Het is vijf jaar geleden dat vele duizenden octopussen werden ontdekt die zich diep voor de kust van Californië nestelden – de grootste bekende dergelijke verzameling op aarde.
Drie jaar geleden besloot een wetenschappelijk team onder leiding van het Monterey Bay Aquarium Research Institute (MBARI) begon met het monitoren van wat zij de ‘Octopustuin’ noemden om erachter te komen wat de plek zo aantrekkelijk maakte voor de koppotigen, die doorgaans als solitair worden beschouwd – en nu heeft het zijn rapport uitgebracht.
Lees ook: Deep Deceiver: Vreemde naakten in de Midnight Zone
Octopus Garden ligt 3.2 km diep op een kleine heuvel nabij de voet van Davidson Seamount, een uitgedoofde onderzeese vulkaan 80 km ten zuidwesten van Monterey. Er zijn in één sectie meer dan 6,000 octopussen geteld, waarvan er op elk moment minstens 20,000 aanwezig zouden zijn.
Lees ook: Stem van de Oceaan-wedstrijd van start
En nu is bevestigd dat de locatie een van de weinige bekende diepzee-octopuskwekerijen is, waar de warmte van diepe hydrothermale bronnen de stofwisseling van vrouwtjes en hun broedsels verhoogt en de tijd die nodig is voor incubatie dramatisch verkort.
Onderzoekers zijn van mening dat deze kortere broedperiode het risico aanzienlijk verkleint dat octopusembryo's gewond raken of worden opgegeten door roofdieren.
Een steuntje in de rug voor baby-octopussen
De octopussen zijn Muusoctopus robuustus, door MBARI-onderzoekers pareloctopussen genoemd vanwege het verschijnen van nestelende individuen van een afstand.
MBARI's diepzee-ROV doc ricketts voerde 14 duiken uit waarbij alleen volwassen mannelijke en vrouwelijke octopussen werden waargenomen die eieren ontwikkelden en jongen uitkwamen. Omdat er geen bewijs was dat er individuen van gemiddelde grootte aanwezig waren, of dat octopussen zich voedden, kon het team concluderen dat pareloctopussen zich uitsluitend op de locatie verzamelden om te paren en te nestelen.
De nesten zijn geclusterd in spleten omringd door hydrothermale bronnen die een vloeistof van 11°C uitstoten – in tegenstelling tot de omgevingswatertemperatuur van 1.6°C. Als ze in het koelere water zouden worden gelegd, zou het naar verwachting vijf tot acht jaar of zelfs langer duren voordat de eieren van pareloctopus uitkomen.
Toen de wetenschappers de nestelende moeders filmden met een 4K-camera, ontdekten ze tot hun verrassing dat de eieren van individuele octopussen, geïdentificeerd aan de hand van littekens en andere onderscheidende kenmerken, in minder dan twee jaar tijd uitkwamen.
“De diepzee is een van de meest uitdagende omgevingen op aarde, maar toch hebben dieren slimme manieren ontwikkeld om met ijskoude temperaturen, voortdurende duisternis en extreme druk om te gaan”, zegt Jim Barry, senior wetenschapper bij MBARI en hoofdauteur van het onderzoek.
“Zeer lange broedperioden vergroten de kans dat de eieren van een moeder het niet zullen overleven. Door te nestelen in hydrothermale bronnen geven octopusmoeders hun nakomelingen een voorsprong.”
Roofdieren en aaseters
De enorme concentratie van octopussen in één gebied trekt ook roofdieren en aaseters aan, zich ervan bewust dat pareloctopussen, net als de meeste koppotigen, sterven na de voortplanting. Er werd gezegd dat er naast de nestelende vrouwtjes een ‘rijke gemeenschap’ van ongewervelde dieren leefde om te profiteren van eventuele niet-uitgekomen eieren, kwetsbare jongen of dode volwassen octopussen.
Het team zegt dat er vragen blijven bestaan over waar pareloctopussen na het uitkomen naartoe gaan, hoe de soort zich heeft aangepast aan het voortplanten in hydrothermale bronnen, hoe volwassen octopussen de bronnen überhaupt vinden en welk voordeel individuen die daar worden gekweekt hebben ten opzichte van anderen die elders worden gefokt.
Davidson Seamount wordt beschermd als onderdeel van Monterey Bay National Marine Sanctuary. “Essentiële biologische hotspots zoals deze diepzeekwekerij moeten worden beschermd”, zegt Barry. “Klimaatverandering, visserij en mijnbouw bedreigen de diepzee.
“Het beschermen van de unieke omgevingen waar diepzeedieren samenkomen om zich te voeden of zich voort te planten is van cruciaal belang, en het onderzoek van MBARI levert de informatie die beheerders van hulpbronnen nodig hebben voor de besluitvorming.”
Het onderzoek is uitgevoerd door MBARI met NOAA's Monterey Bay National Marine Sanctuary, Moss Landing Marine Laboratories, University of Alaska Fairbanks, University of New Hampshire en het Field Museum, en gefinancierd door de David & Lucile Packard Foundation. Het is gepubliceerd in Wetenschap Advances.
Nog een vulkanische vondst: rog-eieren van 1 meter
Verder naar het noorden voor de Canadese Pacifische kust was eerder dit jaar een wetenschappelijk team op de Diepzee-expeditie in het noordoosten van de Stille Oceaan waren aan het onderzoeken wat zij dachten dat een uitgedoofde diepzeevulkaan was, maar ontdekten dat deze nog steeds borrelde – en bedekt was met naar schatting wel een miljoen gigantische kegelvormige eieren.
De vulkaan, genaamd NEPDEP 58, ligt 1.5 km diep maar stijgt tot binnen 400 meter van het oppervlak, en was een van de ruim 45 nieuwe onderzeese bergen die door de expeditie in kaart zijn gebracht. De eieren waren gelegd door Pacifische witte vleet (Bathyraja spinosissima). De enige andere voorheen bekende kwekerij voor deze soort bevond zich op de Galapagos, hoewel daar niet meer dan enkele tientallen eieren waren gevonden.
Als afsluiting van deze ontdekking was het team vervolgens de eerste die getuige was en documenteerde hoe een diepzeevlee naar beneden dook om een ei te leggen, een actie die werd vastgelegd door camera's op de ROV. ROPOS. Ze geloven dat het, zelfs met behulp van vulkanische verwarming, waarschijnlijk ongeveer vier jaar zou duren voordat die eieren uitkomen.
Ook op Divernet: Diepe octopuskwekerijen op ‘rand van menselijke verbeelding’, In de onderwereld: nieuw ecosysteem gevonden onder hete rokers, Buitenaardse wezens? Krabben? Bizarre diepzeegaten verbijsteren wetenschappers!, Verdwijnende grens
