Wijlen prins Philip, de hertog van Edinburgh, een duiker die in 1960 de eerste president van de Britse Sub-Aqua Club werd, heeft een eerbetoon gekregen van de club, het bestuursorgaan van de sport.
“Ik heb eerst een duikbril opgezet, of misschien moet ik zeggen een sub-aqua maskeren23 jaar geleden”, zei hij tegen de BSAC-leden in zijn inaugurele presidentiële toespraak. “Snorkelen heeft mij sindsdien eindeloos veel plezier gegeven... en het spijt me dat ik pas recentelijk kennis heb gemaakt met aqualongduiken. Ik heb er heel veel spijt van dat ik niet veel eerder ben begonnen.”
Lees ook: ‘Mijn poolduik met prins Charles’
Ley Kenyon, een vroege onderwaterfilmmaker en BSAC-lid, had de hertog leren duiken in een privézwembad van Buckingham Palace. Daarna zou Prins Philip duiken vanaf het Royal Yacht Britannia, wanneer de omstandigheden het toelaten, en ervoor zorgen dat het schip twee Royal Navy-duikers met duikuitrusting omvatte, zodat ze hem onder water konden vergezellen.
In een overlijdensbericht op zijn website zegt BSAC dat, hoewel de hertog geen langdurig presidentschap passend achtte, zijn samenwerking met de club na het einde van zijn driejarige ambtstermijn werd gehandhaafd vanwege zijn overtuiging over de rol van de sport bij het bevorderen van de wetenschap. en begrip van de oceaan.
Lees ook: Prins William 'optimistisch' over toekomst oceaan
Zijn presidentschap zorgde voor voortdurende koninklijke bescherming van de club. Hij werd benoemd tot erelid voor het leven, een nieuwe categorie in die tijd, en in 1974 nam Prins Charles het presidentschap op zich, terwijl zijn zoon Prins William de rol op zich nam van 2014 tot heden.
In 1962 richtte de hertog van Edinburgh een brief aan BSAC en internationale duikers die het World Congress of Underwater Activity in Londen bijwoonden. De conferentie had als thema: “Een uitdaging: de kennis van de mens uitbreiden over het laatste grote onontgonnen gebied van de wereld – de zee.”
“Het mooie van onderwateractiviteiten is dat er een nuttige plek overblijft voor de amateur”, schreef de hertog. “De parttime liefhebber kan en zal bijdragen aan kennis zonder enorm dure apparatuur, en ik ben er zeker van dat hij meer zou kunnen bijdragen als zijn inspanningen goed begeleid zouden worden.
“Helaas hebben wij in Groot-Brittannië niet dezelfde voordelen als landen met warmere en kalmere zeeën, maar van wat ik heb gezien van de activiteiten van de Britse Sub-Aqua Club heeft dit op geen enkele manier invloed op de toewijding en het enthousiasme van haar leden.
“De mogelijkheden voor een grotere kennis van de zee en wat daarin leeft is enorm en ik ben er zeker van dat deze kennis, wetenschappelijk geëvalueerd en nagestreefd, van het grootste belang is voor de toekomst van de mensheid… Voor welk doel dan ook, duiken is een prachtige sport en bezigheid , en ik wens alle afgevaardigden vele jaren van plezierige activiteiten onder water.”
De duikopleiding van de BSAC werd in 1960 opgenomen in het Duke of Edinburgh Award-programma, en in 1964 besloot Prins Philip een jaarlijkse prijs in te voeren, de Duke of Edinburgh's Prize, voor wetenschappelijke duikexpedities. De British Sub-Aqua Jubilee Trust werd opgericht om de prijs te beheren en subsidies te verstrekken voor wetenschappelijke duikprojecten.
Winnende en geprezen expeditieduikers ontvingen een halve eeuw lang elk jaar persoonlijke felicitaties van de hertog op Buckingham Palace.
“Hij zette de traditie voort lang nadat hij zijn andere taken had teruggeschroefd,” zegt de club, “en zijn laatste onderscheidingen vonden plaats in 2016, toen de toegewezen 15 minuten veranderden in 45 minuten terwijl hij genoot van zijn gesprekken met de winnende teams.” Het jaar daarop trok de hertog zich terug uit zijn publieke taken.
"Achter de grappen schuilde een passie voor erfgoed en een geloof in de alliantie tussen wetenschap en duiken", aldus Mary Tetley, algemeen directeur van BSAC. "Je zag vooral zijn ogen oplichten als hij sprak over de Royal Navy en de geschiedenis van de marine.
“Hij was onze eerste Royal en zijn samenwerking met BSAC gaf ons een speciale status. Het kwam voort uit zijn eigen diepe fascinatie voor duiken, en zijn verlangen om de schoonheid en rijkdom van de onderwaterwereld te delen.”
