Het Australian National Maritime Museum heeft het definitieve oordeel geveld over de identiteit van een scheepswrak in Newport Harbor, Rhode Island, VS.ANMM) โ wat op basis van een โoverwicht aan bewijsโ bevestigt dat het oorspronkelijk het beroemde expeditieschip HM Bark van kapitein James Cook was Endeavour.
De bevestiging is het hoogtepunt van een uiteindelijk controversieel project dat zo'n 26 jaar heeft geduurd en wordt gepresenteerd in een rapport met nieuw historisch en archeologisch bewijs om de locatie te identificeren die voorheen bekendstond als RI 2394. De ANMM wil er nu voor zorgen dat het wrak volledige bescherming krijgt.
"Gegeven Avontuur'"Vanwege de historische en culturele betekenis voor Australiรซ, Nieuw-Zeeland, Engeland, de VS en de First Nations-volkeren in de Stille Oceaan, is voor een positieve identificatie van de scheepswraklocatie het hoogst mogelijke niveau van wettelijke en fysieke bescherming voor RI 2394 vereist", aldus het museum.
Zoals het rapport ook aangeeft, HMB Endeavour is geen universeel gevierd schip. Hoewel de Britse marineofficier en ontdekkingsreiziger Cook het gebruikte voor zijn ontdekkingsreis in de Stille Oceaan (1768-71), symboliseerde het voor de First Nations het begin van de kolonisatie.
Nadat de bast naar Engeland terugkeerde, werd deze verkocht aan particuliere eigenaren en kreeg de naam Heer Sandwich, gebruikt om troepen naar de Amerikaanse koloniรซn te vervoeren ter ondersteuning van Britse campagnes. Tegen 1778 verkeerde het schip in slechte staat en lag het in de haven van Newport om krijgsgevangenen te huisvesten.
Toen Amerikaanse en Franse troepen de door de Britten bezette stad belegerden, Heer Sandwich was een van de 13 schepen die tot zinken werden gebracht om een โโblokkade te vormen onder water. Er zijn geen gegevens dat het is geborgen of verplaatst.
Samenwerkingsonderzoek
In 1998 onderzochten de Australische historici Mike Connell en Des Liddy en de Amerikaanse maritiem archeologe Kathy Abbass van het Rhode Island Marine Archaeology Project (RIMAP) begon onderzoek te doen naar de plek van het wrak.
Het jaar daarop werd de claim van de staat Rhode Island op alle gezonken schepen door een federale rechtbank bevestigd. De Rhode Island Historical Preservation & Heritage Commission (RIHPHC) werd hierdoor verantwoordelijk voor de bescherming en vergunningverlening van archeologisch werk op de wrakken.
Destijds, en opnieuw in 2019, kwamen RIMAP en de ANMM overeen om een โโreeks criteria vast te stellen die, indien voldaan, identificatie van RI 2394 als Heer Sandwich โ en volgens de ANMM zijn inmiddels voldoende van deze criteria vervuld.
De twee organisaties werkten tot 2004 samen aan een reeks van vijf archeologische expedities, waarbij ze onderwaterduikonderzoeken uitvoerden, op afstand de zeebodem onderzochten en steen-, steenkool-, hout- en sedimentmonsters analyseerden, maar geen van de wraklocaties kon worden geรฏdentificeerd als die van de Heer Sandwich.
Het RIMAP-ANMM-project werd in 2015 hervat en het jaar daarop beperkte nieuw archiefonderzoek door Nigel Erskine van het museum het studiegebied aanzienlijk tot รฉรฉn gebied ten noorden van Goat Island, waarvan bekend is dat het de Heer Sandwich en vier kleinere wrakken.
Deze werden tussen 2017 en 2021 onderzocht, waardoor de zoektocht nog verder werd beperkt tot de twee grootste wrakken.
RI 2394 was een aanzienlijk grotere vindplaats dan de andere, met zichtbare resten die een oppervlakte van 18 bij 7 meter besloegen. Deze bevatte een stapel stenen ballast, een rij grote, blootliggende, scharnierende houten ribben, vier ijzeren kanonnen en een loden spuigat (afvoer).
Er werden monsters van de romp, ballast en artefacten verzameld. Uit analyse van het hout bleek dat de boeg later in de geschiedenis van het schip grondig was gerepareerd met Europees hout โ wat in 1776 ook het geval was.
Gewapend met RIHPHC-graafvergunningen voerde het team tussen 2019 en 2021 een gedetailleerder onderzoek uit, waarbij de romp en onderdelen zoals de lenspompput, de kiel, kielbalk en boegconstructie werden blootgelegd.
De afmetingen van een reeks constructiehoutsoorten kwamen nauw overeen met metingen die werden verricht tijdens een onderzoek van de Royal Navy. Endeavour in 1768. De overgebleven romp, van lenspomp tot boeg, kwam nauw overeen met de afmetingen van het schip, terwijl de plaatsing van de gepaarde en driedubbele vloerbalken exact overeenkwam met de locaties van Endeavour's hoofd- en voormast.
Een ongebruikelijke verbinding tussen de voorsteven en het voorste uiteinde van de kiel kwam ook overeen met bewaard gebleven beschrijvingen.
Uitval
De samenwerking tussen het RIMAP en ANMM nam begin 2022 een wending toen het museum voor het eerst meldde dat de Endeavour was geรฏdentificeerd.
Abbass reageerde door te stellen dat RIMAP de leidende organisatie was voor het onderzoek, dat de aankondiging van het museum voorbarig was geweest en een contractbreuk vormde, en dat er nog vragen beantwoord moesten worden voordat er een definitieve conclusie getrokken kon worden.
โWanneer het onderzoek is afgerond, zal RIMAP het legitieme rapport publiceren op de website", zei ze โ hoewel er niets over is gepost Endeavour onlangs. Divernet heeft RIMAP om commentaar gevraagd.
Het eindrapport van het museum kan hier worden gedownload.
Ook op Divernet: ONTDEKKING VAN STREVEN โ ZIJN MAJESTEITS BARK (HMB), KAN EEN BAKSTEEN HET SCHIPBREUKGESCHIL IN COOK OPLOSSEN?
