken. Alle bewijzen wijzen erop dat het een belangrijk onderdeel is van hun sociale leven.
Kan niet stoppen met allokelping
Het team observeerde allokelp op acht van de twaalf dagen die in het onderzoek aan bod kwamen en denkt dat dit universeel gedrag in deze populatie zou kunnen zijn. De orka's kozen het vaakst voor allokelp-partners: naaste verwanten van de moeder en mensen van dezelfde leeftijd.
"Bij primaten โ waaronder mensen โ vermindert aanraking stress en helpt het relaties op te bouwen", aldus prof. Darren Croft van de Universiteit van Exeter en uitvoerend directeur van CWR.
โWe weten dat orkaโs vaak contact maken met andere leden van hun groep โ door ze met hun lichaam aan te raken en vinnen โ maar het gebruik van kelp op deze manier zou de ervaring kunnen verbeteren.

"Het zou ook belangrijk kunnen zijn voor de gezondheid van de huid. Walvissen en dolfijnen hebben verschillende strategieรซn om dode huidcellen te verwijderen, en dit zou nog een aanpassing voor dit doel kunnen zijn.
Bruine algen zoals kelp hebben ook antibacteriรซle en ontstekingsremmende eigenschappen die de walvissen mogelijk nog meer voordelen opleveren. We werken nu aan verder onderzoek om deze eerste bevindingen te bevestigen en de sociale en huidgezondheidsvoordelen van dit gedrag te onderzoeken.
Er zijn orka's van bepaalde populaties waargenomen die hun lichaam over gladde stenen stranden wrijven, waarschijnlijk om dode huidcellen en parasieten te verwijderen. De zuidelijke populatie is hier echter niet bij.
Sombere toekomst
Bij de laatste telling van CWR in 2024 waren er nog maar 73 zuidelijke bewoners over, een kritiek laag aantal. Ze gaan een "zeer sombere" toekomst tegemoet, zegt Weiss, verergerd door het lage geboortecijfer.
Hun belangrijkste prooi, de chinookzalm, is in aantal afgenomen door overbevissing, klimaatverandering en vernietiging van hun paaigronden. Ook het kelpbos waar de orka's hun verzorgingsgereedschap vinden, is in verval. Vervuiling en lawaai door menselijke activiteiten zorgen voor verdere verstoringen.
"Allokelping is wederom een โโbewijs van de uniciteit van de bewoners van het zuiden", zegt Weiss. "Als we hen verliezen, verliezen we zoveel meer dan 73 individuele dieren of een genetische lijn. We verliezen een complexe samenleving en een diepe, unieke reeks culturele tradities."
Het onderzoek, waaraan ook de Northeastern University in Boston heeft bijgedragen, is gepubliceerd in Current Biology.
Ook op Divernet: DNA BEWIJST HET: ORKA'S DODEN VOOR WITTE HAAIENDELEVER, BEROUWDE ORKA KOMT OP MET NIEUW KALF, 'DOMME' ORKA-LICHAAMSLAMMER KOMT ER AF MET BOETE, EENZAME ORKA DOODT GROTE WITTE HAAI IN 2 MINUTEN
Het eten is klaar.
Uitgenodigd voor een etentje of diner?